To Be Or Not Be Shakespeare

Voor velen is het een vraag die even onsterfelijk is als de toneelstukken zelf: Was William Shakespeare echt wie we denken dat hij was? Heeft de man uit Stratford-upon-Avon daadwerkelijk de sonnetten, tragedies en komedies geschreven die hem de beroemdste schrijver aller tijden hebben gemaakt? Of was hij slechts een façade, een stroman voor een andere, misschien meer aristocratische, auteur?

Deze vraag, hoewel eeuwenoud, blijft relevant omdat ze de kern raakt van hoe we omgaan met auteurschap, identiteit en de kracht van verhalen. Of je nu een student literatuur bent, een theaterliefhebber, of gewoon iemand die graag de mysteries van de geschiedenis ontrafelt, de "Shakespeare-vraag" heeft iets te bieden. We duiken dieper in deze fascinerende kwestie, onderzoeken de argumenten voor en tegen Shakespeare's auteurschap, en proberen een beeld te schetsen van de complexiteit achter deze literaire legende.

De Uitdagingen voor het Shakespeare-Auteurschap

De twijfel over Shakespeare's auteurschap is geen recent fenomeen. Al in de 19e eeuw begonnen mensen vraagtekens te zetten bij de levensloop van de man uit Stratford in relatie tot de verfijning en complexiteit van zijn werken. De belangrijkste argumenten van de "anti-Stratfordians" (zoals degenen die twijfelen aan Shakespeare's auteurschap worden genoemd) kunnen als volgt worden samengevat:

1. Gebrek aan Bewijs van Onderwijs en Literaire Achtergrond

Er is relatief weinig gedocumenteerd bewijs van Shakespeare's formele opleiding.
De kennis die in zijn toneelstukken wordt getoond – over recht, politiek, klassieke literatuur, en buitenlandse culturen – suggereert een opleiding die verder ging dan wat waarschijnlijk was voor iemand van zijn achtergrond.
Er bestaan geen manuscripten van Shakespeare's hand, behalve enkele handtekeningen, wat ongebruikelijk is voor een professionele schrijver uit die tijd.

2. Het Mysterie van Shakespeare's Leven

Shakespeare's leven is gehuld in mysterie. Er zijn veel hiaten en onzekerheden in wat we over hem weten.
Sommige gebeurtenissen in zijn leven lijken niet te stroken met het beeld van een succesvolle toneelschrijver en dichter.
Er is weinig bewijs dat hij actief betrokken was bij het literaire leven van Londen, ondanks zijn vermeende status als vooraanstaand auteur.

3. De Kandidaten voor Shakespeare's Identiteit

Anti-Stratfordians dragen vaak andere kandidaten aan als de "echte" Shakespeare. Enkele van de meest genoemde alternatieven zijn:

Francis Bacon: Een filosoof, wetenschapper, en staatsman. Bacon's supporters wijzen op zijn uitgebreide kennis, literaire talent, en connecties met de politieke elite.
Edward de Vere, graaf van Oxford: Een edelman, dichter, en toneelschrijver. Oxford's aanhangers benadrukken zijn aristocratische achtergrond, zijn interesse in theater, en de overeenkomsten tussen zijn leven en thema's in Shakespeare's werken.
Christopher Marlowe: Een gevierd toneelschrijver, maar hij stierf (vermoedelijk) in 1593. Sommigen suggereren dat hij zijn dood in scène zette en onder de naam "Shakespeare" bleef schrijven.

De Argumenten voor Shakespeare's Auteurschap

De meerderheid van de Shakespeare-geleerden verwerpt echter de anti-Stratfordiaanse theorieën. Zij benadrukken dat de bewijzen voor Shakespeare's auteurschap solide zijn, hoewel misschien niet zo direct als we in de moderne tijd zouden verwachten. Hun belangrijkste argumenten omvatten:

1. Hedendaags Bewijs

Shakespeare werd door zijn tijdgenoten erkend als de auteur van de toneelstukken en gedichten die aan hem worden toegeschreven.
Er zijn verwijzingen naar hem als toneelschrijver in brieven, dagboeken, en andere documenten uit die tijd.
Ben Jonson, een andere vooraanstaande toneelschrijver, prees Shakespeare in zijn gedichten.

