Hoe Ziet Een Mri Scan Eruit

Een MRI-scan, of Magnetic Resonance Imaging scan, is een medische beeldvormingstechniek die gebruikmaakt van een sterk magnetisch veld en radiogolven om gedetailleerde beelden van de organen en weefsels in het lichaam te maken. Maar hoe ziet zo'n scan er eigenlijk uit? En wat kun je verwachten als je er zelf een moet ondergaan?

Wat je ziet vóór de scan: De MRI-ruimte en de scanner

De eerste indruk van een MRI-scan is vaak de ruimte zelf. De MRI-kamer is doorgaans een afgeschermde ruimte, ontworpen om storingen van externe elektromagnetische velden te minimaliseren. Dit is cruciaal voor de kwaliteit van de beelden. Het meest opvallende is de MRI-scanner zelf.

De vorm en grootte van de scanner

De scanner is typisch een grote, buisvormige machine. Je kunt het zien als een grote donut met een tafel die er in en uit kan schuiven. De meeste scanners zijn zo ontworpen dat de patiënt comfortabel kan liggen tijdens de scan. De exacte afmetingen kunnen variëren, maar de opening waar je in schuift (de zogenaamde "bore") is meestal vrij smal, wat voor sommige mensen claustrofobisch kan aanvoelen.

De onderdelen van de scanner

Rondom de 'bore' bevinden zich diverse spoelen. Deze spoelen genereren de radiofrequentiesignalen en detecteren de signalen die door het lichaam worden uitgezonden. Er zijn verschillende soorten spoelen, elk geoptimaliseerd voor specifieke lichaamsdelen. Je kunt hierbij denken aan hoofdzpoelen, knie-spoelen of rug-spoelen. Deze spoelen kunnen eruit zien als een soort kooi of een plat oppervlak dat over het te scannen lichaamsdeel geplaatst wordt.

Aan de buitenkant van de scanner zie je vaak computers en bedieningspanelen. Deze worden gebruikt door de radioloog en de MRI-laborant om de scan te controleren en de beelden te verwerken. Je zult ook een intercom zien, zodat je tijdens de scan met het personeel kunt communiceren.

Wat je hoort tijdens de scan: Het geluid

Een van de meest kenmerkende aspecten van een MRI-scan is het geluid. De machine maakt tijdens het scannen een luid, repetitief geluid. Dit is geen defect of iets om je zorgen over te maken; het is een normaal onderdeel van het proces.

De aard van het geluid

De geluiden worden veroorzaakt door de spoelen in de scanner die snel aan en uit worden geschakeld. Dit creëert elektromagnetische krachten die de spoelen doen trillen. De geluiden kunnen variëren van kloppen en tikken tot fluiten en ratelen. De patronen van de geluiden veranderen afhankelijk van de scansequentie die wordt gebruikt. Het volume kan behoorlijk hoog zijn, vaak rond de 80-100 decibel. Dat is vergelijkbaar met het geluid van een drukke straat of een grasmaaier.

Bescherming tegen het geluid

Vanwege het lawaai krijg je altijd gehoorbescherming aangeboden. Dit kan in de vorm van oordopjes of een koptelefoon. Vaak kun je via de koptelefoon ook naar muziek luisteren om de scan aangenamer te maken. Vraag hiernaar bij het personeel. Het is essentieel dat je de gehoorbescherming draagt, omdat de geluiden schadelijk kunnen zijn voor je gehoor zonder bescherming.

Wat je voelt tijdens de scan: Sensaties

Naast het lawaai kun je ook bepaalde sensaties ervaren tijdens een MRI-scan. Deze sensaties zijn meestal mild en niet pijnlijk.

Warmte

Sommige mensen voelen een lichte warmte in het gebied dat gescand wordt. Dit komt doordat de radiogolven energie afgeven aan de weefsels. De warmte is meestal niet onaangenaam, maar als je je er ongemakkelijk bij voelt, moet je dit direct aan het personeel melden.

