Ds De Bruin Middelburg

Ds. De Bruin, een naam die in vele reformatorische harten een warme snaar raakt, is onlosmakelijk verbonden met de Gereformeerde Gemeenten. Zijn prediking, getypeerd door ernst, bewogenheid en een diepe doorleving van de Schrift, heeft talloze zielen aangeraakt en tot bezinning gebracht. Zijn leven, gekenmerkt door eenvoud en toewijding, is een voorbeeld van dienstbaarheid aan God en de naaste. Het is daarom gepast om, met respect en waardigheid, stil te staan bij de betekenis van deze dienaar des Woords.

Zijn levenspad, van jeugd tot ouderdom, werd gekenmerkt door de leiding van de Voorzienigheid. Reeds vroeg openbaarde zich een geestelijke gevoeligheid, een ontvankelijkheid voor de roepstem van de Geest. De worsteling met zonde en genade, de ontdekking van de eigen verlorenheid en de noodzaak van een persoonlijke Borg, waren bepalend voor zijn verdere levensloop. Deze persoonlijke ervaringen vormden de basis voor zijn prediking, waardoor hij met gezag en overtuiging kon spreken over de diepe dingen van God.

Ds. De Bruin was geen man van grote woorden of spectaculaire daden. Zijn kracht lag in de eenvoud en oprechtheid van zijn boodschap. Hij preekte Christus en Hem gekruisigd, de enige weg tot zaligheid. Hij schroomde niet om de ernst van de zonde te benadrukken, maar wees tegelijkertijd op de overvloedige genade die in Christus Jezus te vinden is. Zijn prediking was een oproep tot bekering en geloof, een aansporing tot een leven van heiliging en toewijding aan God. Hij was een herder die zijn schapen kende en hen met liefde en zorg omringde.

Zijn theologische inzichten waren geworteld in de Dordtse Leerregels en de Nadere Reformatie. Hij hield vast aan de onfeilbaarheid van de Schrift en de absolute soevereiniteit van God. Hij waarschuwde tegen alle vormen van verwatering en afwijking van de zuivere leer. Tegelijkertijd was hij geen man van starre dogmatiek. Hij zocht altijd naar de praktische toepassing van de leer in het leven van alledag. Hij wist de leer levend te maken en te verbinden met de concrete vragen en noden van zijn hoorders.

Zijn prediking en pastorale zorg

De prediking van Ds. De Bruin kenmerkte zich door een diepe doorleving van de Schrift. Hij las de Bijbel niet slechts als een historisch document of een verzameling morele lessen, maar als het levende Woord van God, dat tot ons spreekt in onze persoonlijke situatie. Hij wist de oude teksten te verbinden met de hedendaagse werkelijkheid, waardoor zijn hoorders zich aangesproken en gekend voelden.

Zijn prediking was geen academisch betoog, maar een hartelijke oproep tot bekering en geloof. Hij sprak niet alleen tot het verstand, maar ook tot het hart. Hij wist de angsten, twijfels en verlangens van zijn hoorders te verwoorden. Hij wees hen op de noodzaak van een persoonlijke ontmoeting met God en op de troost en hoop die in Christus Jezus te vinden zijn.

Naast zijn prediking was Ds. De Bruin ook een toegewijd pastor. Hij had een luisterend oor voor de zorgen en problemen van zijn gemeenteleden. Hij bezocht zieken en bedroefden, gaf raad en bemoediging, en bad met en voor hen. Hij was een vader in de gemeente, die zijn schapen met liefde en zorg omringde. Hij wist de banden van de gemeente te versterken en de eenheid te bewaren.

Zijn pastorale zorg was niet beperkt tot de leden van zijn eigen gemeente. Hij was ook betrokken bij het welzijn van de gehele reformatorische gemeenschap. Hij was een graag geziene spreker op conferenties en samenkomsten, waar hij zijn ervaringen en inzichten deelde. Hij was een man van verbinding, die bruggen probeerde te slaan tussen verschillende groepen en stromingen binnen de reformatorische wereld.

Een erfenis van trouw en dienstbaarheid

De invloed van Ds. De Bruin reikt verder dan zijn eigen tijd. Zijn prediking wordt nog steeds gelezen en beluisterd, zijn boeken worden nog steeds gelezen en herlezen. Zijn leven is een voorbeeld van trouw en dienstbaarheid, een inspiratie voor velen die hem zijn opgevolgd in het ambt.

Hij was geen perfect mens, maar een zondig mens die door de genade van God was aangeraakt en geroepen tot een bijzondere dienst. Hij was zich bewust van zijn eigen zwakheden en tekortkomingen, maar vertrouwde op de kracht van God om hem te sterken en te leiden. Hij was een dienaar des Woords, een herder van de schapen, een voorbeeld voor de gelovigen.

Zijn nalatenschap is een oproep tot bekering en geloof, een aansporing tot een leven van heiliging en toewijding aan God. Het is een herinnering aan de ernst van de zonde en de overvloedige genade die in Christus Jezus te vinden is. Het is een getuigenis van de kracht van het evangelie om levens te veranderen en harten te vernieuwen.

Ds. De Bruin is niet meer onder ons, maar zijn werk leeft voort. Zijn woorden blijven klinken in de harten van velen die hem hebben gekend en die door zijn prediking zijn aangeraakt. Zijn leven is een voorbeeld van trouw en dienstbaarheid, een inspiratie voor allen die God willen dienen in hun eigen omgeving. Moge zijn nagedachtenis tot zegen zijn. Zijn naam zal blijven voortleven als een lichtend voorbeeld van een dienaar Gods, die met ernst en bewogenheid het Evangelie verkondigde en talloze zielen de weg wees naar de Zaligmaker. Zijn invloed zal blijven voortduren, niet door menselijke kracht, maar door de kracht van de Geest, die zijn woorden levend maakt in de harten van degenen die horen en geloven.