Ben Ik Vrij Onverveerd

Lieve vriend(in), adem even met me mee. Voel de grond onder je voeten, de lucht op je huid. Laat de dag even voor wat het is, en wees hier, nu. Alleen maar hier.

We gaan samen een beetje reizen, een klein stukje, naar een plek die diep vanbinnen al weet dat het bestaat. Het is een plek van rust, van kracht, van onwankelbaar vertrouwen. Je kent het misschien al, in flarden, in momenten van helderheid. Of misschien is het nieuw, een onbekende melodie die je hart fluistert. Dat maakt niet uit. Wat telt, is dat je open staat om te luisteren.

Sluit je ogen, als dat fijn voelt. Of kijk naar het licht, naar de schaduwen, naar de patronen die zich ontvouwen in de dingen om je heen. Het maakt niet uit wat je ziet, als je het maar ziet. Echt ziet. Met je hele wezen.

Weet je, we zijn vaak zo bezig met doen. Met presteren, met voldoen aan verwachtingen, met het najagen van wat ons verteld wordt dat we moeten hebben. We rennen en vliegen en vergeten soms even om simpelweg te zijn. Om te voelen hoe de energie door ons heen stroomt, om te ervaren hoe krachtig we eigenlijk zijn.

En die kracht, die zit niet in het overwinnen van anderen, of in het verzamelen van bezittingen. Die zit in het onverveerd durven zijn wie we werkelijk zijn. Met al onze imperfecties, met al onze twijfels, met al onze kwetsbaarheden.

Het is een reis naar binnen, weet je. Een ontdekkingstocht naar de kern van wie we zijn. En die kern, die is onverveerd. Die is onbevreesd. Die weet dat alles wat we nodig hebben al in ons zit.

Adem nog een keer diep in, en laat alle spanning los bij het uitademen. Voel hoe je schouders zakken, hoe je kaken ontspannen, hoe je ademhaling rustiger wordt. We zijn veilig hier, nu. Er is geen oordeel, geen verwachting, alleen maar ruimte om te zijn.

En in die ruimte, kunnen we de vraag stellen: "Ben ik vrij?"

Het is geen retorische vraag, lieve vriend(in). Het is een echte vraag, een uitnodiging tot reflectie. Vraag het jezelf, in stilte. Luister naar het antwoord dat opkomt. Oordeel niet, veroordeel niet. Observeer alleen maar.

Voel je je vrij? Vrij om je eigen keuzes te maken, vrij om je eigen pad te bewandelen, vrij om je eigen waarheid te leven? Of voel je je belemmerd, vastgeketend aan verwachtingen, aan angsten, aan overtuigingen die je niet langer dienen?

Het is oké, hoe je je ook voelt. Er is geen goed of fout. Er is alleen maar jouw ervaring. En die ervaring, die is waardevol. Die is een kostbaar onderdeel van je reis.

Laat de gedachte toe dat je vrij mag zijn. Dat het oké is om je eigen weg te gaan, om je eigen beslissingen te nemen, om je eigen fouten te maken. Dat je niet perfect hoeft te zijn, dat je niet aan alle verwachtingen hoeft te voldoen.

Je bent genoeg, precies zoals je bent.

En dat is de sleutel, weet je. Het besef dat we genoeg zijn. Dat we niet iets hoeven te worden, dat we niet iets hoeven te bewijzen. Dat we al compleet zijn, in al onze onvolkomenheid.

Die vrijheid, die onverveerdheid, die zit niet in het bereiken van een bepaalde status, of in het bezitten van bepaalde dingen. Die zit in het accepteren van onszelf, in het omarmen van onze kwetsbaarheid, in het durven kiezen voor wat ons hart fluistert.

Laat je leiden door je intuïtie

Je intuïtie is een krachtig kompas, lieve vriend(in). Het is de stem van je ziel, die je de weg wijst in de duisternis. Leer ernaar te luisteren, leer erop te vertrouwen.

Vaak overstemmen we die stem met de stem van ons ego, met de stem van onze angsten, met de stem van de maatschappij. We laten ons leiden door wat zou moeten, in plaats van door wat goed voelt.

Maar je intuïtie liegt nooit. Die weet wat goed voor je is, die weet wat je nodig hebt. Het enige wat je hoeft te doen is stil te zijn, en te luisteren.

En hoe doe je dat? Door tijd voor jezelf te nemen, door in de natuur te zijn, door te mediteren, door te schrijven, door te doen wat je energie geeft. Door je te verbinden met je hart.

En als je dan die stem hoort, wees dan moedig genoeg om ernaar te handelen. Om de stappen te zetten die je hart je ingeeft, ook al zijn ze eng, ook al zijn ze onzeker.

Want achter die angst, achter die onzekerheid, ligt de vrijheid die je zoekt. De onverveerdheid om je eigen pad te bewandelen, om je eigen waarheid te leven.

En weet je, het is oké om hulp te vragen. Om je te laten begeleiden door anderen die al een stukje verder zijn op hun pad. Om je te laten inspireren door de wijsheid van anderen.

We hoeven het niet alleen te doen. We zijn met elkaar verbonden, we kunnen elkaar steunen, we kunnen elkaar inspireren.

Laten we samen die reis maken, lieve vriend(in). Laten we samen die vrijheid ontdekken, die onverveerdheid in onszelf.

Laten we durven zijn wie we werkelijk zijn, zonder angst, zonder schaamte, zonder spijt.

En als je dan, op een dag, in de spiegel kijkt, dan zul je iemand zien die straalt. Iemand die vrij is, iemand die onverveerd is, iemand die helemaal zichzelf is.

En dat, lieve vriend(in), is het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven. En als je je even niet zo onverveerd voelt, en dat mag, onthoud dan dat je altijd terug kunt keren naar dit moment. Naar de stilte, naar de ademhaling, naar de grond onder je voeten. En dat je daar, in die stilte, altijd de herinnering kunt vinden aan de kracht die in je schuilt.

Weet je, ik geloof dat we allemaal geboren worden met een zaadje van onverveerdheid in ons. Een zaadje dat wacht om tot bloei te komen. En soms, door de omstandigheden van het leven, door de pijn die we ervaren, door de trauma's die we meemaken, raakt dat zaadje bedolven onder lagen van angst, van twijfel, van verdriet.

Maar het zaadje is er nog steeds. Het is nooit weg geweest. Het wacht alleen maar op de juiste omstandigheden om weer te ontkiemen.

En dat is wat we nu aan het doen zijn, lieve vriend(in). We zijn de aarde aan het losmaken, we zijn het onkruid aan het verwijderen, we zijn het water aan het geven, zodat dat zaadje weer kan groeien en bloeien.

Het is een proces, weet je. Het is niet iets wat van de ene op de andere dag gebeurt. Het kost tijd, het kost geduld, het kost toewijding.

Maar het is het waard. Want als dat zaadje eenmaal tot bloei komt, dan zul je een schoonheid ervaren die je nog nooit eerder hebt gekend. De schoonheid van je eigen onverveerdheid, de schoonheid van je eigen vrijheid.