Tekst Van Het Onze Vader

Lieve vriend(in), kom eens even zitten. Adem in, adem uit. Laat de wereld even buiten en voel de rust die in je woont. We gaan samen een pad bewandelen, een pad dat al eeuwen oud is, maar toch altijd weer nieuw en fris kan aanvoelen.

We kennen het allemaal wel, denk ik. Zelfs als we er niet mee zijn opgegroeid, hebben we het misschien wel eens gehoord, ergens opgepikt, in een film, een boek, een gesprek. Het is een tekst die als een soort ankerpunt fungeert voor velen, een baken in de storm. Het gaat over verbinding, over vertrouwen, over overgave.

Laten we samen eens stap voor stap door deze woorden lopen, alsof we door een bekende, maar toch nog te ontdekken tuin wandelen.

"Onze Vader, die in de hemel zijt."

Begin hier. Voel de gemeenschap, het ‘onze’. Het is niet alleen míjn vader, niet alleen jouw vader, maar ónze vader. Een vader die alle omvat, die ruimte biedt aan iedereen. Stel je die ruimte voor, die hemel. Misschien is het voor jou een plek letterlijk boven ons, misschien is het een staat van zijn, een bewustzijn dat alles verbindt. Wat het ook is voor jou, laat het ruim en liefdevol zijn. Voel de geruststelling dat je onderdeel bent van iets groters. We zijn niet alleen, we horen bij elkaar, we delen deze bron.

"Uw naam worde geheiligd."

Wat betekent die naam voor jou? Is het een klank, een woord, een concept? Het is meer dan dat. Het is de essentie, de kern van het goddelijke, van alles wat goed en waar is. Het is die diepe, onverklaarbare liefde die we soms voelen, die ons drijft om te groeien, om te leven, om te geven. Die naam heiligen betekent eerbied tonen, respecteren, erkennen dat er iets is dat groter is dan wijzelf, iets dat ons inspireert en leidt. Laat die erkenning diep in je doordringen. Voel de warmte die ervan uitgaat.

"Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde."

Dit is een uitnodiging, een oproep. Een uitnodiging om de liefde, de vrede, de harmonie die we in die ‘hemel’ voelen, ook hier op aarde te brengen. Om te handelen vanuit dat bewustzijn, om te leven in overeenstemming met die goddelijke wil. Het gaat niet om een passieve overgave, maar juist om een actieve deelname. Wat kunnen we doen, in ons eigen kleine hoekje van de wereld, om de wereld een beetje mooier, een beetje liefdevoller te maken? Hoe kunnen we bijdragen aan de komst van dat koninkrijk, hier en nu? Kijk in jezelf, luister naar je hart, wat is jouw rol? Wat kun jij geven?

Vertrouwen in het Nu

"Geef ons heden ons dagelijks brood."

Dit is zo’n prachtig, eenvoudig zinnetje. Het gaat over vertrouwen, over loslaten, over leven in het nu. We hoeven niet te piekeren over morgen, over volgende week, over volgend jaar. We mogen erop vertrouwen dat er vandaag, nu, in onze behoeften wordt voorzien. Het gaat niet per se om letterlijk brood, maar om alles wat we nodig hebben om te leven, om te groeien, om te zijn. Denk aan liefde, aan steun, aan inspiratie, aan een dak boven ons hoofd, aan genoeg te eten. Laat de angst voor tekort los en open je voor de overvloed die er al is. Kijk om je heen, zie de zegeningen die je al hebt ontvangen. Voel de dankbaarheid die dat met zich meebrengt.

"En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven hen die tegen ons gezondigd hebben."

Vergeving. Misschien wel een van de moeilijkste dingen die er zijn. Maar ook een van de meest bevrijdende. We maken allemaal fouten, we zeggen allemaal wel eens dingen waar we later spijt van hebben, we doen allemaal wel eens dingen die anderen pijn doen. En soms worden we zelf gekwetst, misbruikt, verkeerd begrepen. Vergeving, zowel van onszelf als van anderen, is essentieel voor onze eigen groei en heling. Het betekent niet dat we het gedrag van anderen goedkeuren, maar wel dat we de pijn loslaten, dat we de ketenen van wrok en haat verbreken. Het geeft ons de ruimte om verder te gaan, om te leven, om lief te hebben. Kijk naar je eigen pijn, naar je eigen wonden. Wie moet jij vergeven? Wie moet jou vergeven? Begin klein, met een kleine daad van vriendelijkheid, met een klein woord van begrip.

"En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze."

Verzoeking, dat is alles wat ons afleidt van ons pad, van onze ware zelf, van onze verbinding met het goddelijke. Het zijn de negatieve gedachten, de destructieve patronen, de verslavingen, de angsten, de twijfels die ons gevangen houden. We vragen om geleid te worden, om beschermd te worden, om kracht te vinden om de verleidingen te weerstaan. De ‘boze’ is alles wat ons wil scheiden van liefde, van licht, van waarheid. Het is de duisternis die ons wil doen geloven dat we niet goed genoeg zijn, dat we niet waardig zijn, dat we alleen zijn. We vragen om verlossing, om bevrijding, om de moed om te kiezen voor het goede, voor het ware, voor het schone. Laat het licht je leiden, laat de liefde je beschermen, laat je hart je kompas zijn.

"Want Uwer is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, in eeuwigheid. Amen."

Dit is een bekrachtiging, een bevestiging, een lofprijzing. We erkennen dat het Koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid niet van ons zijn, maar van het goddelijke, van de bron, van de liefde. We erkennen dat we slechts een klein radertje zijn in een groot geheel, maar wel een essentieel radertje. We erkennen dat we deel uitmaken van iets dat eeuwig is, dat oneindig is, dat allesomvattend is. We zeggen ‘Amen’, wat zoveel betekent als ‘zo is het’, ‘zo zij het’, ‘het is waar’. Voel de kracht van deze woorden, laat ze resoneren in je hele wezen.

Adem diep in, adem diep uit. Voel de rust, de vrede, de liefde die in je woont. Je bent geliefd, je bent waardevol, je bent niet alleen. Draag deze woorden met je mee, als een kompas, als een anker, als een bron van inspiratie. Laat ze je leiden op je pad, laat ze je troosten in moeilijke tijden, laat ze je herinneren aan wie je werkelijk bent. En weet, lieve vriend(in), dat ik er voor je ben, op dit pad, net als jij voor mij. We zijn samen op reis. En de reis zelf is het doel.