Persoonsgerichte Zorg Mccormack En Mccance

Persoonsgerichte zorg (Person-centered care, PCC) is een filosofie en benadering van zorgverlening die de individualiteit, autonomie en waardigheid van de persoon centraal stelt. In plaats van de ziekte of aandoening, focust persoonsgerichte zorg op de unieke behoeften, wensen en waarden van de patiënt. Een prominent model binnen deze benadering is dat van McCormack en McCance, dat de complexiteit van persoonsgerichte zorg probeert te ontrafelen en inzichtelijk te maken.

Het McCormack en McCance Model: Een Raamwerk voor Persoonsgerichte Zorg

McCormack en McCance hebben een invloedrijk raamwerk ontwikkeld dat de componenten en processen van persoonsgerichte zorg structureert. Het model benadrukt het belang van het creëren van een therapeutische relatie tussen de zorgverlener en de persoon die zorg ontvangt, gebaseerd op respect, empathie en wederzijds vertrouwen. Het model identificeert vijf kerncomponenten die essentieel zijn voor de implementatie van persoonsgerichte zorg:

Voorwaarden (Prerequisites)

De voorwaarden vormen de basis waarop persoonsgerichte zorg gebouwd wordt. Deze omvatten de professionele competenties van de zorgverlener, zoals kennis, vaardigheden en houding. Het gaat hierbij niet alleen om technische expertise, maar ook om de capaciteit om empathisch te luisteren, effectief te communiceren en te reflecteren op de eigen praktijk. Daarnaast is de organisatorische context van belang. Dit betekent dat de organisatie waar de zorgverlening plaatsvindt, een cultuur moet bevorderen die persoonsgerichte zorg ondersteunt. Denk hierbij aan voldoende tijd en middelen voor zorgverleners, een open communicatiecultuur en een focus op kwaliteit van leven.

De Vijf Processen van Persoonsgerichte Zorg

Het model van McCormack en McCance beschrijft vijf processen die centraal staan in de uitvoering van persoonsgerichte zorg:

Betrokkenheid (Engaging)

Betrokkenheid verwijst naar het actief betrekken van de persoon in het zorgproces. Dit betekent dat de persoon wordt gezien als een partner in de zorg en dat zijn/haar mening, wensen en behoeften serieus worden genomen. Het gaat erom de persoon te leren kennen, te begrijpen wat belangrijk voor hem/haar is en samen te beslissen over de beste aanpak. Actief luisteren is hier een cruciale vaardigheid.

Een Therapeutische Milieu Creëren (Creating the Therapeutic Environment)

Het creëren van een therapeutische milieu houdt in dat er een veilige, ondersteunende en respectvolle omgeving wordt gecreëerd waarin de persoon zich op zijn gemak voelt en open kan zijn over zijn/haar ervaringen. Dit kan betrekking hebben op de fysieke omgeving (bijvoorbeeld een rustige en prettige kamer), maar ook op de relationele omgeving (bijvoorbeeld een vriendelijke en respectvolle bejegening). Het is belangrijk om de waarden van de persoon te respecteren en rekening te houden met zijn/haar culturele achtergrond.

Werken met de Unieke Zorgbehoeften (Working with Person’s Unique Needs)

Elke persoon is uniek en heeft zijn eigen specifieke zorgbehoeften. Het gaat erom deze behoeften te identificeren en er op een individuele manier op in te spelen. Dit kan betekenen dat de zorgverlener creatief moet zijn en buiten de gebaande paden moet denken om een oplossing te vinden die aansluit bij de specifieke situatie van de persoon. Belangrijk is dat de persoon zelf de regie behoudt over zijn/haar eigen zorg.

Delen van Macht (Sharing Power)

Delen van macht is een essentieel aspect van persoonsgerichte zorg. Het betekent dat de zorgverlener en de persoon samen beslissingen nemen over de zorg. De zorgverlener deelt zijn/haar expertise, maar erkent ook dat de persoon zelf de expert is op het gebied van zijn/haar eigen leven en ervaringen. Het gaat erom een gelijkwaardige relatie te creëren waarin de persoon zich gehoord en gerespecteerd voelt. Dit bevordert autonomie en zelfredzaamheid.

Zorg Uitkomst (Care Outcomes)

De zorg uitkomst, het ultieme doel, wordt gedefinieerd door de persoon zelf, niet door de zorgverlener. De resultaten van persoonsgerichte zorg zijn meer dan alleen medische verbeteringen; het gaat om het verbeteren van de kwaliteit van leven, het gevoel van welzijn en de tevredenheid met de zorg. Het evalueren van de uitkomsten is cruciaal om te bepalen of de zorg daadwerkelijk aansluit bij de behoeften en wensen van de persoon.

De Context

Het model erkent dat de context waarin de zorg plaatsvindt een grote invloed heeft op de mogelijkheid om persoonsgerichte zorg te verlenen. Factoren zoals beleid, cultuur, middelen en leiderschap spelen hierbij een rol. Een organisatie die persoonsgerichte zorg wil implementeren, moet een omgeving creëren die dit ondersteunt en faciliteert.

Real-World Voorbeelden en Data

Er zijn tal van voorbeelden van succesvolle implementaties van het McCormack en McCance model in de praktijk. Een voorbeeld is een verpleeghuis dat de nadruk legt op het betrekken van bewoners bij het opstellen van hun eigen zorgplannen. Dit leidt tot een hogere tevredenheid onder de bewoners en een groter gevoel van controle over hun eigen leven.

Onderzoek heeft aangetoond dat persoonsgerichte zorg kan leiden tot verbeterde gezondheidsuitkomsten, zoals een lagere bloeddruk, minder pijn en een betere kwaliteit van leven. Een studie in een ziekenhuis liet zien dat patiënten die persoonsgerichte zorg ontvingen, minder vaak heropgenomen werden en een hogere mate van tevredenheid rapporteerden.

In de wijkverpleging kan persoonsgerichte zorg zich uiten in het samen met de cliënt bepalen van de momenten waarop de zorg wordt verleend, rekening houdend met de dagelijkse routine en persoonlijke voorkeuren. Dit kan leiden tot een sterkere vertrouwensband en een betere therapietrouw.

Conclusie en Call to Action

Persoonsgerichte zorg, zoals beschreven in het McCormack en McCance model, is een essentiële benadering voor het verbeteren van de kwaliteit van zorg. Het model biedt een waardevol raamwerk voor zorgverleners en organisaties die persoonsgerichte zorg willen implementeren. Het is belangrijk om te onthouden dat persoonsgerichte zorg geen one-size-fits-all oplossing is, maar een continue zoektocht naar de beste manier om aan de individuele behoeften van de persoon tegemoet te komen.

Call to Action: Ik roep alle zorgverleners, managers en beleidsmakers op om zich verder te verdiepen in het McCormack en McCance model en te onderzoeken hoe ze persoonsgerichte zorg in hun eigen praktijk kunnen implementeren. Deel uw ervaringen en leer van elkaar! Laten we samen werken aan een zorgsysteem dat de persoon centraal stelt en de kwaliteit van leven verbetert.

Begin vandaag nog met het stellen van de volgende vragen aan uw patiënten:

• Wat is belangrijk voor u?
• Wat zijn uw doelen voor uw gezondheid?
• Hoe kan ik u het beste ondersteunen?

Door deze vragen te stellen, zet u de eerste stap naar het bieden van échte persoonsgerichte zorg.