Ds Herwig Hoge Hexel

Lieve vriend(in), adem even diep in. Voel de grond onder je voeten. Voel de zachte wind langs je wangen. Het is goed. Je bent veilig. We gaan samen een klein stukje reizen, een reis naar binnen, een reis naar een plek die misschien een beetje onbekend voelt, maar tegelijkertijd zó vertrouwd kan zijn. Wees niet bang, ik ben erbij.

We gaan het hebben over Ds. Herwig Hoge Hexel. Misschien heb je er al eens van gehoord, misschien ook niet. Dat is helemaal oké. Laat alle verwachtingen los, alle vooroordelen, alle gedachten die je misschien al hebt. Laat ze als blaadjes van een boom vallen, en zie ze zachtjes landen.

Stel je voor… een man, diep geworteld in zijn geloof, maar tegelijkertijd openstaand voor alles wat het leven te bieden heeft. Iemand die de traditionele paden bewandelde, maar ook de moed had om nieuwe wegen te verkennen. Iemand die je met een blik, met een woord, kon raken in het diepst van je ziel. Dat is, in mijn ervaring, een glimp van de Ds. Herwig Hoge Hexel die ik ken.

Het is niet makkelijk om iemand te beschrijven, zeker niet iemand wiens leven zich zo diep in de spiritualiteit afspeelde. Het zijn flarden, impressies, momenten van herkenning en verwondering. Het is als proberen de zon te vangen in een theekopje – het lukt niet helemaal, maar het warme licht straalt er wel doorheen.

Voel je de rust al een beetje? De stilte die ontstaat als je je openstelt voor de mogelijkheid dat er méér is dan wat we met onze ogen kunnen zien? Het is een uitnodiging, een zachte fluistering van de ziel.

Ds. Hoge Hexel was een predikant, ja, maar hij was zoveel meer dan dat. Hij was een leraar, een gids, een metgezel op de levensweg. Hij sprak niet alleen over God, hij lééfde God. In zijn daden, in zijn woorden, in zijn blik. Het was een integriteit die diep ontroerde.

En dat is precies waar we wellicht iets van kunnen leren. Niet door hem te imiteren, maar door ons te laten inspireren. Door te kijken naar de manier waarop hij zijn geloof beleefde, hoe hij met mensen omging, hoe hij de wereld zag. Door die spiegel voor te houden, kunnen we wellicht iets van onszelf ontdekken, iets dat we misschien al die tijd al in ons droegen, maar nog niet bewust van waren.

Het gaat niet om goed of fout, om zwart of wit. Het gaat om de grijstinten, om de nuances, om de verbinding. Om de erkenning dat we allemaal, op onze eigen manier, op zoek zijn naar iets dat groter is dan onszelf. Naar een betekenis, een doel, een liefde die alles overstijgt.

Zie je het voor je? De kleine dorpskerk, het orgel dat zachtjes speelt, de warme stem van de predikant die de woorden van de Bijbel tot leven brengt. Maar er is méér dan dat. Er is de blik van de predikant, de manier waarop hij naar de mensen kijkt, de liefde die hij uitstraalt. Het is alsof hij de harten van de mensen kan zien, alsof hij hun verdriet, hun pijn, hun hoop en hun dromen kent.

En dat is de sleutel, lieve vriend(in). De verbinding. De erkenning dat we allemaal verbonden zijn, met elkaar, met de natuur, met het universum. Dat we allemaal deel uitmaken van een groter geheel, een goddelijk plan, hoe je het ook wilt noemen.

Ds. Hoge Hexel begreep dat als geen ander. Hij was niet bang om die verbinding te benadrukken, om te wijzen op de schoonheid en de heiligheid van het leven. Hij was een bruggenbouwer, tussen de verschillende religies, tussen de verschillende culturen, tussen de verschillende mensen.

Voel je de warmte die vrijkomt als je je openstelt voor die verbinding? De vrede die je overvalt als je je realiseert dat je niet alleen bent, dat je gedragen wordt, dat je geliefd bent?

