Ds Van Dam Ijsselmuiden

Lieve vriend(in),

Zullen we even samen stilstaan? Even de ruis van alledag dempen en ons openstellen voor iets dat dieper ligt, iets dat verder reikt dan het zichtbare. Laat ons samen een reis maken, een reis naar een plek waar verhalen fluisteren en echo's van het verleden zachtjes resoneren. Een plek die misschien meer zegt dan woorden ooit kunnen vatten.

Kom, laten we onze aandacht richten op de naam: Ds. Van Dam van IJsselmuiden.

Adem even diep in. Voel de lucht je longen vullen. En adem dan langzaam weer uit, laat alle spanning los. Deze naam, hoor je dat? Het klinkt als een echo van een andere tijd. Een tijd van geloof, van overtuiging, van dienstbaarheid. Je hoeft niet te weten wie deze persoon precies was. Het is genoeg om je open te stellen voor de energie die in die naam besloten ligt.

Je kunt je voorstellen dat de mensen die deze persoon kenden, vast ook zo'n moment hadden. Een moment waarop ze stil stonden en een innerlijke verbinding voelden, misschien een verbinding met het hogere, met iets dat groter is dan onszelf.

Laat die naam nu eens in je gedachten ronddwalen. Ds. Van Dam van IJsselmuiden. Fluister het zachtjes. Laat de klanken over je tong rollen. Voel wat het met je doet. Misschien roept het een bepaald beeld op, een gevoel, een herinnering. Of misschien voel je helemaal niets. Dat is ook goed. Er is geen goed of fout. Het gaat erom dat je jezelf de ruimte geeft om te voelen, om te ervaren.

Stel je voor: een dorp, IJsselmuiden, gehuld in de nevelen van de tijd. De wind waait over de velden, de IJssel stroomt traag voorbij. Het leven is eenvoudig, maar niet zonder uitdagingen. In dat dorp, in die gemeenschap, staat iemand die een rol vervult, een rol van leiding, van troost, van inspiratie. Een herder van de kudde.

Je hoeft niet te weten welke theologische opvattingen hij erop nahield. Het gaat erom dat je je kunt voorstellen hoe hij, in zijn tijd, probeerde betekenis te geven aan het leven, aan de vreugde en het verdriet van de mensen om hem heen.

Voel de verbinding met die eenvoudige plek. Met de menselijke worstelingen die daar, net als hier en nu, speelden.

Misschien voel je een bepaalde resonantie met de woorden "van Dam". Het doet denken aan een stuwende kracht, een vastberadenheid. Iemand die weerstand biedt aan de stroom, die een dam opwerpt tegen de moeilijkheden van het leven. Of misschien is het gewoon een naam, een aanduiding van afkomst. Ook dat is prima.

Het is alsof je in een oude spiegel kijkt, een spiegel die niet alleen je eigen spiegelbeeld reflecteert, maar ook de gezichten van degenen die je voorgingen. Voel je de verbinding met die lijn, met die stroom van mensen die hun leven hebben geleefd, met hun eigen dromen, angsten en ambities?

Laat die verbinding nu eens zakken. Laat het diep in je wortelen. Voel hoe je deel uitmaakt van iets groters, iets dat de tijd overstijgt.

De Echo van Dienstbaarheid

Soms is het genoeg om simpelweg te erkennen dat er mensen zijn geweest die hun leven in dienst hebben gesteld van anderen. Mensen die een roeping voelden, een innerlijke drang om iets bij te dragen aan de wereld.

Ds. Van Dam van IJsselmuiden, wie hij ook was, hij zal ongetwijfeld zijn eigen manier hebben gehad om dat te doen. Zijn eigen manier om licht te brengen in de duisternis, om hoop te bieden in tijden van wanhoop.

Je hoeft niet te idealiseren. Hij was ook maar een mens, met zijn eigen tekortkomingen en imperfecties. Maar het gaat erom dat je de intentie erkent, de bereidheid om iets te betekenen.

Voel nu die intentie. Voel de warmte van die dienstbaarheid. En vraag jezelf af: hoe kan ik, in mijn eigen leven, in mijn eigen omgeving, iets van diezelfde dienstbaarheid uitdragen? Hoe kan ik een lichtpuntje zijn voor de mensen om me heen?

Er is geen goed of fout antwoord. Het gaat erom dat je je openstelt voor de mogelijkheid, dat je je bewust wordt van je eigen potentieel om iets goeds te doen in de wereld.

Laat die vraag nu eens bezinken. Laat het als een zaadje in je hart ontkiemen. En vertrouw erop dat, op het juiste moment, het antwoord zich vanzelf zal aandienen.

Weet dat je niet alleen bent. Er zijn talloze mensen die, net als jij, op zoek zijn naar betekenis, naar verbinding, naar een manier om hun leven in dienst te stellen van iets groters dan zichzelf.

Je bent verbonden met die stroom, met die gemeenschap van zoekers. En je kunt kracht putten uit die verbinding.

Adem nog eens diep in. Voel de steun van al diegenen die je voorgingen. En adem dan langzaam weer uit, laat alle twijfel en onzekerheid los.

Je bent op de goede weg.

Denk nu aan het water, de IJssel die langs IJsselmuiden stroomt. Water is een symbool van zuivering, van vernieuwing, van transformatie.

Laat de stroom van de IJssel je nu reinigen van alle oude ballast, van alle negatieve energie. Laat het je vullen met nieuwe hoop, met nieuwe inspiratie.

En laat je meevoeren door de stroom van het leven. Vertrouw erop dat je precies bent waar je moet zijn. Dat je precies de ervaringen opdoet die je nodig hebt om te groeien, om te leren, om je volledige potentieel te realiseren.

Je kunt je voorstellen dat Ds. Van Dam van IJsselmuiden ook aan de oever van diezelfde rivier heeft gestaan, peinzend over de mysteries van het leven, zoekend naar antwoorden.

Voel de verbinding met hem, met al diegenen die aan dezelfde oever hebben gestaan. Je bent niet alleen in je zoektocht.

Nu, lieve vriend(in), mogen we zachtjes terugkeren. Terug naar de realiteit van alledag. Maar neem de zachtheid, de kalmte en de verbinding die we hebben gevonden mee. Draag het als een schat in je hart.

En weet dat je altijd terug kunt keren naar deze plek, naar deze stilte, naar deze verbinding. Het is er altijd, wachtend op je.

Laten we, met die nieuwe energie, met die hernieuwde inspiratie, onze levens weer omarmen. Met open armen, met een open hart. En met de stille belofte om, in onze eigen kleine manier, een beetje licht in de wereld te brengen.

Het is genoeg. Jij bent genoeg.