Is Het Voor Een Cijfer Johannes Visser
Het Voor Een Cijfer. Een term die misschien herkenbaar klinkt, maar wat betekent het nu precies, en waarom is het zo belangrijk? Dit artikel is bedoeld voor iedereen die zich afvraagt wat deze uitdrukking inhoudt, met speciale aandacht voor studenten, docenten, en eigenlijk iedereen die betrokken is bij het onderwijs en beoordelingsprocessen. We duiken dieper in de nuances van de term en bekijken de relevantie ervan aan de hand van het werk van Johannes Visser, een prominent figuur in de onderwijswereld. We zullen kijken of de inspanningen van Johannes Visser passen bij de gedachte van "Het Voor Een Cijfer".
Wat Betekent "Het Voor Een Cijfer"?
De uitdrukking "Het Voor Een Cijfer" refereert aan de praktijk waarbij leerlingen en studenten zich primair, of zelfs uitsluitend, focussen op het behalen van een hoog cijfer, in plaats van op het daadwerkelijk begrijpen en internaliseren van de leerstof. Het is een verschuiving van intrinsieke motivatie (interesse, nieuwsgierigheid) naar extrinsieke motivatie (een goed cijfer, beloning). Dit kan leiden tot een oppervlakkige leerstrategie, waarbij leerlingen zich enkel richten op het memoriseren van feiten, zonder dieper inzicht.
Waarom is dit een probleem?
- Oppervlakkig leren: De stof wordt niet echt begrepen, enkel onthouden voor de toets.
- Verminderde creativiteit: De focus op het cijfer belemmert het verkennen van interessante zijpaden en het ontwikkelen van eigen ideeën.
- Stress en angst: De druk om goed te presteren kan leiden tot chronische stress en faalangst.
- Minder lange termijn retentie: Wat alleen voor het cijfer is geleerd, wordt snel vergeten.
Johannes Visser: Een Toonaangevende Onderwijzer
Johannes Visser is een naam die vaak valt in discussies over onderwijsvernieuwing en het verbeteren van leerprocessen. Hij staat bekend om zijn innovatieve aanpak en zijn focus op het stimuleren van intrinsieke motivatie bij leerlingen. Maar in hoeverre sluiten zijn ideeën aan bij de kritiek op "Het Voor Een Cijfer"? Laten we enkele van zijn belangrijkste principes onder de loep nemen.
Vissers Benadering van Leren
Visser benadrukt het belang van betekenisvol leren. Dit betekent dat leerlingen moeten begrijpen waarom ze iets leren, en hoe het relevant is voor hun eigen leven en de wereld om hen heen. Hij streeft naar een onderwijsomgeving waarin nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd en waarin leerlingen actief betrokken zijn bij hun eigen leerproces.
Kernprincipes van Vissers aanpak:
- Contextueel leren: Leren in een context die relevant is voor de leerling.
- Probleemgestuurd onderwijs: Leren door het oplossen van realistische problemen.
- Samenwerkend leren: Leren in groepen, waarbij leerlingen van elkaar leren.
- Reflectie: Bewust nadenken over het eigen leerproces.
Deze principes staan in schril contrast met de symptomen van "Het Voor Een Cijfer". Visser probeert juist een omgeving te creëren waarin leren een intrinsiek gemotiveerde activiteit wordt, in plaats van een middel om een cijfer te halen.
Vissers Werk en "Het Voor Een Cijfer": Een Analyse
Hoe past het werk van Visser nu precies in het plaatje van "Het Voor Een Cijfer"? Laten we eens kijken naar specifieke aspecten van zijn aanpak en hoe deze de negatieve effecten van een cijfergerichte leeromgeving kunnen verminderen of zelfs elimineren.
Beoordeling als Leerinstrument
Visser ziet beoordeling niet als een eindpunt, maar als een integraal onderdeel van het leerproces. In plaats van enkel te focussen op summatieve beoordeling (de eindbeoordeling, het cijfer), legt hij de nadruk op formatieve beoordeling. Dit betekent dat leerlingen continu feedback krijgen op hun prestaties, zodat ze hun leerstrategie kunnen aanpassen en verbeteren. Deze feedback is vaak kwalitatief, in plaats van kwantitatief (een cijfer). Het doel is om de leerling te helpen groeien, niet om hem te labelen.