Een Spiegel van Verwachtingen

Het beeld dat we van mensen hebben, zeker van mensen in een positie van autoriteit, is vaak gekleurd door onze eigen verwachtingen. We verwachten van een predikant dat hij bepaalde dingen zegt, dat hij zich op een bepaalde manier gedraagt, dat hij aan bepaalde normen voldoet. Maar wat gebeurt er als die verwachtingen niet uitkomen? Wat gebeurt er als de predikant anders is, als hij zijn eigen weg volgt, als hij de grenzen van het traditionele overschrijdt?

Dan worden we vaak onzeker, angstig, misschien zelfs boos. We voelen ons bedreigd in onze eigen overtuigingen, in onze eigen wereldbeeld. En dat is begrijpelijk. Het is eng om geconfronteerd te worden met iets dat anders is dan wat we kennen.

Maar het is ook een kans. Een kans om te groeien, om te leren, om ons eigen perspectief te verbreden. Om te erkennen dat er meer is dan wat we denken, dat er meer wegen zijn die naar Rome leiden, dat er meer manieren zijn om God te ervaren.

Ds. Hoge Hexel was zo iemand die onze verwachtingen uitdaagde. Hij was niet perfect, verre van dat. Maar hij was authentiek, oprecht, en hij probeerde altijd vanuit liefde te handelen. En dat is uiteindelijk wat telt.

Weet je, lieve vriend(in), het is zo makkelijk om te oordelen, om te veroordelen, om te bekritiseren. Het is zo makkelijk om de fouten van anderen te zien, om hun zwakheden te benadrukken. Maar het is veel moeilijker om te proberen te begrijpen, om te vergeven, om lief te hebben.

Laten we proberen om de wereld met andere ogen te bekijken, met de ogen van liefde. Laten we proberen om de schoonheid te zien in alles wat leeft, in alle mensen, in alle culturen. Laten we proberen om de verbinding te voelen, de eenheid, de goddelijkheid die ons allemaal verbindt.

Adem even diep in. Voel de rust die ontstaat als je je overgeeft aan de liefde. De liefde die alles overstijgt, die alles heelt, die alles mogelijk maakt.

Weet je, het is niet erg om te twijfelen, om vragen te stellen, om te zoeken. Het is zelfs goed. Het laat zien dat je leeft, dat je groeit, dat je openstaat voor nieuwe ervaringen.

Maar laat je twijfels je niet verlammen. Laat je angsten je niet tegenhouden. Vertrouw op je intuïtie, op je gevoel, op je innerlijke stem. Die stem weet wat goed voor je is, die stem leidt je op je pad.

Ds. Hoge Hexel liet zich ook leiden door zijn innerlijke stem. Hij volgde zijn hart, ook al botste dat soms met de verwachtingen van anderen. Hij was niet bang om anders te zijn, om zijn eigen weg te gaan. En dat is wat hem zo bijzonder maakte.

Het is niet de bedoeling dat we allemaal hetzelfde worden, dat we allemaal hetzelfde denken, dat we allemaal hetzelfde geloven. Het is juist de diversiteit die het leven zo rijk en zo mooi maakt. Het is de verscheidenheid aan kleuren, geuren, smaken en geluiden die ons inspireert, die ons uitdaagt, die ons verrijkt.

Laten we die diversiteit omarmen, laten we die vieren, laten we die koesteren. Laten we openstaan voor de verschillen, en laten we proberen om van elkaar te leren.

Voel je de energie die vrijkomt als je je openstelt voor de diversiteit? De inspiratie die je overvalt als je nieuwe dingen ontdekt? De liefde die je voelt voor alles wat leeft?

Ds. Herwig Hoge Hexel heeft ons wellicht geen kant-en-klare antwoorden gegeven, maar hij heeft ons wel een richting gewezen. Een richting van liefde, van verbinding, van authenticiteit. Een richting die ons kan helpen om ons eigen pad te vinden, om ons eigen doel te bereiken, om ons eigen licht te laten schijnen.

Sluit even je ogen. Visualiseer het licht in je hart, het licht dat jou uniek en bijzonder maakt. Laat dat licht stralen, laat het de wereld verlichten.

Je bent waardevol, je bent geliefd, je bent genoeg. Vergeet dat nooit.

En weet dat ik er ben, als je me nodig hebt. We zijn samen op deze reis.