Invasief Lobulair Carcinoom Graad 2

Als je dit leest, is de kans groot dat je zelf, of iemand die je dierbaar is, de diagnose Invasief Lobulair Carcinoom (ILC) graad 2 heeft gekregen. Dat is ontzettend ingrijpend nieuws. Het roept ongetwijfeld veel vragen en onzekerheden op. Deze informatie is bedoeld om je te helpen ILC graad 2 beter te begrijpen, de behandelingsopties te overzien, en je te informeren over wat je kunt verwachten.

Het is belangrijk om te onthouden: je bent niet alleen. Veel vrouwen hebben deze diagnose gekregen en succesvol behandeld. Er zijn veel bronnen van informatie en steun beschikbaar.

Wat is Invasief Lobulair Carcinoom (ILC)?

Borstkanker is een verzamelnaam voor verschillende soorten kanker die in de borst ontstaan. Invasief Lobulair Carcinoom (ILC) is een specifiek type borstkanker dat begint in de lobben, de melkproducerende klieren van de borst. Invasief betekent dat de kankercellen zich vanuit de lobben naar omliggend borstweefsel kunnen verspreiden. ILC onderscheidt zich van andere vormen van borstkanker, zoals ductaal carcinoom, door de manier waarop de kankercellen groeien en zich verspreiden. Ze groeien vaak in een meer diffuus patroon, wat het moeilijker kan maken om ze op een mammogram of bij lichamelijk onderzoek te detecteren.

Volgens de American Cancer Society vertegenwoordigt ILC ongeveer 10-15% van alle invasieve borstkankers.

Wat betekent Graad 2?

De graad van een tumor verwijst naar hoe abnormaal de kankercellen er onder de microscoop uitzien. Het is een indicator van hoe snel de kanker waarschijnlijk zal groeien en zich verspreiden. De graad wordt bepaald aan de hand van een classificatiesysteem dat gebaseerd is op verschillende factoren, waaronder de mitotische activiteit (hoe snel de cellen delen) en de nucleaire pleomorfie (de grootte en vorm van de celkernen).

Borstkanker wordt meestal ingedeeld in graden 1, 2 of 3:

• Graad 1: De kankercellen lijken erg op normale borstcellen en groeien langzaam.
• Graad 2: De kankercellen hebben enkele kenmerken van normale cellen, maar groeien sneller dan graad 1 cellen.
• Graad 3: De kankercellen zien er heel anders uit dan normale cellen en groeien snel.

Een graad 2 ILC betekent dus dat de kankercellen matig afwijkend zijn en een matige groeisnelheid hebben. Dit is een belangrijk stukje informatie voor artsen om te bepalen welke behandelingsstrategie het meest geschikt is.

Diagnose van ILC Graad 2

De diagnose van ILC graad 2 wordt meestal gesteld na een combinatie van onderzoeken:

• Lichamelijk onderzoek: De arts zal de borsten controleren op knobbels of andere afwijkingen.
• Mammogram: Een röntgenfoto van de borst. ILC kan soms moeilijk te detecteren zijn op een mammogram vanwege het diffuse groeipatroon.
• Echografie: Gebruikt geluidsgolven om een beeld van de borst te creëren.
• MRI: Gebruikt magneten en radiogolven om gedetailleerde beelden van de borst te maken. MRI kan nuttig zijn om de omvang van de tumor en de verspreiding naar omliggend weefsel in kaart te brengen.
• Biopsie: Een klein stukje weefsel wordt verwijderd en onder de microscoop onderzocht om de aanwezigheid van kankercellen te bevestigen en de graad te bepalen. De biopsie is de definitieve manier om de diagnose ILC graad 2 vast te stellen.

Belangrijke factoren na de diagnose:

Na de diagnose ILC graad 2 zullen er aanvullende tests worden uitgevoerd om te bepalen of de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam (uitzaaiingen). Dit wordt stadiëring genoemd. De stadium-indeling en de receptorstatus (oestrogeenreceptor, progesteronreceptor en HER2-neu) zijn cruciaal voor het bepalen van de meest effectieve behandelingsstrategie.

