Uit Welk Land Komt Pizza

De vraag "Uit welk land komt pizza?" is een ogenschijnlijk simpele vraag, maar het antwoord is complexer dan je misschien denkt. Hoewel pizza synoniem staat voor Italië, heeft de geschiedenis van dit populaire gerecht diepe wortels die teruggaan tot de oude beschavingen rond de Middellandse Zee. Deze reis door de tijd en cultuur onthult hoe verschillende ingrediënten en kooktechnieken hebben bijgedragen aan de pizza zoals we die vandaag kennen.

De Oude Voorlopers van Pizza

Laten we eerst kijken naar de vroege vormen van platbrood. Verschillende oude culturen, zoals de Grieken, Romeinen en Egyptenaren, bereidden platte broden die belegd werden met kruiden en olie. Denk bijvoorbeeld aan de 'plakous' van de Grieken, een platbrood dat werd belegd met kruiden, knoflook en uien. Deze broden dienden vaak als een soort bord of 'eetbare kom' om andere gerechten op te serveren.

De Romeinen hadden een vergelijkbaar gerecht genaamd 'focaccia', wat nog steeds een populaire broodsoort is in Italië. Focaccia werd vaak gebakken boven een open vuur en belegd met verschillende ingrediënten zoals olijfolie, zout en kruiden. Deze platte broden kunnen worden beschouwd als verre voorlopers van de moderne pizza.

De Rol van Tomaten: Een Nieuwe Wereldse Toevoeging

Een cruciaal element in de evolutie van de pizza is de introductie van de tomaat. Tomaten zijn van oorsprong afkomstig uit Zuid-Amerika en werden pas in de 16e eeuw naar Europa gebracht door Spaanse ontdekkingsreizigers. Aanvankelijk werden tomaten met argwaan bekeken en beschouwd als giftig, maar in de 17e eeuw begonnen arme boeren in de regio Napels, Italië, de tomaat te gebruiken als een goedkope en smakelijke topping voor hun platbroden.

Dit was een cruciaal moment in de geschiedenis van de pizza. De combinatie van platbrood, tomaten en eenvoudige kruiden creëerde een gerecht dat zowel voedzaam als betaalbaar was. Deze vroege pizza's waren echter nog niet hetzelfde als de pizza die we vandaag kennen. Ze waren vaak eenvoudig, met alleen tomaten, knoflook, olie en zout als toppings.

Napels: De Geboorteplaats van de Moderne Pizza

Napels wordt algemeen beschouwd als de geboorteplaats van de moderne pizza. In de 18e en vroege 19e eeuw was Napels een bruisende stad met een grote populatie arme mensen, de zogenaamde 'lazzaroni'. Deze mensen hadden behoefte aan goedkoop en voedzaam voedsel, en de pizza voldeed perfect aan die behoefte. Pizza's werden verkocht op straat door verkopers en waren een populaire snack voor de arbeidersklasse.

Het verhaal gaat dat in 1889, Raffaele Esposito, een pizzabakker in Napels, werd gevraagd om een pizza te maken ter ere van koningin Margherita van Savoye, de vrouw van koning Umberto I. Esposito creëerde een pizza met tomaten (rood), mozzarella (wit) en basilicum (groen), de kleuren van de Italiaanse vlag. Deze pizza werd vernoemd naar de koningin en staat sindsdien bekend als de Pizza Margherita. Dit moment wordt vaak gezien als de officiële geboorte van de moderne pizza.

De Pizza Margherita: Een Nationale Trots

De Pizza Margherita is niet alleen een smakelijk gerecht, maar ook een symbool van de Italiaanse nationale identiteit geworden. De eenvoudige ingrediënten en de kleuren van de Italiaanse vlag maken het tot een herkenbaar en geliefd gerecht in heel Italië. Er zijn strikte regels en voorschriften voor de bereiding van een authentieke Pizza Margherita, die worden gecontroleerd door de Associazione Verace Pizza Napoletana (AVPN), een organisatie die zich inzet voor het behoud van de traditionele Napolitaanse pizzabakkunst.

