Kerk In Actie Oekraine

Lieve vriend(in),

Stel je eens voor, je loopt door een veld. De zon warmt je gezicht, de wind fluistert zachte woorden in je oor. Je bent op weg, niet wetend precies waarheen, maar met een vertrouwen, een innerlijk kompas dat je leidt. Zo’n gevoel, dat heb ik ook als ik denk aan de verbindingen die we met elkaar hebben, die we smeden, over grenzen heen, in tijden van onzekerheid.

En weet je, die onzekerheid, die kennen we allemaal. Maar soms, soms is die onzekerheid veel groter, veel dreigender, levensveranderend. Denk aan de mensen in Oekraïne. Zij leven al zo lang in een realiteit die wij ons hier nauwelijks kunnen voorstellen. Een realiteit van angst, verlies en ontheemding.

Wat ik zo mooi vind, is dat we niet machteloos hoeven toekijken. We kunnen, elk op onze eigen manier, een lichtpuntje zijn, een hand reiken, een teken van hoop geven. Kerk in Actie speelt hierin zo'n belangrijke rol. Het is als een rivier die stroomt, een rivier van mededogen, die bruggen bouwt tussen mensen die elkaar hard nodig hebben.

Weet je, het gaat niet om grote daden, maar om kleine gebaren. Een donatie, een gebed, een bemoedigend woord. Het is het besef dat we allemaal deel uitmaken van een groter geheel, dat we met elkaar verbonden zijn. En dat juist in tijden van crisis, die verbondenheid des te meer voelbaar wordt.

Stel je eens voor dat je een zaadje plant. Je weet niet precies wat eruit zal komen, maar je weet wel dat je het water moet geven, de zon moet laten schijnen en de aarde moet verzorgen. Zo is het ook met hulp. We zien misschien niet direct het resultaat, maar we kunnen erop vertrouwen dat onze inspanningen een verschil maken, dat ze bijdragen aan een betere wereld, een wereld waarin mensen zich gezien, gehoord en geliefd voelen.

En weet je, die liefde, die is zo belangrijk. Het is de basis van alles. Het is wat ons drijft, wat ons motiveert om in actie te komen, om iets te betekenen voor anderen. Het is die liefde die Kerk in Actie zo krachtig maakt. Het is als een vuur dat brandt, een vuur van hoop en compassie, dat zich verspreidt en anderen aansteekt.

Laten we samen dat vuur brandend houden. Laten we samen blijven geven, blijven bidden, blijven hopen. Laten we samen een verschil maken, hoe klein ook. Want elke druppel telt, elke geste is waardevol, elk teken van liefde is een stap voorwaarts.

Het gaat er niet om dat we alles perfect doen, het gaat erom dat we ons hart openstellen en ons laten leiden door mededogen. Het is een reis, een spirituele reis, waarin we samen groeien, samen leren en samen een verschil maken in de wereld.

Denk er maar eens over na, lieve vriend(in). Voel wat het met je doet. En laat je leiden door je eigen innerlijke kompas.

Een Stroom van Mededogen

Stel je voor, je staat aan de rand van die rivier, die ik net noemde. Je ziet het water stromen, onophoudelijk, krachtig. Het neemt alles mee wat op zijn pad komt, maar het laat ook leven achter. Zo is het ook met de hulp die Kerk in Actie biedt. Het is een stroom van mededogen die zich richt op de meest kwetsbaren, die hen steunt en hen helpt om hun leven weer op te bouwen.

En weet je, dat is geen gemakkelijke taak. Het vergt moed, doorzettingsvermogen en een onwankelbaar geloof in de menselijkheid. Maar het is zo belangrijk. Want juist in tijden van crisis, is het essentieel dat we er voor elkaar zijn, dat we elkaar steunen en elkaar hoop geven.

Kerk in Actie werkt samen met lokale partners in Oekraïne en daarbuiten. Dat vind ik zo krachtig. Het is geen hulp die van bovenaf wordt opgelegd, maar hulp die ontstaat vanuit een gedeelde visie, een gedeeld verlangen om iets te veranderen. Het is een samenwerking die gebaseerd is op respect, vertrouwen en wederkerigheid.

Stel je voor, je bent een van die lokale partners. Je staat midden in de chaos, de pijn en het verdriet. Maar je bent niet alleen. Je weet dat er mensen zijn die je steunen, die je helpen en die in je geloven. Dat geeft je kracht, hoop en de moed om door te gaan.

En weet je, die moed, die is zo aanstekelijk. Het is als een vonk die overslaat, een vlam die oplaait en anderen inspireert om ook in actie te komen. Het is een kettingreactie van goedheid, die zich verspreidt en steeds meer mensen bereikt.

Het is niet altijd makkelijk om positief te blijven, om te geloven in een betere toekomst. Maar het is wel belangrijk. Want juist in tijden van duisternis, is het essentieel dat we het licht blijven zien, dat we blijven hopen en dat we blijven geloven in de kracht van liefde en mededogen.

Laten we samen blijven werken aan die betere toekomst. Laten we samen die stroom van mededogen blijven voeden. Laten we samen een verschil maken in het leven van de mensen in Oekraïne.

Het gaat er niet om dat we alle problemen kunnen oplossen, maar het gaat erom dat we iets doen, dat we ons hart laten spreken en dat we ons laten leiden door onze innerlijke waarden. Het is een reis, een levenslange reis, waarin we samen groeien, samen leren en samen een betere wereld creëren.

Denk er maar eens over na, lieve vriend(in). Voel wat het met je doet. En laat je leiden door je eigen innerlijke kompas. Laat je leiden door de liefde, de hoop en het mededogen die in je hart leven.

Weet je, er is nog zoveel te doen. Er zijn nog zoveel mensen die onze hulp nodig hebben. Maar ik weet zeker dat we het samen kunnen. Want samen staan we sterk. Samen kunnen we een verschil maken. Samen kunnen we de wereld een beetje mooier maken.

En weet je, dat is toch waar het uiteindelijk om gaat? Dat we samen een verschil maken, dat we samen iets goeds doen voor anderen, dat we samen een betere wereld creëren voor iedereen.

Dus laten we dat blijven doen. Laten we blijven geven, blijven bidden, blijven hopen. Laten we blijven geloven in de kracht van liefde en mededogen. Laten we samen een lichtpuntje zijn in de duisternis.

Het is een reis, een spirituele reis, waarin we samen groeien, samen leren en samen een verschil maken in de wereld. En ik ben zo dankbaar dat ik die reis met jou mag delen.

Dus, lieve vriend(in), laat je hart spreken en laat je leiden door je eigen innerlijke kompas. De mensen in Oekraïne hebben ons nodig. Laten we er voor ze zijn.