Niet Goed Uit Kunnen Plassen Vrouw

Weet je dat gevoel, die dringende aandrang om te plassen, maar als je er dan zit, er niets of bijna niets komt? Of dat je steeds kleine beetjes plast en het nooit voelt alsof je blaas helemaal leeg is? Je bent niet alleen. Moeite met plassen, ook wel bekend als urineretentie, komt vaker voor bij vrouwen dan je misschien denkt. Het is een ongemakkelijk en soms pijnlijk probleem dat je dagelijks leven flink kan beïnvloeden.

Dit artikel is bedoeld om je te informeren over de mogelijke oorzaken van moeilijk kunnen plassen bij vrouwen, de symptomen die ermee gepaard kunnen gaan, en wat je eraan kunt doen. Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel de informatie in dit artikel nuttig kan zijn, het geen vervanging is voor professioneel medisch advies. Raadpleeg altijd een arts of bekkenbodemfysiotherapeut voor een persoonlijke diagnose en behandeling.

Wat is urineretentie en hoe komt het voor bij vrouwen?

Urineretentie betekent letterlijk het achterblijven van urine in de blaas. Normaal gesproken vult je blaas zich met urine, en wanneer hij vol genoeg is, krijg je de aandrang om te plassen. De spieren van je blaas trekken samen om de urine eruit te persen, en de sfincters (sluitspieren) ontspannen om de urine door de urethra (plasbuis) te laten stromen. Bij urineretentie werkt dit proces niet goed.

Er zijn twee hoofdtypen van urineretentie:

• Acute urineretentie: Dit is een plotselinge onmogelijkheid om te plassen. Het is een medische noodsituatie omdat de blaas snel overvol raakt en erg pijnlijk kan worden.
• Chronische urineretentie: Dit is een langdurige aandoening waarbij je wel kunt plassen, maar je blaas nooit helemaal leegt. Soms merk je er niet eens iets van, en wordt het per toeval ontdekt.

De oorzaken van urineretentie bij vrouwen kunnen divers zijn. Hier zijn enkele van de meest voorkomende:

Oorzaken van Moeilijk Kunnen Plassen bij Vrouwen

• Bekkenbodemproblemen: De bekkenbodemspieren ondersteunen de blaas, baarmoeder en darmen. Als deze spieren zwak, gespannen of beschadigd zijn, kunnen ze de blaas en urethra belemmeren, waardoor het moeilijker wordt om te plassen. Dit kan het gevolg zijn van een bevalling, operatie, of simpelweg veroudering.
• Neurologische problemen: Zenuwschade kan de signalen tussen de hersenen en de blaas verstoren, waardoor de blaas niet goed samentrekt of de sluitspieren niet goed ontspannen. Dit kan veroorzaakt worden door aandoeningen zoals multiple sclerose (MS), de ziekte van Parkinson, een beroerte of ruggenmergletsel.
• Medicatie: Sommige medicijnen, zoals antihistaminica, antidepressiva en pijnstillers, kunnen de blaasfunctie beïnvloeden en urineretentie veroorzaken.
• Operatie: Een operatie in het bekkengebied, zoals een hysterectomie (baarmoederverwijdering) of een operatie voor urine-incontinentie, kan de zenuwen of spieren beschadigen die betrokken zijn bij het plassen.
• Blaasstenen of tumoren: Deze kunnen de urethra blokkeren en de urineafvoer belemmeren.
• Blaasontsteking: Een blaasontsteking (cystitis) kan de blaas irriteren en ervoor zorgen dat de spieren samentrekken, waardoor het moeilijker wordt om te plassen. Hoewel dit vaak gepaard gaat met pijn bij het plassen, kan het in sommige gevallen ook leiden tot urineretentie.
• Prolaps: Een verzakking van de blaas (cystocele) of baarmoeder (uteriene prolaps) kan druk uitoefenen op de urethra en de urineafvoer belemmeren.
• Psychologische factoren: Soms kan angst of stress het moeilijk maken om te plassen. Dit staat bekend als "paruresis" of "plasangst".

Symptomen van Moeilijk Kunnen Plassen

De symptomen van urineretentie kunnen variëren afhankelijk van het type (acuut of chronisch) en de ernst van de aandoening. Enkele veel voorkomende symptomen zijn:

• Moeite met het starten van de urinestroom: Je moet hard persen of wachten voordat de urine begint te stromen.
• Zwakke urinestroom: De urinestraal is slap en onderbroken.
• Niet volledig kunnen uitplassen: Je hebt het gevoel dat er urine achterblijft in je blaas, zelfs nadat je klaar bent met plassen.
• Frequente aandrang om te plassen: Je moet vaak plassen, zelfs als je blaas niet vol is.
• Nachtelijk plassen (nycturie): Je moet 's nachts vaker dan normaal plassen.
• Incontinentie (ongewild urineverlies): Je kunt ongewild urine verliezen, vaak door overloopincontinentie (wanneer de blaas zo vol is dat er urine lekt).
• Pijn of ongemak in de onderbuik: Dit kan variëren van een licht ongemak tot hevige pijn, vooral bij acute urineretentie.
• Blaasontstekingen: Regelmatige blaasontstekingen kunnen een symptoom zijn van chronische urineretentie omdat de achtergebleven urine een broedplaats voor bacteriën kan vormen.