Deze regels specificeren onder andere het type bloem dat gebruikt moet worden, de bereidingswijze van het deeg, de kwaliteit van de tomaten en mozzarella, en de baktemperatuur. Een authentieke Pizza Margherita moet worden gebakken in een houtoven bij een temperatuur van ongeveer 485 graden Celsius gedurende 60-90 seconden.

De Verspreiding van Pizza over de Wereld

Na de Tweede Wereldoorlog begon de pizza zich te verspreiden over de hele wereld, voornamelijk door Italiaanse immigranten die naar andere landen emigreerden. In de Verenigde Staten werd de pizza al snel een enorm populaire gerecht, met name in steden met grote Italiaans-Amerikaanse gemeenschappen zoals New York en Chicago. Amerikaanse pizzabakkers pasten de traditionele Napolitaanse pizza aan aan de lokale smaken en voorkeuren, wat leidde tot de creatie van nieuwe varianten zoals de 'New York-style pizza' en de 'Chicago deep-dish pizza'.

De New York-style pizza is een grote, dunne pizza met een krokante korst die vaak in grote punten wordt gesneden en opgevouwen om te eten. De Chicago deep-dish pizza is daarentegen een dikke, taartachtige pizza met een hoge rand en een rijke tomatensaus. Deze Amerikaanse varianten van de pizza zijn inmiddels ook wereldwijd populair geworden.

Pizza Ketens en Internationale Aanpassingen

De opkomst van grote pizza ketens zoals Pizza Hut, Domino's en Papa John's heeft bijgedragen aan de verdere verspreiding van pizza over de hele wereld. Deze ketens hebben de pizza aangepast aan de lokale smaken en voorkeuren in verschillende landen, wat heeft geleid tot de creatie van bizarre en soms controversiële pizza toppings.

In Japan is het bijvoorbeeld gebruikelijk om pizza's te beleggen met zeevruchten, mayonaise en maïs. In India zijn er pizza's met tandoori kip, paneer en currysaus. En in Brazilië zijn er zelfs pizza's met zoete toppings zoals chocolade, banaan en condensmelk. Deze internationale aanpassingen van de pizza laten zien hoe dit gerecht zich heeft aangepast aan de lokale smaken en culturen over de hele wereld.

Conclusie: Een Wereldwijd Fenomeen met Italiaanse Wortels

Hoewel de geschiedenis van de pizza teruggaat tot de oude beschavingen rond de Middellandse Zee, is het onmiskenbaar dat de moderne pizza zoals we die vandaag kennen, zijn oorsprong vindt in Napels, Italië. De combinatie van platbrood, tomaten en eenvoudige kruiden creëerde een gerecht dat zowel voedzaam als betaalbaar was en dat al snel populair werd onder de arme bevolking van Napels. De Pizza Margherita, gecreëerd ter ere van koningin Margherita van Savoye, is een symbool van de Italiaanse nationale identiteit geworden.

De pizza heeft zich na de Tweede Wereldoorlog verspreid over de hele wereld, mede dankzij Italiaanse immigranten en de opkomst van grote pizza ketens. In verschillende landen is de pizza aangepast aan de lokale smaken en voorkeuren, wat heeft geleid tot de creatie van een breed scala aan varianten. Ondanks deze internationale aanpassingen blijven de Italiaanse wortels van de pizza onmiskenbaar.

Dus, de volgende keer dat je geniet van een heerlijke pizza, denk dan aan de lange en fascinerende geschiedenis van dit populaire gerecht en aan de belangrijke rol die Italië heeft gespeeld in de ontwikkeling ervan. Probeer eens een authentieke Pizza Margherita, gemaakt volgens de traditionele Napolitaanse methode, en ervaar zelf de smaken en geuren die de pizza tot een wereldwijd fenomeen hebben gemaakt.