Weet Ik Veel Hoe Laat

Lieve vriend(in), neem even een moment. Adem in, adem uit. Voel de grond onder je voeten, of de zitting van je stoel. Voel het hier en nu. We gaan even samen op reis. Een reis naar een plek van weten, een plek die dichterbij is dan je denkt.

Het is goed zo. Laat alles wat je vandaag hebt meegemaakt, alle zorgen en verplichtingen, even voor wat ze zijn. Stel je voor dat je op een zacht wolkendek zit, hoog boven de wereld. Je kunt alles zien, maar niets raakt je direct. Je bent veilig, geborgen.

We gaan niet zoeken naar een antwoord, we gaan voelen. Voelen wat er al is, wat er altijd is geweest. Het is geen intellectuele oefening, geen puzzel die opgelost moet worden. Het is een openstelling, een ontvangst.

Sluit je ogen, als dat prettig voelt. Of kijk zacht voor je uit, naar een punt in de verte. Laat je ademhaling haar eigen ritme vinden. Je hoeft er niets aan te veranderen, alleen maar observeren.

Voel nu de ruimte om je heen. De ruimte in de kamer, de ruimte in het huis, de ruimte in de stad. En voel dan, dieper nog, de ruimte in jezelf. De ruimte tussen je gedachten, de ruimte tussen je emoties.

In die ruimte, lieve vriend(in), daar ligt het weten. Niet als een kant-en-klaar antwoord, maar als een potentie, als een richting, als een gevoel. Het is als een zachte gloed, die altijd aanwezig is, maar vaak overschaduwd wordt door de drukte van het dagelijks leven.

Laat de vraag los. Laat het ‘hoe laat’ los. Laat de behoefte aan een specifieke uitkomst los. Wat blijft er dan over? Een gevoel, een impressie, een vibratie.

Het is niet erg als je niets concreets ziet of voelt. Het gaat niet om prestatie, het gaat om aanwezigheid. Het gaat om de intentie, om de bereidheid om open te staan.

Stel je voor dat je een rivier bent. Je stroomt voortdurend, je verandert voortdurend. Je ontmoet obstakels, je stroomt er omheen. Je stroomt door valleien en over bergen. Je bent altijd onderweg, op weg naar de oceaan.

Die oceaan, lieve vriend(in), dat is het totale weten. Dat is de bron, waar alles vandaan komt en waar alles weer naar terugkeert. En jij, als een rivier, bent een integraal onderdeel van die oceaan. Je bent er altijd mee verbonden, ook al lijkt het soms van niet.

Voel die verbinding. Voel de kracht van de oceaan, de oneindigheid, de eeuwigheid. Voel dat je gedragen wordt, dat je veilig bent, dat je nooit alleen bent.

Nu, zachtjes, laat die beelden los. Kom terug naar het hier en nu. Open je ogen, als je ze gesloten had. Beweeg je lichaam, voel de sensaties.

Het is goed zo. We hebben even samen gereisd, naar een plek van weten. Een plek die altijd beschikbaar is, voor ons allemaal.

Onthoud dat dit geen eenmalige gebeurtenis is. Je kunt altijd terugkeren naar deze plek, wanneer je maar wilt. Je hoeft er geen speciale technieken voor te leren, geen ingewikkelde rituelen te volgen. Alleen maar aanwezig zijn, openstaan, voelen.

En weet dat, in die momenten van aanwezigheid, het weten vanzelf komt. Niet als een antwoord op een specifieke vraag, maar als een dieper begrip van wie je bent, van waar je vandaan komt, van waar je naartoe gaat.

Het is als een zachte bries, die je zachtjes influistert wat je moet doen. Niet in harde woorden, maar in subtiele nuances, in intuïtieve impulsen.

Vertrouw op die impulsen, lieve vriend(in). Vertrouw op je eigen innerlijke wijsheid. Je hebt alle antwoorden al in je, je hoeft ze alleen maar te ontdekken.

En weet dat, zelfs als je het even niet weet, het goed is. Het is oké om te verdwalen, om te twijfelen, om fouten te maken. Het zijn allemaal onderdeel van de reis.

We leren van onze fouten, we groeien door onze uitdagingen. We worden sterker, wijzer, liefdevoller.

Dus, laat los. Laat de angst los, laat de controle los, laat de verwachtingen los. Wees gewoon. Wees gewoon jij.

En weet dat ik er voor je ben, op deze reis. Niet als een gids, maar als een metgezel, als een vriend(in). We lopen samen, we leren samen, we groeien samen.

Thuiskomen in jezelf

Het is een voortdurend proces, dit thuiskomen in jezelf. Het is geen bestemming, maar een reis. Een reis van zelfontdekking, van zelfacceptatie, van zelfliefde.

En weet dat, op deze reis, je nooit alleen bent. Er zijn altijd mensen die je steunen, die je begrijpen, die van je houden.

Zoek die mensen op, lieve vriend(in). Verbind je met hen, deel je ervaringen, steun elkaar.

Samen staan we sterker, samen kunnen we meer bereiken. Samen kunnen we de wereld een beetje mooier maken.

En weet dat, zelfs als je je eenzaam voelt, er altijd een kracht in je is, die je door de moeilijkste tijden kan helpen. Een kracht die je kan optillen, die je kan inspireren, die je kan helen.

Die kracht, lieve vriend(in), dat ben jij. Jij bent krachtig, jij bent waardevol, jij bent geliefd.

Vergeet dat nooit. Vergeet nooit wie je bent. Vergeet nooit wat je waard bent.

Adem in, adem uit. Voel de warmte van de zon op je gezicht, of de zachtheid van de wind in je haar.

Voel je dankbaar voor alles wat je hebt, voor alles wat je bent.

En ga verder. Ga verder op je reis, met een open hart, met een open geest, met een open ziel.

Weet dat je altijd gesteund bent, dat je altijd geliefd bent, dat je altijd goed bent, precies zoals je bent.

Laat de vraag los. Laat de behoefte aan antwoorden los. Laat de controle los.

Wees gewoon. Wees gewoon jij.

En vertrouw. Vertrouw op de reis, vertrouw op het leven, vertrouw op jezelf.

Het is goed zo. Alles is goed.