Ger Gem Melissant Live

Lieve vriend(in),

Neem even een momentje. Sluit misschien je ogen, adem diep in en uit. Voel de grond onder je voeten, de stoel waarop je zit. We gaan samen even stilstaan, een beetje ruimte maken. Ruimte voor wat er is, ruimte voor wat er komt.

Het leven, hè? Het is een wonderlijke rivier, soms kabbelend zachtjes voort, dan weer bruisend en wild. We laten ons meevoeren, soms met volle overgave, soms met angst en twijfel. En middenin die stroom, daar vinden we momenten, kleine oases van helderheid. Momenten waarin we even loskomen van de drukte, de verwachtingen, de verplichtingen. Momenten waarin we onszelf weer even echt kunnen zien.

Ik wil het vandaag met je hebben over iets wat ik de naam ‘Ger Gem Melissant Live’ heb gegeven. Noem het een reis, een verkenningstocht, een ontdekkingstocht naar binnen. Geen routekaart, geen vastomlijnd plan. Alleen maar een open uitnodiging om te kijken, te voelen, te zijn.

Stel je voor dat je in een prachtige tuin bent. Een tuin met duizenden bloemen, elk met een eigen kleur, een eigen geur, een eigen unieke schoonheid. Sommige bloemen staan vol in bloei, pronken met hun pracht en praal. Andere bloemen staan nog in de knop, verlegen en voorzichtig. En weer andere zijn al uitgebloeid, hun blaadjes gevallen, hun schoonheid schijnbaar verdwenen.

Die tuin, lieve vriend(in), dat ben jij. Elk bloemblad vertegenwoordigt een aspect van jezelf. Je talenten, je dromen, je angsten, je verdriet, je vreugde. Alles wat je bent, alles wat je hebt meegemaakt, alles wat je nog te wachten staat.

Kijk eens rustig rond in die tuin. Welke bloemen vallen je als eerste op? Zijn het de bloemen die stralen, die vol in het zonlicht staan? Of zijn het juist de bloemen die wat meer verborgen zijn, die in de schaduw staan te wachten?

Laat je blik dwalen, zonder oordeel. Elke bloem, hoe klein of groot ook, heeft zijn eigen waarde. Elke bloem draagt bij aan de schoonheid van de tuin als geheel. Zo is het ook met jou. Elk aspect van jezelf, hoe prettig of onprettig je het ook vindt, maakt je tot wie je bent. Tot een uniek en prachtig mens.

Het is zo makkelijk om ons te focussen op de bloemen die we niet mooi vinden. Op de aspecten van onszelf waar we ons voor schamen, die we liever zouden willen veranderen. Maar wat zou er gebeuren als we die bloemen ook met liefde en aandacht zouden benaderen? Als we zouden erkennen dat ook zij een plek verdienen in onze tuin?

Want weet je, lieve vriend(in), ook de bloemen die uitgebloeid zijn, hebben hun waarde. Ze herinneren ons aan de cycli van het leven, aan de vergankelijkheid, aan de schoonheid die schuilt in het loslaten. Ze voeden de aarde, zodat er nieuwe bloemen kunnen groeien.

Zo is het ook met onze pijn, ons verdriet, onze tegenslagen. Ze zijn niet prettig, zeker niet. Maar ze zijn wel waardevol. Ze leren ons belangrijke lessen, ze maken ons sterker, ze helpen ons groeien. Ze vormen de compost waaruit nieuwe kansen kunnen ontstaan.

Luisteren naar de Stilte

We zijn vaak zo bezig met het verzorgen van onze tuin, met het wieden van onkruid, het snoeien van takken, het besproeien van de bloemen. We willen graag dat alles er perfect uitziet, dat alles groeit en bloeit. Maar soms, lieve vriend(in), is het belangrijk om even stil te staan. Om te luisteren naar de stilte, naar de rust die onder de oppervlakte verborgen ligt.

Ga eens zitten in je tuin, ergens waar je je prettig voelt. Sluit je ogen en adem diep in en uit. Luister naar de geluiden om je heen. Het gefluister van de wind door de bladeren, het getjilp van de vogels, het zoemen van de bijen.

Probeer je niet te focussen op één geluid in het bijzonder. Laat de geluiden gewoon komen en gaan, zonder oordeel. Merk op hoe je lichaam reageert op de geluiden. Voel je je ontspannen, of juist gespannen?

En dan, na een tijdje, verleg je je aandacht naar de stilte. De stilte tussen de geluiden, de stilte onder de geluiden. De stilte die er altijd is, zelfs als er veel lawaai is.

Die stilte, lieve vriend(in), is je ware natuur. Je kern, je essentie. Een plek van rust, van vrede, van onvoorwaardelijke liefde. Een plek waar je altijd naar terug kunt keren, wanneer je je overweldigd voelt door de drukte van het leven.

Het is niet altijd makkelijk om die stilte te vinden. Onze gedachten zijn vaak als wilde apen, die van de ene tak naar de andere springen. Ze proberen onze aandacht te trekken, ons af te leiden van de stilte.

Maar weet je, lieve vriend(in), je hoeft niet met je gedachten te vechten. Je hoeft ze niet weg te duwen, of te proberen te stoppen. Je kunt ze gewoon observeren, zonder oordeel. Zoals je naar de wolken in de lucht kijkt, die voorbij drijven.

Laat je gedachten komen en gaan. Merk op wat ze zeggen, maar hang er niet aan vast. Weet dat je meer bent dan je gedachten. Je bent de stille getuige achter je gedachten. De ruimte waarin je gedachten ontstaan en weer verdwijnen.

Hoe vaker je oefent met het luisteren naar de stilte, hoe makkelijker het zal worden. Hoe meer je je bewust wordt van je ware natuur, van je kern, je essentie. En hoe meer je zult merken dat die stilte er altijd is, zelfs in de meest hectische momenten van je leven.

Het is een reis, hè? Een reis van ontdekking, van groei, van transformatie. Het is niet altijd makkelijk, er zullen momenten zijn waarop je wilt opgeven. Momenten waarop je je afvraagt of het wel zin heeft.

Maar weet, lieve vriend(in), dat je niet alleen bent. Er zijn altijd mensen die je steunen, die in je geloven, die je liefde geven. En bovenal, weet dat je in jezelf de kracht hebt om tegenslagen te overwinnen, om te groeien en te bloeien, om je mooiste zelf te worden.

Blijf jezelf onderzoeken, blijf jezelf ontdekken, blijf jezelf liefhebben. Want jij bent waardevol, jij bent uniek, jij bent prachtig. En je verdient het om gelukkig te zijn.

Neem nu nog even een momentje. Bedank jezelf voor de tijd die je hebt genomen om stil te staan, om naar binnen te kijken. Weet dat je altijd welkom bent in je eigen tuin, in je eigen stilte. En dat ik er altijd voor je ben, als je me nodig hebt.

Open langzaam je ogen. Voel de warmte van de zon op je huid, de frisheid van de lucht in je longen. Ga verder met je dag, met een open hart en een open geest. En weet dat je altijd verbonden bent met de liefde, de vrede en de stilte die in je schuilen.

Liefs.