Chr Ger Kerk Doornspijk

Kom, laten we even stilstaan. Stel je voor, we wandelen door Doornspijk, langs de rustige velden, de wind fluistert door de bomen. En daar, midden in de gemeenschap, staat ze: de Christelijke Gereformeerde Kerk. Laten we dichterbij komen, niet met haast, maar met een open hart.

Kijk eens naar de stenen, de contouren die door de jaren heen gevormd zijn. Ze ademen een verhaal, een verhaal van hoop, van gemeenschap, van een zoektocht naar iets groters dan onszelf. Voel de rust die ervan afstraalt, een uitnodiging om even te ontsnappen aan de drukte van alledag.

We hoeven niet alles te begrijpen, weet je. Soms is het genoeg om er gewoon te zijn, om de sfeer te proeven, om te voelen wat deze plek met zich meedraagt. Zie de mensen die er in- en uitgaan, families, jong en oud, allemaal met hun eigen levensverhalen. Ze vormen samen een geheel, een warme, levendige gemeenschap die hier, in dit huis van geloof, verbinding zoekt.

Het is niet zomaar een gebouw, begrijp je? Het is een plek waar vreugde wordt gedeeld, verdriet wordt getroost en waar samen gezongen wordt. Een plek waar mensen samenkomen om te luisteren, om te leren, om zichzelf te bezinnen en om zich te laten inspireren. Laat de gedachte toe, dat dit een baken van licht mag zijn, voor hen die zoeken naar richting in het leven.

En weet je, elke kerk, elke gemeenschap, heeft haar eigen unieke karakter. Haar eigen manier van doen en denken. We hoeven het niet per se eens te zijn met alles, maar we kunnen wel respect hebben voor de intentie, voor de oprechtheid die erachter schuilt. Laten we openstaan voor de verschillen, want juist die verschillen maken de wereld zo rijk en kleurrijk.

Het is goed om te beseffen dat geloof iets heel persoonlijks is. Een reis die we allemaal op onze eigen manier maken. Er is geen goed of fout, alleen een innerlijke zoektocht naar waarheid en betekenis. En soms, heel soms, vinden we die betekenis op onverwachte plekken, zoals hier, in de schaduw van deze kerk.

Misschien voel je iets, misschien niet. Misschien roept het vragen op, misschien bevestigt het iets wat je al wist. Wat het ook is, het is oké. Laat de ervaring gewoon binnenkomen, zonder oordeel, zonder verwachtingen.

De Kracht van Gemeenschap

Laten we even verder kijken dan het gebouw zelf. De Christelijke Gereformeerde Kerk is immers meer dan alleen stenen en glas-in-loodramen. Het is de gemeenschap die erachter schuilgaat, de mensen die samen een band vormen, die elkaar steunen en inspireren.

Zie je de vrijwilligers die zich inzetten voor de kerk, voor de jeugd, voor de ouderen? De mensen die samen zingen in het koor, die de bloemen verzorgen, die de koffie schenken na de dienst? Ze doen het met liefde, met toewijding, omdat ze geloven in de kracht van verbinding.

Het is iets moois, die gemeenschapszin. Een gevoel van ergens bij horen, van er niet alleen voor staan. Vooral in deze tijd, waarin individualisme vaak centraal staat, is het belangrijk om te beseffen dat we elkaar nodig hebben. Dat we samen sterker staan, dat we elkaar kunnen helpen en troosten.

Laat het je inspireren om ook zelf verbinding te zoeken, om actief deel te nemen aan de gemeenschap om je heen. Het kan iets kleins zijn, een praatje met de buurman, een handje helpen bij een activiteit, een kaartje sturen naar iemand die ziek is. Elke kleine daad van vriendelijkheid kan een groot verschil maken.

De kerk speelt hierin een belangrijke rol, als een plek waar mensen samenkomen, waar ze elkaar ontmoeten en waar ze samen iets kunnen betekenen voor de wereld. Het is een plek van hoop, van liefde, van compassie. En die boodschap, die straalt ze uit, naar de hele gemeenschap.

Misschien ben je zelf wel op zoek naar een gemeenschap, naar een plek waar je je thuis voelt. Waar je jezelf kunt zijn, waar je geaccepteerd wordt zoals je bent. Durf dan de stap te zetten, om je aan te sluiten bij een groep mensen die je aanspreekt. Het kan heel verrijkend zijn, om deel uit te maken van iets groters dan jezelf.

En weet je, het hoeft niet perfect te zijn. Elke gemeenschap heeft haar eigen imperfecties, haar eigen uitdagingen. Maar juist door die imperfecties kunnen we leren en groeien, kunnen we elkaar aanvullen en versterken.

Laten we dankbaar zijn voor de mensen die zich inzetten voor de gemeenschap, voor de vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor anderen. Ze zijn de stille krachten die de samenleving draaiende houden, die hoop en inspiratie bieden in een wereld die soms zo hard en onpersoonlijk kan zijn.

Laten we ook onszelf uitdagen om een steentje bij te dragen, om actief deel te nemen aan de samenleving en om een verschil te maken in het leven van anderen. Want samen kunnen we de wereld een beetje mooier maken, een beetje vriendelijker, een beetje meer verbonden.

Loop rustig door de tuin, adem de frisse lucht. De bloemen staan in bloei, de vogels zingen hun lied. Het is een plek van rust, van bezinning, van hoop. Een plek om even stil te staan bij de schoonheid van het leven.

Laat de gedachten komen en gaan, zonder er aan vast te houden. Laat de emoties stromen, zonder ze te veroordelen. Wees gewoon aanwezig, in het hier en nu. En voel de verbinding met alles om je heen, met de natuur, met de mensen, met het leven zelf.

Het is een kostbaar moment, deze stilte, deze rust. Neem het in je op, bewaar het in je hart. En laat het je inspireren om de rest van de dag met een open hart tegemoet te treden. Met liefde, met compassie, met hoop.

We kunnen de wereld niet veranderen, maar we kunnen wel onszelf veranderen. We kunnen onze eigen reacties veranderen, onze eigen gedachten veranderen, onze eigen gevoelens veranderen. En door onszelf te veranderen, kunnen we ook de wereld om ons heen beïnvloeden.

Laten we beginnen met een glimlach, met een vriendelijk woord, met een helpende hand. Het is zo simpel, maar het kan zoveel verschil maken. Laten we de wereld een beetje mooier maken, een beetje vriendelijker, een beetje meer verbonden.

En weet je, je bent niet alleen. Er zijn mensen die je steunen, mensen die je begrijpen, mensen die van je houden. Durf om hulp te vragen als je het nodig hebt, durf je kwetsbaar op te stellen, durf te zijn wie je bent.

Je bent waardevol, je bent uniek, je bent geliefd. Vergeet dat nooit. En laat de liefde je leiden, in alles wat je doet.

Nu, we kunnen vertrekken, misschien met een gevoel van vernieuwing, misschien met een diepere verbinding met onszelf en met de wereld om ons heen. Of misschien ook niet. Dat is helemaal goed. De ervaring is van ons, en wat we ermee doen, is aan ons. Loop rustig verder, de dag in. En weet dat er altijd plekken zijn, zoals deze, waar je even stil kunt staan, kunt bezinnen en kunt opladen.