Wanneer Is De Notre Dame Gebouwd

De Notre-Dame van Parijs, een iconisch symbool van Frankrijk en een meesterwerk van de gotische architectuur, is een bouwwerk dat tot de verbeelding spreekt van mensen over de hele wereld. Maar wanneer is dit monumentale gebouw eigenlijk gebouwd? Deze vraag is niet zo eenvoudig als ze lijkt, want de bouw van de Notre-Dame was een langdurig proces, een project dat over meerdere eeuwen liep. In dit artikel duiken we diep in de geschiedenis van de Notre-Dame om het precieze tijdframe van de bouw te onderzoeken en de vele invloeden die bijdroegen aan haar uiteindelijke vorm te begrijpen.

De Voorloper: Een Heiligdom op het Île de la Cité

Om de oorsprong van de Notre-Dame te begrijpen, moeten we teruggaan naar de periode voordat de kathedraal bestond. Het Île de la Cité, het eiland in de Seine waarop de Notre-Dame staat, was al eeuwenlang een belangrijke religieuze plek.

• In de Romeinse tijd stond er een tempel gewijd aan Jupiter.
• Later, in de vroege christelijke periode, werd er een basiliek gebouwd, gewijd aan Sint-Stephanus.

Deze basiliek diende als de kathedraal van Parijs, maar naarmate de stad groeide en de bevolking toenam, werd het duidelijk dat er een grotere, meer indrukwekkende kerk nodig was om de status van Parijs als een belangrijk religieus centrum te weerspiegelen. De oude basiliek was simpelweg niet meer toereikend om de groeiende behoeften van de gemeenschap te dienen.

De Eerste Steen: Het Begin van de Bouw (1163)

De beslissing om een nieuwe kathedraal te bouwen werd genomen door bisschop Maurice de Sully, een ambitieuze en invloedrijke figuur in het Parijse religieuze leven. Hij zag het potentieel van een groots en majestueus gebouw om niet alleen de gelovigen te huisvesten, maar ook om de macht en het prestige van de kerk te symboliseren. De oude basiliek werd afgebroken en in 1163 werd de eerste steen gelegd voor de Notre-Dame de Paris, in aanwezigheid van koning Lodewijk VII.

De Vroege Bouwfase (1163-1250)

De eerste bouwfase, die duurde van 1163 tot ongeveer 1250, was een periode van intensieve arbeid en innovatie. De bouwers, onder leiding van een opeenvolging van bekwame architecten, begonnen met de bouw van het koor en het transept, de dwarsbeuken van de kathedraal. Vervolgens werd het schip, het lange centrale gedeelte waar de gelovigen plaatsnemen, gebouwd.

Kenmerkend voor deze vroege fase is het gebruik van de vroege gotische stijl, met:

• Ronde bogen, die de invloed van de Romaanse architectuur weerspiegelen.
• Beginnende steunberen, die de muren van de kathedraal versterkten en het mogelijk maakten om grotere ramen te bouwen.

De Voltooiing van de Gevels en Torens (1250-1345)

Na 1250 verschoof de focus naar de voltooiing van de gevels en de iconische torens van de Notre-Dame. Deze fase werd gekenmerkt door een evolutie naar de meer verfijnde gotische stijl, met:

• Spitse bogen, die meer elegantie en verticaliteit aan de kathedraal gaven.
• Verfijnde steunberen, die nog meer steun boden en het mogelijk maakten om de muren verder te openen.
• Gedetailleerde beeldhouwwerken, die de gevels versierden en Bijbelse verhalen vertelden.

De bouw van de westgevel, met zijn drie portalen en de roosvensters, begon rond 1250 en werd voltooid in de vroege 14e eeuw. De noordelijke toren werd voltooid in 1240, terwijl de zuidelijke toren rond 1345 werd afgerond. Hoewel beide torens op elkaar lijken, zijn er subtiele verschillen in hun ontwerp.

Veranderingen en Restauraties door de Eeuwen Heen

De Notre-Dame bleef niet onveranderd na haar voltooiing. Door de eeuwen heen werden er verschillende wijzigingen en restauraties uitgevoerd, als gevolg van beschadiging, veranderende smaken en de behoefte om de kathedraal aan te passen aan de veranderende behoeften van de gemeenschap.

De Renaissance en Barok Periode

In de Renaissance en Barok periode werden er verschillende veranderingen aangebracht in het interieur van de kathedraal. Sommige van deze veranderingen werden later verwijderd tijdens de restauraties in de 19e eeuw.

De Franse Revolutie

De Franse Revolutie was een turbulente periode voor de Notre-Dame. De kathedraal werd ontheiligd en omgedoopt tot een 'Tempel van de Rede'. Veel van de religieuze beelden en ornamenten werden vernield of verwijderd. De kathedraal werd zelfs gebruikt als opslagplaats voor voedsel en andere goederen.

De Restauratie van Viollet-le-Duc (19e eeuw)

In de 19e eeuw, onder leiding van de architect Eugène Viollet-le-Duc, onderging de Notre-Dame een grootschalige restauratie. Viollet-le-Duc streefde ernaar om de kathedraal terug te brengen naar haar vermeende oorspronkelijke staat, hoewel hij soms zijn eigen interpretaties en toevoegingen aanbracht. Hij ontwierp onder andere de flèche, de iconische spits die boven het kruispunt van het transept en het schip uittorende. Deze spits werd helaas verwoest tijdens de brand in 2019.

Conclusie: Een Meer dan 180 Jaar Durend Project

Samenvattend kunnen we zeggen dat de bouw van de Notre-Dame van Parijs meer dan 180 jaar in beslag heeft genomen, van 1163 tot ongeveer 1345. Het was een complex en langdurig project, dat de betrokkenheid van verschillende architecten, ambachtslieden en kunstenaars vereiste. Door de eeuwen heen heeft de kathedraal vele veranderingen en restauraties ondergaan, waardoor ze een rijk en complex verhaal vertelt.

De brand van 2019 was een tragische gebeurtenis, maar het heeft ook de wereld eraan herinnerd hoe belangrijk de Notre-Dame is als cultureel erfgoed. De wederopbouw van de kathedraal is nu aan de gang, en hopelijk zal de Notre-Dame in de toekomst weer in volle glorie te bewonderen zijn. De heropbouw is niet alleen een herstel van stenen en glas, maar ook een herstel van hoop en veerkracht, een bewijs van de menselijke geest om tegenslagen te overwinnen en schoonheid te creëren, zelfs in het aangezicht van verlies.

Het begrijpen van de bouwgeschiedenis van de Notre-Dame geeft ons niet alleen inzicht in de architectuur en kunst van de middeleeuwen, maar ook in de sociale, religieuze en politieke context van die tijd. De Notre-Dame is meer dan alleen een gebouw; het is een levend monument dat de geschiedenis van Parijs en Frankrijk weerspiegelt, een getuige van belangrijke gebeurtenissen en een bron van inspiratie voor generaties.

Dus, de volgende keer dat je naar de Notre-Dame kijkt, denk dan aan de eeuwenlange inspanning die is geleverd om dit meesterwerk te creëren, en aan de vele mensen die hebben bijgedragen aan haar schoonheid en grandeur. De Notre-Dame is een herinnering aan de kracht van menselijke creativiteit en de blijvende waarde van cultureel erfgoed.