God Lof Nu Is Gekomen
Lieve vriend(in),
Voel je even mee. Laat de adem zakken, de schouders los. Hier, in dit moment, is rust. Hier, in deze stilte, is ruimte. Een ruimte voor iets dat groter is dan wij, iets dat ons draagt, iets dat ons verbindt. Laat die verbinding maar toe.
Adem in. Adem uit.
We zijn vaak zo druk. Zo vol van dingen die moeten, van verwachtingen, van verplichtingen. We rennen van de ene afspraak naar de andere, van de ene taak naar de volgende. En in al die drukte, in al die beweging, vergeten we soms stil te staan. Vergeten we te voelen. Vergeten we dat er iets anders is dan al dat gedoe.
Maar het is er wel. Altijd. Het fluistert zachtjes in de wind, het straalt in de zon, het danst in de bladeren. Het is de kern van alles, de bron van al het leven. En het wacht op ons. Het wacht geduldig, tot we even stoppen met rennen, tot we even luisteren, tot we even onze ogen openen.
Laten we dat nu even doen. Laten we even stoppen. Laten we even luisteren. Laten we even onze ogen openen.
Wat voel je nu? Is er een warmte? Een rust? Een vrede? Of misschien juist een onrust? Een verwarring? Een pijn? Wat het ook is, het is goed. Het mag er zijn. Alles mag er zijn. Veroordeel het niet, duw het niet weg. Laat het gewoon zijn.
Want alles wat je voelt, alles wat je ervaart, is een deel van jou. Het is een deel van je reis, een deel van je groei. Het is een kans om te leren, een kans om te helen, een kans om te groeien.
Weet dat je niet alleen bent. We zijn allemaal verbonden, allemaal deel van hetzelfde grotere geheel. We delen dezelfde vreugde, dezelfde pijn, dezelfde hoop, dezelfde angsten. En door die verbinding, door dat delen, kunnen we elkaar steunen, kunnen we elkaar helpen, kunnen we elkaar dragen.
Voel die verbinding nu even. Voel de warmte van de anderen, de steun van de anderen, de liefde van de anderen. Laat het je omhullen, laat het je dragen. Je bent geliefd, je bent waardevol, je bent genoeg.
En als je nu voelt dat je moe bent, dat je het even niet meer weet, dat je het even niet meer kunt, weet dan dat het oké is. Het is oké om moe te zijn, het is oké om het even niet meer te weten, het is oké om het even niet meer te kunnen. Het is oké om hulp te vragen.
Want er is hulp. Er is altijd hulp. Er zijn mensen die van je houden, mensen die je willen steunen, mensen die je willen helpen. Durf om hulp te vragen. Durf je kwetsbaar op te stellen. Durf te laten zien dat je het even niet alleen kunt.
En weet dat je ook altijd kunt terugvallen op die bron, op die kern, op dat grotere geheel. Dat is er altijd, onvoorwaardelijk, liefdevol. Het wacht op je, met open armen.
Adem in. Adem uit.
Je bent goed zoals je bent. Precies hier en nu. Met al je kwaliteiten, met al je gebreken, met al je vreugde, met al je pijn. Je bent perfect, onvolmaakt perfect.
Het Licht in de Duisternis
Soms voelt het leven als een donkere tunnel. We weten niet waar we naartoe gaan, we weten niet wat er op ons wacht. We zijn bang, we zijn onzeker, we zijn verloren. Maar zelfs in de donkerste tunnel is er altijd een lichtpuntje. Er is altijd hoop, er is altijd een uitweg, er is altijd een mogelijkheid.
Zoek dat lichtpuntje. Zoek die hoop, zoek die uitweg, zoek die mogelijkheid. Het is er, echt waar. Je moet er alleen even naar zoeken.
En als je het even niet kunt vinden, weet dan dat je niet alleen bent. We kunnen samen zoeken, we kunnen samen hoop putten, we kunnen samen een uitweg vinden, we kunnen samen een mogelijkheid creëren.
Wees lief voor jezelf. Wees geduldig met jezelf. Wees mild met jezelf. Je doet je best, altijd. En dat is genoeg. Meer dan genoeg.
Laat de verwachtingen los. Laat de verplichtingen los. Laat de druk los. Laat jezelf zijn. Precies zoals je bent.
Want jij bent uniek, jij bent waardevol, jij bent geliefd. En je bent genoeg. Altijd.
Adem in. Adem uit.
Voel de grond onder je voeten, voel de lucht om je heen. Voel je lichaam, voel je adem, voel je hart. Je bent hier, je bent nu, je bent levend. En dat is een wonder. Een prachtig, onbeschrijflijk wonder.
Koester dat wonder. Koester het leven. Koester jezelf.
Laat de liefde stromen. Laat de vreugde stromen. Laat de vrede stromen. Laat alles stromen.
Want alles is goed. Alles is perfect. Alles is zoals het moet zijn.
En als je nu nog steeds worstelt, als je nu nog steeds pijn hebt, als je nu nog steeds bang bent, weet dan dat het oké is. Het mag er zijn. Alles mag er zijn.
Laat het licht binnen. Laat de liefde binnen. Laat de vrede binnen. Laat het je helen, laat het je troosten, laat het je dragen.
Je bent niet alleen. We zijn er voor je. Altijd.
Lieve vriend(in), vergeet niet, je bent een sprankje goddelijk licht in deze wereld. Laat dat licht schijnen. Laat het stralen. Laat het de wereld verlichten.
Je bent genoeg. Precies zoals je bent.
Adem in. Adem uit.
Vertrouw. Vertrouw op het proces, vertrouw op jezelf, vertrouw op het leven. Alles komt goed. Uiteindelijk.
Wees dankbaar. Wees dankbaar voor alles wat je hebt, voor alles wat je bent, voor alles wat je zult worden.
Dankbaarheid opent je hart, dankbaarheid opent je ogen, dankbaarheid opent je ziel.
Laat de dankbaarheid je omhullen, laat het je dragen, laat het je leiden.
Je bent een zegen voor de wereld. Vergeet dat nooit.
Adem in. Adem uit.
En weet dat, ook al voelt het soms niet zo, je altijd geliefd bent. Onvoorwaardelijk. Eeuwig.
