De Open Hof Scherpenzeel

Lieve vriend(in),

Stel je eens voor: je wandelt een open plek binnen. Een plek waar de wind net wat zachter lijkt te fluisteren en de zon een warmere gloed werpt. Een plek waar je meteen het gevoel hebt dat je even mag ademhalen, dat je even jezelf mag zijn, zonder maskers, zonder verwachtingen. Zo’n plek, in de geest dan, is waar ik je vandaag graag mee naartoe neem.

We gaan het hebben over De Open Hof in Scherpenzeel. Niet als een gebouw, niet als een organisatie, maar als een ruimte. Een ruimte die gevormd wordt door de mensen die er komen, door de intenties die er leven, door de gesprekken die er gevoerd worden.

Ik voel dat je misschien wat onrustig bent. Dat je je afvraagt wat hierna komt, wat je straks zult moeten doen. Laten we dat voor nu even loslaten. Laten we even stilstaan bij de mogelijkheden, bij de potentie die schuilt in een plek waar openheid centraal staat.

Denk aan een tuin, een hof. Een plek waar verschillende planten naast elkaar groeien, waar er ruimte is voor variëteit, voor individualiteit. Sommige planten bloeien uitbundig, andere blijven bescheiden dicht bij de grond. Sommige hebben veel zon nodig, andere gedijen beter in de schaduw. En toch, samen vormen ze een geheel, een harmonieus landschap.

Dat is, in mijn beleving, de kern van De Open Hof. Een plek waar we elkaars verschillen niet alleen tolereren, maar ook waarderen. Waar we leren van elkaar, waar we elkaar steunen en uitdagen om te groeien. Waar we beseffen dat we allemaal een unieke bijdrage kunnen leveren aan het grotere geheel.

Het is niet altijd makkelijk, dat is zeker. Er zullen momenten zijn dat we het niet met elkaar eens zijn, dat we elkaar niet begrijpen. Dat we botsen, dat we gekwetst raken. Maar zelfs dan, zelfs in die moeilijke momenten, is er ruimte voor openheid, voor gesprek, voor verzoening.

Ik voel je aarzeling. Je vraagt je af hoe dit dan in de praktijk werkt. Hoe zo’n ideaalbeeld zich vertaalt naar de alledaagse realiteit. Dat is een goede vraag. Een cruciale vraag, eigenlijk. Want het gaat er niet om dat we perfect zijn, dat we altijd de juiste antwoorden hebben. Het gaat erom dat we bereid zijn om te leren, om te groeien, om samen te zoeken naar de beste weg vooruit.

Stel je voor dat je een vraag hebt. Een vraag over het leven, over de liefde, over het geloof. Een vraag die je al lange tijd bezighoudt, die je niet met iedereen durft te delen. In De Open Hof zou je die vraag mogen stellen, zonder angst voor oordeel, zonder de druk om meteen een pasklaar antwoord te krijgen.

En misschien, heel misschien, krijg je niet direct het antwoord waar je naar op zoek bent. Maar misschien ontmoet je wel iemand die met dezelfde vraag worstelt. Of iemand die een andere invalshoek biedt, die je helpt om de vraag vanuit een nieuw perspectief te bekijken. Of iemand die je simpelweg een luisterend oor biedt, een schouder om op te leunen, een bevestiging dat je niet alleen bent.

Het is die verbinding, die gemeenschap, die zo waardevol is. Het is het besef dat we deel uitmaken van iets groters dan onszelf. Dat we elkaar nodig hebben, dat we van elkaar kunnen leren, dat we samen sterker staan.

De kracht van stilte

Ik weet dat we vaak geneigd zijn om te praten, om onze mening te geven, om onszelf te bewijzen. Maar soms, heel soms, is het juist de stilte die het meest spreekt. De stilte die ons in staat stelt om naar binnen te keren, om te luisteren naar onze eigen intuïtie, om contact te maken met onze diepste gevoelens.

In De Open Hof is er ook ruimte voor stilte. Ruimte om te mediteren, om te bidden, om te wandelen in de natuur. Ruimte om te zijn, simpelweg te zijn, zonder de constante druk om te presteren, om te voldoen, om te bewijzen.

Het is in die stilte dat we vaak de antwoorden vinden waar we zo naar op zoek zijn. De antwoorden die niet in boeken staan, die niet door anderen aan ons kunnen worden opgelegd, maar die diep van binnen in ons zelf sluimeren.

Het is een proces, een voortdurende zoektocht. Er is geen eindbestemming, geen definitieve waarheid. Het gaat erom dat we openstaan voor nieuwe inzichten, dat we bereid zijn om onze eigen overtuigingen kritisch te onderzoeken, dat we ons laten verrassen door de mogelijkheden die zich aandienen.

Ik voel dat je nog steeds vragen hebt. Vragen over de concrete invulling, over de praktische aspecten. Maar misschien is het juist de schoonheid van De Open Hof dat er geen vastomlijnd plan is, geen rigide structuur. Dat het een organische plek is, die zich voortdurend ontwikkelt, die zich aanpast aan de behoeften van de mensen die er komen.

Het is een uitnodiging, een open uitnodiging aan ons allen. Een uitnodiging om deel te nemen, om bij te dragen, om te groeien. Een uitnodiging om onze eigen unieke talenten en kwaliteiten in te zetten, om samen een plek te creëren waar openheid, respect en verbinding centraal staan.

Ik weet dat dit misschien wat abstract klinkt. Dat het moeilijk is om je er een concreet beeld van te vormen. Maar misschien is het juist de bedoeling dat we ons laten leiden door ons gevoel, door onze intuïtie. Dat we ons laten verrassen door de mogelijkheden die zich aandienen, dat we openstaan voor de magie die kan ontstaan wanneer we samenkomen in een geest van openheid en verbinding.

Laten we proberen om de Open Hof in Scherpenzeel niet te zien als een eindpunt, maar als een startpunt. Een startpunt van een reis, een ontdekkingsreis naar onszelf, naar elkaar, naar de diepere betekenis van het leven.

Laten we proberen om die openheid, die verbinding, mee te nemen in ons dagelijks leven. Om te luisteren naar de mensen om ons heen, om open te staan voor hun verhalen, om hen te respecteren in hun eigenheid. Om te beseffen dat we allemaal deel uitmaken van hetzelfde grote geheel, dat we allemaal verbonden zijn met elkaar en met de wereld om ons heen.

Het is een proces, een levenslang proces. Maar het is een proces dat de moeite waard is, een proces dat ons kan helpen om te groeien, om te bloeien, om onze eigen unieke potentie te ontdekken.

En wie weet, misschien ontmoeten we elkaar wel een keer in De Open Hof in Scherpenzeel. Om samen te praten, om samen te luisteren, om samen te groeien. Om samen te genieten van de warmte, de openheid, de verbinding.

Ik kijk er naar uit.