Snow White And The Huntsman Snow White

Kent u dat gevoel van teleurstelling wanneer een geliefd verhaal een compleet andere draai krijgt dan u had verwacht? Een verhaal dat u koesterde als kind, dat plotseling volwassen en donker wordt? Dat is precies wat veel mensen ervoeren toen ze Snow White and the Huntsman (2012) zagen.

De verhalen van Sneeuwwitje zijn diep geworteld in onze collectieve verbeelding. Ze belichamen de strijd tussen goed en kwaad, schoonheid en jaloezie, en de hoop op een gelukkig einde. Maar wat gebeurt er als die archetypen worden uitgedaagd, als het sprookje verandert in een episch fantasy-avontuur?

In dit artikel duiken we diep in de controversiële wereld van Snow White and the Huntsman. We onderzoeken de redenen achter de kritiek, de interessante keuzes die gemaakt zijn, en proberen te begrijpen wat deze film zo'n verdeeldheid zaaiende ervaring maakt.

Waarom de Kritiek?

De kritiek op Snow White and the Huntsman is veelzijdig. Een belangrijk punt is de afwijking van het originele verhaal.

• Sneeuwwitje als krijger: In plaats van een passieve prinses die wacht op haar prins, wordt Sneeuwwitje voorgesteld als een dappere krijger die haar eigen koninkrijk terugvecht. Dit is een radicale verandering ten opzichte van het originele sprookje.
• De focus op actie en duisternis: De film is veel donkerder en gewelddadiger dan de meeste Sneeuwwitje-interpretaties. De nadruk ligt op actie en visuele effecten, ten koste van de charmante en sprookjesachtige sfeer.
• De romantische subplot: De ingewikkelde romantische driehoeksverhouding tussen Sneeuwwitje, de jager en de prins werd door velen als onnodig en afleidend ervaren.

Het is begrijpelijk dat puristen van het originele verhaal zich verraden voelden. De film nam grote vrijheden met de bronmateriaal, en dat viel niet bij iedereen in goede aarde. Voor hen was het geen Sneeuwwitje meer, maar een compleet ander verhaal dat de essentie van het sprookje miste.

De Verdediging: Een Moderne Hervertelling

Aan de andere kant zijn er mensen die Snow White and the Huntsman juist prijzen om zijn vernieuwing en originaliteit. Zij zien de film niet als een letterlijke adaptatie, maar als een moderne hervertelling die inspeelt op de huidige tijdgeest.

• Empowerment van vrouwen: De film geeft Sneeuwwitje een actieve rol. Ze is geen slachtoffer meer, maar een sterke vrouw die haar eigen lot in handen neemt. Dit is in lijn met de huidige trend van sterke vrouwelijke personages in films.
• Visuele pracht: De film is visueel indrukwekkend, met prachtige kostuums, decors en special effects. De duistere en gotische sfeer draagt bij aan de unieke identiteit van de film.
• Complexe personages: De personages zijn complexer en meer gelaagd dan in het originele sprookje. De jager bijvoorbeeld, is geen held zonder gebreken, maar een man die worstelt met zijn eigen verleden.

Voor deze groep kijkers is Snow White and the Huntsman een spannend en meeslepend avontuur dat de traditionele sprookjesclichés doorbreekt. Ze waarderen de gedurfde keuzes en de manier waarop de film de klassieke thema's van goed en kwaad in een nieuw licht plaatst.

De Impact op de Acteurs

De film had ook een aanzienlijke impact op de carrières van de betrokken acteurs. Kristen Stewart, die Sneeuwwitje speelde, kreeg veel kritiek op haar acteerprestaties. Sommigen vonden haar te emotieloos en niet geloofwaardig als krijger. Anderen prezen haar juist om haar subtiele en ingetogen spel.

Charlize Theron daarentegen, ontving veel lof voor haar vertolking van de boze koningin Ravenna. Haar krachtige en intense performance maakte haar tot een van de meest memorabele schurken in recente filmgeschiedenis. Ze wist de complexiteit van Ravenna's karakter te vangen, haar jaloezie en haar angst voor veroudering op een overtuigende manier te portretteren.

Chris Hemsworth, die de jager speelde, zette met deze rol zijn opmars naar de status van Hollywood-ster verder. Hij bracht een ruige en stoere kant naar de rol, maar toonde ook de kwetsbaarheid en de pijn die de jager met zich meedraagt.

Het Vervolg: Een Nieuwe Richting

Het succes van Snow White and the Huntsman leidde tot een vervolg, The Huntsman: Winter's War (2016). Deze film, waarin Kristen Stewart niet meer te zien was, focuste op het verhaal van de jager en de ijskoningin (gespeeld door Emily Blunt).

Het vervolg werd echter minder goed ontvangen dan de eerste film. Veel critici vonden het verhaal zwakker en de personages minder boeiend. Het gebrek aan Sneeuwwitje werd door velen als een gemis ervaren.

De Kern van de Discussie

De discussie rond Snow White and the Huntsman draait uiteindelijk om de vraag wat een adaptatie mag zijn. Hoeveel vrijheid mag een regisseur nemen ten opzichte van het originele verhaal? Waar ligt de grens tussen een eerbetoon en een verkrachting van het bronmateriaal?

Er zijn verschillende perspectieven op deze vraag:

• Trouw aan het origineel: Sommigen vinden dat een adaptatie zo dicht mogelijk bij het originele verhaal moet blijven, om de essentie en de boodschap van het verhaal niet te verliezen.
• Interpretatie en vernieuwing: Anderen vinden dat een adaptatie juist de vrijheid moet hebben om het verhaal te interpreteren en te vernieuwen, om het relevant te maken voor een nieuw publiek.
• Balans tussen traditie en innovatie: Weer anderen pleiten voor een balans tussen traditie en innovatie, waarbij de kern van het verhaal behouden blijft, maar er wel ruimte is voor creatieve interpretaties.

Oplossingen voor de Teleurstelling?

Kunnen we de teleurstelling die sommige mensen voelden over Snow White and the Huntsman verminderen? Hier zijn een paar ideeën:

• Duidelijkere marketing: De marketing van de film had duidelijker kunnen communiceren dat het om een *donkere en meer volwassen* hervertelling van het sprookje ging. Dit zou de verwachtingen beter hebben kunnen managen.
• Meer respect voor de essentie: Hoewel vernieuwing belangrijk is, is het essentieel om de kernwaarden en de thema's van het originele verhaal te respecteren. Een te radicale afwijking kan leiden tot vervreemding bij de fans.
• Betere casting: De casting van de hoofdrollen is cruciaal. Acteurs die de personages op een geloofwaardige manier kunnen neerzetten, kunnen een groot verschil maken in de beleving van de film.

Conclusie

Snow White and the Huntsman is een fascinerende en controversiële film die de discussie aanwakkert over de grenzen van adaptatie. De film daagt onze verwachtingen uit, breekt met tradities en biedt een duistere en gewelddadige interpretatie van het klassieke sprookje.

Of je de film nu waardeert om zijn vernieuwing en originaliteit, of verafschuwt om zijn afwijking van het originele verhaal, één ding staat vast: Snow White and the Huntsman laat niemand onberoerd.

Denkt u dat het belangrijk is dat adaptaties trouw blijven aan het origineel, of vindt u dat filmmakers de vrijheid moeten hebben om hun eigen interpretatie te geven?