Let op: Sommige vrouwen met chronische urineretentie ervaren geen symptomen, wat het lastig kan maken om de aandoening te diagnosticeren.

Diagnose van Moeilijk Kunnen Plassen

Als je last hebt van symptomen van urineretentie, is het belangrijk om een arts te raadplegen. De arts zal je vragen stellen over je medische geschiedenis, je symptomen en je medicatiegebruik. Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij hij/zij onder andere je buik zal palperen en mogelijk een inwendig onderzoek zal doen.

Aanvullende onderzoeken die kunnen worden uitgevoerd om de oorzaak van urineretentie te achterhalen, zijn:

• Urineonderzoek: Om een blaasontsteking uit te sluiten.
• Residu-urine meting: Dit meet de hoeveelheid urine die na het plassen in je blaas achterblijft. Dit kan worden gedaan met een blaas scan of door middel van een katheter.
• Uroflowmetrie: Dit meet de snelheid van de urinestroom.
• Cystoscopie: Hierbij wordt een dunne, flexibele buis met een camera in je blaas ingebracht om de binnenkant van je blaas en urethra te bekijken.
• Urodynamisch onderzoek: Dit is een uitgebreid onderzoek dat de functie van je blaas en sluitspieren meet.
• Beeldvormend onderzoek: Een echo, CT-scan of MRI kan worden gebruikt om de blaas, urethra en andere organen in het bekkengebied te bekijken.

Behandeling van Moeilijk Kunnen Plassen

De behandeling van urineretentie hangt af van de oorzaak en de ernst van de aandoening. Enkele mogelijke behandelingen zijn:

• Katheterisatie: Dit is het inbrengen van een dunne buis (katheter) in de blaas om de urine af te voeren. Dit kan tijdelijk zijn, bijvoorbeeld bij acute urineretentie, of permanent, bijvoorbeeld als andere behandelingen niet werken. Er zijn intermitterende katheters (die je zelf een paar keer per dag inbrengt en verwijdert) en verblijfskatheters (die continu in de blaas blijven zitten).
• Medicatie: Sommige medicijnen kunnen helpen om de blaas te ontspannen of de sluitspieren te stimuleren. Voorbeelden zijn alfa-blokkers en cholinergica.
• Bekkenbodemtherapie: Een bekkenbodemfysiotherapeut kan je leren hoe je je bekkenbodemspieren kunt ontspannen of versterken, afhankelijk van de oorzaak van je urineretentie. Dit kan nuttig zijn bij bekkenbodemproblemen, spanning of incontinentie.
• Operatie: In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de oorzaak van de urineretentie te verhelpen. Bijvoorbeeld bij een blaasstenen, een tumor of een prolaps.
• Blaastraining: Dit omvat het plannen van plasmomenten en het geleidelijk verlengen van de tijd tussen het plassen. Dit kan helpen om de blaas te trainen om meer urine vast te houden.
• Zelfkatheterisatie: Dit is een techniek waarbij je zelf leert om een katheter in te brengen om je blaas te legen. Dit kan een nuttige optie zijn als je chronische urineretentie hebt en niet volledig kunt uitplassen.

Tips om Moeilijk Kunnen Plassen te Verminderen

Naast de medische behandelingen zijn er ook een aantal dingen die je zelf kunt doen om het plassen te vergemakkelijken:

• Neem de tijd om te plassen: Ga niet haasten en probeer je te ontspannen.
• Zit in een comfortabele houding: Zorg ervoor dat je goed zit en je bekkenbodemspieren kunt ontspannen.
• Adem diep in en uit: Diep ademhalen kan helpen om je spieren te ontspannen.
• Gebruik warm water: Laat warm water over je onderbuik lopen of neem een warm bad om de spieren te ontspannen.
• Vermijd cafeïne en alcohol: Deze stoffen kunnen de blaas irriteren en de aandrang om te plassen vergroten.
• Drink voldoende water: Voldoende water drinken is belangrijk om uitdroging te voorkomen en de urinewegen schoon te spoelen.
• Beweeg regelmatig: Regelmatige lichaamsbeweging kan de bloedcirculatie verbeteren en de blaasfunctie stimuleren.
• Vermijd obstipatie: Obstipatie kan druk uitoefenen op de blaas en de urethra, waardoor het moeilijker wordt om te plassen.
• Wees geduldig: Het kan even duren voordat je verbetering merkt. Blijf de behandelingen volgen en de tips toepassen.

Moeilijk kunnen plassen kan een frustrerende en belemmerende aandoening zijn, maar er zijn veel behandelingen beschikbaar om je te helpen. Praat met je arts of bekkenbodemfysiotherapeut om de beste behandelingsopties voor jou te bepalen. Met de juiste zorg kun je je blaasfunctie verbeteren en je kwaliteit van leven verhogen. Zoek hulp en wees niet bang om erover te praten!