De voordelen van formatieve beoordeling:
- Concrete feedback: Leerlingen weten precies wat ze goed doen en wat ze kunnen verbeteren.
- Motivatie: Feedback stimuleert leerlingen om zich verder te ontwikkelen.
- Zelfreflectie: Leerlingen leren kritisch naar hun eigen werk te kijken.
Intrinsieke Motivatie versus Extrinsieke Beloningen
Een belangrijk aspect van Vissers aanpak is het stimuleren van intrinsieke motivatie. Hij gelooft dat leerlingen het meest leren wanneer ze echt geïnteresseerd zijn in de stof en wanneer ze de relevantie ervan inzien. Daarom probeert hij de lesstof zo aantrekkelijk en uitdagend mogelijk te maken. Hij minimaliseert het gebruik van extrinsieke beloningen (zoals cijfers) en focust in plaats daarvan op het creëren van een rijke en stimulerende leeromgeving.
Hoe Visser intrinsieke motivatie stimuleert:
- Kiezen: Leerlingen de mogelijkheid geven om zelf onderwerpen te kiezen of projecten uit te voeren.
- Autonomie: Leerlingen de vrijheid geven om hun eigen leerstrategie te bepalen.
- Competentie: Leerlingen helpen om succeservaringen te beleven en hun eigen competenties te ontwikkelen.
- Verbinding: Leerlingen de mogelijkheid geven om samen te werken en van elkaar te leren.
Door de focus te verleggen van cijfers naar de leerervaring zelf, probeert Visser te voorkomen dat leerlingen enkel voor het cijfer leren. Hij wil dat ze gemotiveerd zijn om te leren omdat ze het interessant vinden, niet omdat ze bang zijn voor een slecht cijfer.
De Rol van de Docent
In Vissers visie is de rol van de docent niet die van een kennisoverdrager, maar die van een facilitator van het leerproces. De docent creëert een omgeving waarin leerlingen optimaal kunnen leren, begeleidt hen bij hun leerproces, en geeft feedback. De docent is een coach, een mentor, en een inspirator.
De docent als facilitator:
- Creëren van een veilige leeromgeving: Een omgeving waarin leerlingen zich vrij voelen om vragen te stellen en fouten te maken.
- Begeleiden van het leerproces: Leerlingen helpen bij het stellen van doelen, het plannen van hun werk, en het evalueren van hun prestaties.
- Geven van feedback: Leerlingen voorzien van concrete en constructieve feedback.
Door een stimulerende en ondersteunende omgeving te creëren, kan de docent helpen om de negatieve effecten van "Het Voor Een Cijfer" te verminderen. Leerlingen voelen zich meer op hun gemak om vragen te stellen en fouten te maken, en zijn minder bang voor een slecht cijfer.
Conclusie: Van Cijfergericht naar Leergericht
Het werk van Johannes Visser biedt een waardevol perspectief op de problematiek van "Het Voor Een Cijfer". Door de nadruk te leggen op betekenisvol leren, formatieve beoordeling, intrinsieke motivatie, en de rol van de docent als facilitator, laat hij zien dat het mogelijk is om een leeromgeving te creëren waarin leren centraal staat, en niet het cijfer. Natuurlijk is het onmogelijk om cijfers volledig te elimineren uit het onderwijs. Echter, door Vissers principes toe te passen, kunnen we de negatieve effecten van een cijfergerichte leeromgeving verminderen en leerlingen helpen om hun potentieel optimaal te benutten. Het gaat erom het leren weer leuk te maken, nieuwsgierigheid te stimuleren, en studenten te helpen een dieper begrip te ontwikkelen, in plaats van ze enkel voor te bereiden op een toets. De lessen van Johannes Visser tonen aan dat dit niet alleen wenselijk, maar ook haalbaar is. Door de principes van Visser te omarmen kunnen we een onderwijssysteem creëren dat écht gericht is op de ontwikkeling van de leerling, in plaats van enkel op het behalen van een cijfer.
