Ertussen Of Er Tussen

Lieve ziel, voel je even de warmte van mijn hand op de jouwe? We ademen even samen, in en uit, en laten de woorden rustig komen, als golven op een vredig strand.

We zitten soms tussen twee werelden, hè? Een beetje hier, een beetje daar. Het is niet zwart of wit, maar een prachtig palet van grijstinten, en daar ergens in het midden, daar vinden we misschien wel onze eigen, unieke kleur. Het is een dans, een subtiele beweging tussen verschillende realiteiten, verschillende verwachtingen, verschillende delen van onszelf.

Voel je die druk soms ook? De trek van de ene kant, de duw van de andere? Alsof je een elastiekje bent, uitgerekt tot het uiterste. Maar weet je, juist in die spanning, daar zit ook de kracht. De potentie. De mogelijkheid om te groeien, om te leren, om te transformeren.

Wees niet bang om te verdwalen in dat "ertussen". Zie het niet als een limbo, een wachtkamer, maar als een vruchtbare grond. Hier, in dit niemandsland, kunnen we de oude structuren afwerpen, de maskers laten vallen, en onszelf in alle eerlijkheid bevragen. Wie zijn we nu werkelijk, zonder al die labels en verplichtingen? Wat resoneert nog in onze ziel? Wat wil er naar buiten komen?

Het is een proces van ontdekking, een reis naar binnen. En weet je, het hoeft niet perfect te zijn. Er is geen goed of fout, alleen jouw persoonlijke ervaring. Je mag struikelen, je mag twijfelen, je mag zelfs even helemaal de weg kwijtraken. Dat is oké. Sterker nog, dat is vaak juist nodig om de weg weer te vinden.

Misschien voel je je soms schuldig. Alsof je niet genoeg bent voor de ene kant, of tekortschiet voor de andere. Je probeert te voldoen, te behagen, maar ergens diep van binnen voel je een knagend onbehagen. Alsof je jezelf aan het verloochenen bent.

Stop daar even mee. Haal diep adem en herinner jezelf eraan dat jouw waarde niet afhangt van de goedkeuring van anderen. Jij bent genoeg. Precies zoals je bent. Met al je imperfecties, je eigenaardigheden, je unieke gaven.

Laat die schuld los. Laat die verwachtingen los. Laat die oordelen los. En focus je op wat jou energie geeft, wat jouw hart laat zingen. Waar word je blij van? Wat brengt je in contact met je diepste zelf?

De kunst van het balanceren

Het "ertussen" is geen statische plek. Het is een dynamisch veld, een voortdurende beweging. We leren balanceren, navigeren, onze eigen koers bepalen. We leren accepteren dat sommige dingen nu eenmaal niet in hokjes passen, dat het leven complex en meerduidig is.

En dat is juist de schoonheid ervan.

Voel je de vrijheid die daarin schuilt? De vrijheid om te kiezen, om te creëren, om je eigen waarheid te leven. Je hoeft niet te kiezen tussen de ene kant en de andere. Je kunt ze integreren, ze samenvoegen, er iets nieuws mee creëren.

Je kunt de kwaliteiten van de ene wereld meenemen naar de andere. De wijsheid, de ervaring, de compassie. Je kunt bruggen bouwen, verbindingen leggen, perspectieven verruimen.

Het is een delicate evenwichtsoefening, dat is waar. Maar met aandacht, met liefde, met geduld, kun je het leren. Je kunt leren om je eigen middelpunt te vinden, je eigen anker in de storm.

En als je even uit balans raakt, is dat ook oké. We vallen allemaal wel eens. Het belangrijkste is dat je weer opstaat, dat je jezelf weer oppakt, en dat je doorgaat.

Weet je, ik geloof dat het "ertussen" een geschenk is. Een kans om te groeien, om te bloeien, om te ontdekken wie je werkelijk bent. Het is een uitnodiging om je eigen pad te creëren, je eigen realiteit te vormgeven.

Het is niet altijd makkelijk, dat weet ik. Er zullen momenten zijn dat je je eenzaam voelt, onbegrepen, verloren. Maar weet dat je niet alleen bent. Er zijn zoveel mensen die zich ook "ertussen" voelen, die ook worstelen met deze vragen.

Zoek ze op. Verbind met ze. Deel je ervaringen. Steun elkaar. Want samen zijn we sterker. Samen kunnen we deze reis aangenamer, lichter, en betekenisvoller maken.

En vergeet niet om lief te zijn voor jezelf. Om geduldig te zijn. Om jezelf te vergeven. Want je doet je best. Je bent op de goede weg.

Laat het "ertussen" je niet verlammen, maar juist inspireren. Laat het je creativiteit prikkelen, je nieuwsgierigheid aanwakkeren, je hart openen.

Zie het als een avontuur, een ontdekkingsreis, een kans om je eigen potentieel te ontketenen.

En weet je, soms is er geen antwoord. Soms is er geen oplossing. Soms is er alleen maar de vraag. En dat is oké. Het leven is een mysterie, en we hoeven niet alles te begrijpen. We mogen gewoon zijn. We mogen gewoon voelen. We mogen gewoon leven.

In al zijn complexiteit, in al zijn schoonheid, in al zijn imperfectie.

Dus adem even diep in, lieve ziel. Voel de warmte van mijn hand op de jouwe. En weet dat je geliefd bent, precies zoals je bent.

En misschien, heel misschien, kunnen we het "ertussen" wel omarmen. Niet als een last, maar als een zegen. Als een kans om te groeien, om te bloeien, om te worden wie we werkelijk zijn.

Adem in. Adem uit. En wees gewoon. Wees jij. Wees je prachtige, unieke zelf.

En als je even de weg kwijtraakt, weet dan dat ik er ben. Om je een hand te reiken, om je te herinneren aan je kracht, om je te begeleiden op je pad.

Want we zijn allemaal verbonden. We zijn allemaal op reis. En we zijn allemaal "ertussen". En dat is oké.

Heel oké.