Tingelingen

In zeldzame gevallen kunnen mensen een lichte tingeling voelen. Dit komt door de interactie van het magnetische veld met de zenuwen. Ook hier geldt dat dit meestal onschuldig is, maar meld het altijd aan het personeel.

De positie

Je moet tijdens de scan stil liggen. Dit kan voor sommige mensen ongemakkelijk zijn, vooral als ze rugpijn of andere aandoeningen hebben. Het is belangrijk om dit van tevoren aan het personeel te vertellen, zodat ze je kunnen helpen een comfortabele positie te vinden. Soms kan er extra ondersteuning, zoals kussens, worden gebruikt.

Wat je ziet op de beelden: De resultaten

De MRI-scan zelf produceert een serie gedetailleerde beelden. Deze beelden worden op een computer weergegeven en door een radioloog beoordeeld. Hoe zien deze beelden eruit?

Grijstinten

MRI-beelden zijn meestal in grijstinten. Verschillende weefsels absorberen en reflecteren de radiogolven anders, wat resulteert in verschillende helderheidsniveaus. Zo ziet bot er bijvoorbeeld anders uit dan spieren of vetweefsel. Vochtrijk weefsel heeft vaak een hogere intensiteit, wat zich uit in een helderdere tint op de beelden.

Verschillende 'snedes'

De beelden worden in verschillende 'snedes' of 'plakjes' gemaakt. Dit betekent dat de beelden het lichaam in verschillende richtingen laten zien: van voren naar achteren (coronal), van links naar rechts (sagittal), en van boven naar beneden (axial). De radioloog kan door deze snedes bladeren om een driedimensionaal beeld van het orgaan of weefsel te krijgen.

Aanvullende contrastmiddelen

Soms wordt er een contrastmiddel gebruikt om bepaalde structuren beter zichtbaar te maken. Dit contrastmiddel wordt via een infuus toegediend. Het contrastmiddel verspreidt zich door het lichaam en wordt opgenomen door bepaalde weefsels, waardoor deze helderder worden op de beelden. Hierdoor kunnen bijvoorbeeld tumoren, ontstekingen of vaatafwijkingen beter worden opgespoord. Gadolinium is een veelgebruikt contrastmiddel. Overigens, niet alle MRI scans vereisen een contrastmiddel.

Voorbeelden van diagnoses

Met MRI-scans kunnen verschillende aandoeningen worden opgespoord. Bijvoorbeeld:

• Hersenen: Tumoren, beroertes, multiple sclerose
• Ruggenmerg: Hernia's, vernauwingen, tumoren
• Gewrichten: Scheuren in de meniscus, kruisbandletsel, artrose
• Organen: Tumoren in de lever, nieren of pancreas, ontstekingen
• Bloedvaten: Aneurysma's, vernauwingen

Data

Onderzoek heeft aangetoond dat MRI een zeer accurate methode is voor het diagnosticeren van verschillende aandoeningen. Een studie gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association (JAMA) toonde bijvoorbeeld aan dat MRI een sensitiviteit van 90% heeft voor het detecteren van kniebandletsels. Een ander onderzoek in het tijdschrift Radiology liet zien dat MRI een specificiteit van 95% heeft voor het diagnosticeren van hersentumoren.

Conclusie

Een MRI-scan is een krachtige medische beeldvormingstechniek die gedetailleerde beelden van het lichaam kan produceren. Hoewel de scanner er intimiderend uit kan zien en het geluid luid kan zijn, is de procedure meestal pijnloos en veilig. Door te weten wat je kunt verwachten - van de vorm van de scanner tot de aard van de geluiden en de sensaties die je kunt ervaren - kun je je beter voorbereiden op de scan en eventuele angst verminderen.

Heb je vragen of ben je ongerust over een aanstaande MRI-scan? Aarzel dan niet om contact op te nemen met je arts of het ziekenhuis. Zij kunnen je alle informatie geven die je nodig hebt en je geruststellen.