2. Documentaire Bewijzen

Er zijn juridische documenten die Shakespeare verbinden aan de theaterwereld, zoals akten van de Globe Theatre.
Er zijn bewijzen van zijn financiële succes als toneelschrijver en acteur.
Er zijn documenten die zijn familie en eigendommen in Stratford-upon-Avon beschrijven.

3. Stilistische Analyse

Stilometrie, de statistische analyse van schrijfstijl, heeft aangetoond dat de toneelstukken die aan Shakespeare worden toegeschreven, een consistente stijl vertonen.
Vergelijkingen met het werk van andere toneelschrijvers uit die tijd hebben de unieke kenmerken van Shakespeare's schrijven bevestigd.
De evolutie van zijn schrijfstijl, van vroege werken tot latere werken, kan worden gevolgd en geanalyseerd.

Waarom de Twijfel Blijft Bestaan

Ondanks het aanzienlijke bewijs voor Shakespeare's auteurschap, blijft de twijfel bestaan. Waarom is dit het geval?

Romantiek van het Mysterie: Het idee dat een simpele man uit Stratford de grootste literaire werken aller tijden zou hebben geschreven, is voor sommigen onbevredigend. De theorieën over een verborgen identiteit zijn aantrekkelijker vanwege hun mysterie en intrigue.
Klasse en Snobisme: De overtuiging dat alleen een persoon van hoge komaf en een uitgebreide opleiding in staat zou zijn tot zo'n literair meesterschap, speelt een rol. Het is een vorm van klassensnobisme dat de democratische oorsprong van Shakespeare's genialiteit afwijst.
Het Verlangen naar Ontdekking: Sommige mensen worden aangetrokken door de uitdaging om een gevestigde overtuiging te weerleggen en een nieuwe waarheid te onthullen. De Shakespeare-vraag biedt een kans om een "alternatieve" geschiedenis te schrijven.

Het Belang van de Vraag

Of Shakespeare nu echt de man was wiens naam aan de werken verbonden is, of een dekmantel voor iemand anders, de "Shakespeare-vraag" blijft belangrijk. Het herinnert ons aan:

Het belang van bronnenkritiek: We moeten kritisch kijken naar de bewijzen die we hebben en de interpretaties die we eraan geven.
De complexiteit van auteurschap: Auteurschap is niet altijd een eenvoudige kwestie van één individu die een werk creëert. Soms spelen samenwerking, invloeden en maatschappelijke factoren een rol.
De blijvende kracht van verhalen: Shakespeare's toneelstukken en gedichten blijven ons fascineren en inspireren, ongeacht wie ze heeft geschreven.

Bovendien, het onderzoeken van de "Shakespeare-vraag" is niet alleen een academische oefening. Het is een manier om:

Onze eigen vooroordelen te onderzoeken: Waarom vinden we het moeilijk te geloven dat iemand van Shakespeare's achtergrond zo'n talent kon hebben?
De aard van genialiteit te overwegen: Wat maakt iemand een genie? Is het opleiding, afkomst, of iets anders?
De rol van de kunst in de samenleving te begrijpen: Waarom is Shakespeare zo belangrijk voor ons? Wat leren we van zijn werken?

Conclusie: To Be and To Be Remembered

De discussie over Shakespeare's auteurschap zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Er zullen altijd mensen zijn die twijfelen, die alternatieve theorieën aanhangen, en die de gevestigde orde uitdagen. Uiteindelijk is de "waarheid" misschien minder belangrijk dan de vragen die de discussie oproept. Het is de zoektocht naar antwoorden, het kritisch denken, en de reflectie op onszelf die waarde toevoegen.

Of het nu William Shakespeare van Stratford-upon-Avon was, of een andere, minder bekende auteur, de werken zelf spreken voor zich. Ze zijn een onsterfelijk testament van de menselijke verbeelding, de kracht van taal, en de universele thema's die ons verbinden. En misschien is dat wel het belangrijkste: dat we blijven genieten van de verhalen, ongeacht wie ze heeft geschreven. Want zoals Hamlet zelf zei: "The play's the thing."