Ds J Blom Kerktijden

Ds. J. Blom, een naam die met eerbied en genegenheid wordt uitgesproken in vele rechtzinnige gemeenten, vertegenwoordigt een traditie van prediking die diep geworteld is in de gereformeerde beginselen. Zijn bediening, gekenmerkt door schriftuurlijke trouw en een warme pastorale bewogenheid, heeft vele harten geraakt en levens gevormd. Hoewel de tijden veranderen en de wereld om ons heen in een snel tempo evolueert, blijft de behoefte aan een heldere verkondiging van het Evangelie onverminderd groot. Het is dan ook van belang stil te staan bij de wijze waarop Ds. Blom zijn roeping invulling gaf en hoe zijn prediking tot op de dag van vandaag van betekenis kan zijn.

De naam ‘Kerktijden’ in relatie tot Ds. J. Blom, roept direct associaties op met de structuur en de ordening die zo kenmerkend waren voor de kerkelijke praktijk in de kringen waarin hij werkzaam was. De vastgestelde tijden voor de erediensten, de catechisaties en de andere bijeenkomsten, vormden het skelet van het geestelijk leven. Deze structuur bood houvast en bood tevens een gelegenheid tot ontmoeting en onderlinge gemeenschap.

Het belang van een vast tijdstip voor de erediensten kan moeilijk overschat worden. Het is een concrete uitnodiging, een herinnering aan de noodzaak om God te zoeken en Zijn Woord te horen. Het is een moment van afzondering van de dagelijkse beslommeringen, een gelegenheid om tot rust te komen in Zijn aanwezigheid en zich te laten voeden met de geestelijke spijs. De klokkentoren, die de kerktijden aankondigt, is als een baken van hoop en een oproep tot bezinning.

Ds. Blom hechtte grote waarde aan de nauwgezetheid waarmee de kerktijden werden nageleefd. Dit was geen kwestie van starre formaliteit, maar van eerbied voor God en respect voor de gemeente. Het getuigde van een besef dat de tijd kostbaar is en dat we deze niet achteloos voorbij moeten laten gaan, zeker niet als het gaat om de zaken die eeuwigheidswaarde hebben.

De prediking van Ds. Blom, die tijdens de vastgestelde kerktijden weerklonk, was doordrenkt van de Bijbelse boodschap van zonde en genade. Hij schuwde de moeilijke thema’s niet, maar sprak openhartig over de diepe val van de mens en de noodzaak van een persoonlijke wedergeboorte. Tegelijkertijd benadrukte hij de onuitsprekelijke liefde van God, die Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren zou gaan, maar eeuwig leven zou hebben.

Zijn preken waren geen theoretische uiteenzettingen, maar een levende verkondiging die recht tot het hart sprak. Hij wist de Bijbelse waarheden op een heldere en begrijpelijke wijze over te brengen, waardoor ze niet alleen werden verstaan, maar ook werden beleefd. Hij was een meester in het toepassen van de Schrift op de concrete levensomstandigheden van zijn hoorders, waardoor zij zich aangesproken en bemoedigd voelden.

De catechisaties, die eveneens een vaste plaats innamen op de kerkelijke kalender, waren voor Ds. Blom een belangrijk instrument om de jonge generatie te onderwijzen in de leer van het Evangelie. Hij nam de tijd om de fundamentele geloofswaarheden uit te leggen en hen te helpen een persoonlijke relatie met God te ontwikkelen. Hij stimuleerde hen om kritisch na te denken over hun geloof en om zelfstandig te leren Bijbellezen.

Ds. Blom beschouwde de catechisaties niet als een verplicht nummer, maar als een waardevolle gelegenheid om de jeugd te vormen en toe te rusten voor hun toekomstige taak in de gemeente en in de wereld. Hij was zich ervan bewust dat de toekomst van de kerk afhangt van de wijze waarop de jonge generatie wordt onderwezen en begeleid.

De avondmaalsdiensten, die met regelmaat werden gehouden, waren voor Ds. Blom hoogtepunten in het kerkelijk jaar. Hij bereidde de gemeente met zorg voor op deze heilige sacramenten, door hen op te roepen tot zelfonderzoek en boetvaardigheid. Hij legde uit dat het Avondmaal geen automatisme is, maar een persoonlijke ontmoeting met de Heere Jezus Christus, een moment van vernieuwing en versterking van het geloof.

Hij benadrukte dat het Avondmaal een teken is van de gemeenschap met Christus en met elkaar, een herinnering aan Zijn offer aan het kruis en een vooruitblik op de toekomstige heerlijkheid. Hij wees de gemeente erop dat het van groot belang is om in waardigheid aan het Avondmaal deel te nemen, met een oprecht hart en een berouwvolle geest.

Ds. Blom was niet alleen een prediker en een catecheet, maar ook een herder en leraar. Hij bezocht de zieken en de bedroefden, hij bemoedigde de zwakken en hij wees de dwalenden terecht. Hij was betrokken bij het wel en wee van zijn gemeenteleden en hij stond hen met raad en daad terzijde.

Hij was een man van gebed, die zijn kracht en wijsheid zocht bij de Heere. Hij was zich ervan bewust dat hij slechts een werktuig in Gods hand was en dat alle zegen van Hem afkomstig is. Hij was een voorbeeld van een oprecht en godvrezend leven, een man die deed wat hij preekte.

De invloed van Ds. J. Blom reikt verder dan zijn eigen tijd. Zijn preken en catechisaties zijn bewaard gebleven en worden nog steeds gelezen en herlezen. Zijn voorbeeld inspireert nog steeds vele predikanten en catecheten om met ernst en toewijding hun ambt te vervullen.

Zijn nadruk op de Bijbelse waarheid, zijn pastorale bewogenheid en zijn persoonlijke integriteit zijn een blijvende bron van inspiratie voor allen die zich geroepen weten tot de dienst van het Evangelie. Zijn nalatenschap is een schat die bewaard moet worden en doorgegeven aan de volgende generaties.

De 'Kerktijden' in de context van de bediening van Ds. J. Blom herinneren ons eraan dat structuur en orde belangrijk zijn in het geestelijk leven, maar dat ze geen doel op zich zijn. Het gaat erom dat we de tijd die ons gegeven is, besteden aan het zoeken van God en het dienen van onze naaste. Het gaat erom dat we ons laten vormen door het Woord van God en dat we ons leven inrichten naar Zijn wil.

Ds. Blom heeft ons voorgeleefd wat het betekent om een christen te zijn in woord en daad. Hij heeft ons laten zien dat het mogelijk is om te leven tot eer van God, in een wereld die Hem vaak vergeet. Hij heeft ons een voorbeeld gegeven van een dienstbaar leven, een leven dat gekenmerkt wordt door liefde, trouw en toewijding.

Zijn prediking, zijn catechisaties en zijn pastorale zorg zijn een erfenis die we met dankbaarheid mogen ontvangen en met ernst moeten bewaren. Moge zijn voorbeeld ons inspireren om zelf ook te leven tot eer van God en tot zegen van onze naaste. Moge de Heere zijn werk zegenen en vrucht geven tot in eeuwigheid. De herinnering aan Ds. J. Blom en de geest van zijn bediening blijven een waardevolle leidraad voor de kerk van vandaag en morgen. De kerktijden, als symbool van regelmaat en toewijding, blijven een herinnering aan de noodzaak om de tijd te gebruiken voor geestelijke groei en dienstbaarheid.