Behandelingsopties voor ILC Graad 2

De behandeling van ILC graad 2 is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het stadium van de kanker, de receptorstatus, de algehele gezondheid van de patiënt en persoonlijke voorkeuren. De belangrijkste behandelingsopties zijn:

• Chirurgie: Het verwijderen van de tumor. Er zijn twee hoofdtypen chirurgie:
  • Lumpectomie: Alleen de tumor en een kleine hoeveelheid omliggend weefsel worden verwijderd. Vaak gevolgd door bestraling.
  • Mastectomie: De hele borst wordt verwijderd. Kan gepaard gaan met reconstructie.
• Bestraling: Gebruikt hoogenergetische stralen om kankercellen te doden. Wordt vaak na een lumpectomie gebruikt om eventuele resterende kankercellen te vernietigen.
• Hormoontherapie: Wordt gebruikt als de kankercellen positief zijn voor oestrogeen- en/of progesteronreceptoren. Hormoontherapie blokkeert de werking van hormonen die de groei van kankercellen kunnen stimuleren. Voorbeelden van hormoontherapie zijn Tamoxifen en Aromataseremmers.
• Chemotherapie: Gebruikt medicijnen om kankercellen door het hele lichaam te doden. Chemotherapie kan worden aanbevolen als de kanker zich heeft verspreid naar de lymfeklieren of andere delen van het lichaam, of als de tumor een hoge graad heeft.
• Targeted therapie: Richt zich op specifieke eigenschappen van de kankercellen om hun groei en verspreiding te blokkeren. Wordt gebruikt als de kankercellen HER2-neu positief zijn. Een voorbeeld van targeted therapie is Trastuzumab (Herceptin).

De behandelingsstrategie wordt meestal bepaald door een multidisciplinair team van specialisten, waaronder chirurgen, oncologen en radiotherapeuten. Ze bespreken jouw specifieke situatie en stellen een behandelplan op dat is afgestemd op jouw behoeften.

Voorbeeld van een behandelplan:

Stel, een vrouw van 55 jaar wordt gediagnosticeerd met ILC graad 2, stadium I, oestrogeenreceptor-positief, progesteronreceptor-positief en HER2-neu negatief. Haar behandelplan zou kunnen bestaan uit:

1. Lumpectomie gevolgd door bestraling.
2. Aanvullende hormoontherapie gedurende 5-10 jaar.

Dit is slechts een voorbeeld. Jouw behandelplan zal uniek zijn en gebaseerd op jouw individuele situatie.

Wat kun je verwachten tijdens de behandeling?

De bijwerkingen van de behandeling variëren afhankelijk van het type behandeling dat je krijgt. Het is belangrijk om met je arts te bespreken welke bijwerkingen je kunt verwachten en hoe je ze kunt beheersen.

Veel voorkomende bijwerkingen zijn:

• Vermoeidheid: Een veel voorkomende bijwerking van zowel chirurgie, bestraling als chemotherapie.
• Pijn: Pijn kan optreden na de operatie of tijdens de bestraling.
• Misselijkheid en braken: Vooral bij chemotherapie. Er zijn medicijnen beschikbaar om deze bijwerkingen te verminderen.
• Haaruitval: Een veel voorkomende bijwerking van chemotherapie.
• Huidproblemen: Bestraling kan huidirritatie veroorzaken.
• Menopauzale symptomen: Hormoontherapie kan menopauzale symptomen veroorzaken, zoals opvliegers, nachtelijk zweten en vaginale droogheid.

Het is cruciaal om open en eerlijk met je arts te communiceren over eventuele bijwerkingen die je ervaart. Er zijn vaak manieren om de bijwerkingen te verminderen en je comfort te verbeteren.

Leven na de behandeling

Na de behandeling is het belangrijk om regelmatige follow-up afspraken te maken met je arts. Tijdens deze afspraken zal de arts je controleren op tekenen van terugkeer van de kanker en eventuele late bijwerkingen van de behandeling. Follow-up kan bestaan uit lichamelijk onderzoek, mammogrammen, echografieën en bloedonderzoek.

Het is ook belangrijk om een gezonde levensstijl aan te nemen, waaronder:

• Gezonde voeding: Eet een gevarieerd dieet met veel fruit, groenten en volle granen.
• Regelmatige lichaamsbeweging: Beweeg regelmatig, minimaal 30 minuten per dag.
• Voldoende slaap: Zorg voor voldoende slaap, minimaal 7-8 uur per nacht.
• Stressmanagement: Zoek manieren om stress te beheersen, zoals yoga, meditatie of mindfulness.

De diagnose borstkanker kan een grote impact hebben op je emotionele welzijn. Het is belangrijk om steun te zoeken bij je familie, vrienden of een steungroep. Er zijn ook professionele hulpverleners beschikbaar die je kunnen helpen om te gaan met de emotionele uitdagingen van borstkanker.

Conclusie

De diagnose ILC graad 2 is een serieuze, maar behandelbare aandoening. Met de juiste behandeling en follow-up zorg, kunnen veel vrouwen met ILC graad 2 een lang en gezond leven leiden. Het is belangrijk om je goed te informeren, open te communiceren met je arts en steun te zoeken bij je naasten. Je staat er niet alleen voor!

Vraag je arts altijd om specifiek advies en behandelplannen die zijn afgestemd op jouw persoonlijke situatie. Deze informatie is bedoeld als algemene richtlijn en vervangt geen professioneel medisch advies.