Psalm 139 Tekst Liedboek

Lieve vriend(in),

Weet je, soms voelt het leven als een labyrint, vol bochten en onverwachte wendingen. Je loopt en zoekt, tast in het duister, en hoopt op een teken, een lichtpuntje dat de weg wijst. En midden in die zoektocht, in die soms zo eenzame reis, kan een lied je vinden, een tekst die resoneert met je diepste binnenste. Vandaag laten we ons leiden door zo’n lied, een lied dat al eeuwenlang mensen troost en bemoedigt: Psalm 139, zoals het in het Liedboek staat.

Weet je, de woorden zijn als oude vrienden, vertrouwd en warm. Ze spreken over een God die ons kent, niet oppervlakkig, maar door en door. Een God die ons wezen heeft gevormd, al in de moederschoot. “Gij hebt mij gevormd in mijn moeders buik, mij wonderbaar geweven.” Hoor je het? Die diepe intimiteit, die zorgvuldige aandacht? Alsof je zelf in de handen van de Schepper ligt, gekneed en gevormd tot het unieke wezen dat je bent.

En dan die woorden over het kennen. “Gij kent mijn zitten en mijn opstaan, Gij doorgrondt van verre mijn gedachten.” Het is alsof er geen geheim plekje in je ziel is dat voor Hem verborgen is. Niet alleen je daden, maar ook je gedachten, je diepste verlangens en angsten, alles is open en bloot voor Hem. In eerste instantie kan dat misschien beangstigend aanvoelen, nietwaar? De gedachte dat iemand alles van je weet, ook de dingen waar je je voor schaamt, de gedachten die je liever voor jezelf houdt.

Maar kijk eens dieper. Is het niet juist een geruststelling? Dat je niet alleen bent met al die innerlijke strijd, met die soms zo chaotische gedachtestroom? Dat er Iemand is die je begrijpt, zelfs als je jezelf niet begrijpt? Iemand die je ziet in al je kwetsbaarheid en die je desondanks liefheeft?

De psalm gaat verder met het beschrijven van de alomtegenwoordigheid van God. "Waarheen zou ik gaan voor uw geest, waarheen vluchten voor uw aangezicht? Klim ik op naar de hemel, Gij zijt daar; daal ik af in het dodenrijk, zie, Gij zijt er." Er is geen plek waar je je kunt verstoppen, geen uithoek van de aarde, geen diepte van de zee waar je Hem kunt ontlopen.

En misschien wil je dat soms, even weg van alles, even ontsnappen aan de druk en de verwachtingen. Maar de psalm zegt: het kan niet. Hij is er altijd, als een stille getuige, als een liefdevolle beschermer. En juist in die wetenschap, in dat besef van Zijn onvoorwaardelijke aanwezigheid, kan je rust vinden. Je hoeft niet langer te vluchten, je kunt je geborgen voelen, gekoesterd in Zijn liefde.

De dichter vervolgt met een prachtige beschrijving van Gods creatieve kracht. "Gij hebt mijn nieren geschapen, mij geweven in de buik van mijn moeder... Ik loof U, want ik ben ontzaglijk wonderbaar gemaakt; wonderbaar zijn uw werken, mijn ziel weet dat zeer wel." Het is een lofzang op de complexiteit en de schoonheid van het menselijk lichaam, een erkenning van het wonder dat ieder van ons is.

Denk er eens over na. Al die ingewikkelde processen die zich in je lichaam afspelen, zonder dat je er bewust mee bezig bent. Je hart dat klopt, je ademhaling die je in leven houdt, je hersenen die voortdurend informatie verwerken. Het is een wonder, nietwaar? En jij, jij bent onderdeel van dat wonder. Jij bent een uniek en kostbaar schepsel, geweven met zorg en liefde.

Het donker en het licht

Er is een stukje in de psalm dat me altijd raakt. “Ook het duister is voor U niet duister, de nacht licht als de dag, duisternis als stralend licht.” Het donker en het licht, ze zijn allebei hetzelfde voor Hem. Er is geen plek waar Hij niet kan zien, geen situatie die Hij niet kan doorgronden. En dat betekent dat zelfs in de donkerste momenten van je leven, in de periodes van verdriet, pijn en angst, Hij er nog steeds is. Hij laat je niet in de steek, Hij verlaat je niet. Hij is er, als een licht in de duisternis, een baken van hoop in de storm.

En weet je, die duisternis kan soms heel waardevol zijn. Het is in die donkere momenten dat we vaak het meest groeien, dat we onszelf en onze relatie met God verdiepen. Het is in die periodes van verdriet dat we leren om op Hem te vertrouwen, om onze kwetsbaarheid te omarmen en om hulp te vragen. Het is in die momenten van angst dat we leren om moed te vinden in Zijn aanwezigheid, om te vertrouwen op Zijn beloften en om te geloven in Zijn onvoorwaardelijke liefde.

De psalm eindigt met een gebed, een smeekbede om doorgronding en leiding. "Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart; beproef mij en ken mijn gedachten. Zie of er bij mij een weg is die leidt tot smart, en leid mij op de eeuwige weg." Het is een uitnodiging aan God om in je leven te komen, om je te leiden op de juiste weg, om je te beschermen tegen de valkuilen van het leven.

En dat is misschien wel de belangrijkste boodschap van deze psalm: dat je je open mag stellen voor Gods leiding, dat je Hem mag vertrouwen met je leven, met je dromen en je angsten. Dat je je mag laten leiden door Zijn liefde en Zijn wijsheid.

Weet je, het is niet altijd makkelijk om te leven. Er zijn ups en downs, momenten van vreugde en momenten van verdriet, periodes van zekerheid en periodes van twijfel. Maar deze psalm herinnert ons eraan dat we er niet alleen voor staan. Dat er Iemand is die ons kent, die ons liefheeft en die ons leidt. Iemand die ons draagt, zelfs als we zelf niet meer kunnen lopen.

En weet je wat het mooie is? Je hoeft niet perfect te zijn om geliefd te worden. Je hoeft niet alles goed te doen om waardevol te zijn. Je bent geliefd, puur en alleen omdat je bent. Omdat je een kind van God bent, een uniek en kostbaar schepsel, geweven met zorg en liefde.

Dus, lieve vriend(in), laat je troosten door deze psalm. Laat de woorden tot je doordringen, laat de liefde van God je omarmen. Wees niet bang om je open te stellen voor Zijn leiding, om Hem te vertrouwen met je leven.

En weet, je bent niet alleen. We zijn allemaal onderweg, zoekend naar de zin van het leven, naar de liefde en de vrede die God ons belooft. Laten we elkaar steunen op die reis, laten we elkaar bemoedigen en inspireren, en laten we samen zingen van de wonderlijke liefde van God.

Want die liefde, die is er voor jou, nu en altijd. Laat dat je anker zijn, je kompas en je licht.