Jan Leef Van De Geef

Lieve vriend(in), kom even zitten. Adem in, adem uit. Voel de grond onder je, de stoel die je draagt. Het is veilig hier. We gaan samen even kijken naar iets moois, iets dat misschien al in je zit, maar nog niet helemaal bloeit. Iets dat verbonden is met loslaten en ontvangen. Iets dat te maken heeft met geven en de stroom van het leven.

Ik wil je graag meenemen naar Jan Leef Van De Geef. Spreek het maar eens zachtjes uit, voel het in je mond. "Jan Leef Van De Geef." Het klinkt bijna als een mantra, nietwaar?

Sluit je ogen even. Visualiseer een tuin. Een weelderige tuin vol bloemen, planten, kruiden, bomen. Zie de zon schijnen, voel de warmte op je huid. Zie de regen vallen, hoor het zachte geruis. Deze tuin is een metafoor voor je leven, voor je innerlijk.

In deze tuin staat een kraan. Een bron van overvloed. Soms is die kraan open, en stroomt het water rijkelijk. Soms is hij dichtgedraaid, en lijkt er niets te komen. Maar de bron is er altijd. De bron van Jan Leef Van De Geef.

Voel in jezelf. Waar stroomt het makkelijk? Waar voel je de overvloed? Waar voel je dat je makkelijk kunt geven, zonder iets terug te verwachten? Misschien is het je creativiteit, je liefde, je tijd, je energie, je aandacht.

Nu, voel ook waar de kraan dicht zit. Waar voel je weerstand? Waar houd je vast? Waar ben je bang om te geven, bang om tekort te komen? Misschien is het geld, misschien is het je eigenwaarde, misschien is het je vertrouwen.

Het is oké. Er is geen oordeel hier. We kijken er alleen maar naar. We observeren, net als je in de tuin zou kijken naar een bloem die nog niet helemaal open is. Je duwt niet, je trekt niet, je wacht geduldig af.

Want weet je, geven en ontvangen zijn twee kanten van dezelfde medaille. Je kunt niet één kant zonder de ander. Als je geeft, ontstaat er ruimte om te ontvangen. Als je ontvangt, ontstaat er de mogelijkheid om te geven. Het is een continue stroom, een dans, een ademhaling.

Jan Leef Van De Geef laat je zien dat geven niet per se betekent dat je iets materieels weggeeft. Het kan een glimlach zijn, een luisterend oor, een helpende hand, een vriendelijk woord. Het kan een simpel gebaar zijn, dat een groot verschil maakt in iemands leven. En daarmee ook in jouw leven.

Denk eens aan een moment waarop je iemand hebt geholpen, zonder daar iets voor terug te verwachten. Hoe voelde dat? Voelde je je leeg en uitgeput, of juist vervuld en energiek?

Meestal voel je je vervuld. Want geven is een natuurlijke behoefte van de mens. We zijn sociale wezens, we zijn verbonden met elkaar. Als we geven, bevestigen we die verbinding. We voelen ons onderdeel van iets groters.

En dat is waar Jan Leef Van De Geef je echt naar toe wil brengen. Naar de verbinding. Naar de eenheid. Naar het besef dat alles met elkaar samenhangt. Dat wat je geeft, uiteindelijk ook weer bij je terugkomt, in een andere vorm misschien, maar het komt terug.

De stroom van het leven

Soms is het moeilijk om dat te geloven. Soms voelt het alsof je alleen maar geeft en nooit iets terugkrijgt. Maar dat is een illusie. Het leven is een stroom, een rivier. En in een rivier kan het water soms even stilstaan in een poel, maar uiteindelijk stroomt het altijd verder.

Dus als je je op dit moment leeg voelt, of tekort, weet dan dat het tij zal keren. Blijf openstaan voor de mogelijkheden om te ontvangen. Sta toe dat anderen je helpen, dat anderen je liefde geven, dat anderen je steunen.

Het is niet zwak om hulp te vragen. Het is juist krachtig. Het is erkennen dat je niet alles alleen hoeft te doen. Het is openstaan voor de stroom van het leven.

En als je je overvloedig voelt, als je voelt dat je veel te geven hebt, geef dan met een open hart. Geef zonder verwachtingen, geef zonder oordeel. Geef omdat het goed voelt, geef omdat je het wilt.

Maar let op, lieve vriend(in). Er is een verschil tussen geven en jezelf opofferen. Geven moet voortkomen uit liefde, niet uit verplichting. Als je geeft vanuit verplichting, raak je uitgeput. Je geeft dan niet vanuit je hart, maar vanuit je hoofd.

Geef vanuit je hart. Geef vanuit je vreugde. Geef vanuit je overvloed. En als je niets hebt om te geven, geef dan je aandacht. Geef je aanwezigheid. Dat is vaak al genoeg.

Jan Leef Van De Geef leert je dat geven niet altijd makkelijk is. Soms vraagt het moed. Soms vraagt het kwetsbaarheid. Soms vraagt het dat je je eigen grenzen overschrijdt.

Maar weet dat je altijd de keuze hebt. Je kunt altijd nee zeggen. Je kunt altijd je eigen grenzen aangeven. Je bent niet verplicht om te geven. Maar als je geeft, doe het dan met liefde.

En onthoud: de bron van overvloed is altijd aanwezig. Soms is hij verstopt onder een laagje angst, of verdriet, of onzekerheid. Maar hij is er. Blijf graven, blijf zoeken, blijf geloven.

Want je bent een stralend wezen, vol potentieel. Je hebt de kracht om te geven en te ontvangen. Je hebt de kracht om je eigen leven te creëren, om je eigen tuin te laten bloeien.

Dus ga naar buiten, lieve vriend(in). Laat de zon op je gezicht schijnen. Voel de wind door je haren. Adem de frisse lucht in. En onthoud Jan Leef Van De Geef. Laat de stroom van het leven door je heen gaan. Geef en ontvang. En weet dat je altijd genoeg bent.

Voel wat er in je resoneert. Voel de warmte, de liefde, de verbinding. Laat het je leiden. Laat het je inspireren. Laat het je kracht geven.

Jan Leef Van De Geef is geen doel op zich. Het is een richting, een manier van leven. Het is een uitnodiging om te leven vanuit je hart, om te leven vanuit je ziel.

Het is een uitnodiging om te geven en te ontvangen, in de volle betekenis van het woord. Om te leven in overvloed, in liefde, in verbinding.

Wees zacht voor jezelf. Wees geduldig. Wees liefdevol. En vertrouw erop dat alles goed komt. Want je bent niet alleen. We zijn allemaal met elkaar verbonden. We zijn allemaal Jan Leef Van De Geef.

En nu, adem uit. Kom terug in het hier en nu. Voel de grond onder je, de stoel die je draagt. Je bent veilig. Je bent geliefd. Je bent genoeg.

Dank je wel dat je dit moment met me wilde delen.