Wat Zegt De Koran Over De Bijbel

Stel je voor: je bent opgegroeid met de Bijbel, de verhalen van Adam en Eva, Mozes en Jezus zijn je vertrouwd. Dan hoor je over de Koran, een heilig boek voor moslims. Je vraagt je af: wat zegt de Koran eigenlijk over de Bijbel? Is het een compleet ander verhaal, of zijn er overeenkomsten en verschillen? Deze vraag is essentieel voor het begrijpen van interreligieuze dialogen en de relatie tussen christendom en islam. Laten we samen dieper in de materie duiken.

De Bijbel in de Koran: Erkend, Maar Aangepast

De Koran, letterlijk "de recitatie", beschouwt de Tora (Tawrat), de Psalmen (Zabur) en het Evangelie (Injil) als goddelijk geïnspireerde teksten die aan profeten vóór Mohammed geopenbaard zijn. Het is belangrijk te benadrukken dat de Koran deze voorgaande Schrifturen niet verwerpt, maar ze eerder in een bepaalde context plaatst.

Profeten: Een Gemeenschappelijke Basis

De Koran erkent veel van dezelfde profeten als de Bijbel, zoals Adam, Noach (Nuh), Abraham (Ibrahim), Mozes (Musa) en Jezus (Isa). Deze profeten worden beschouwd als belangrijke boodschappers van God (Allah in het Arabisch). De Koran vertelt vaak hun verhalen, soms met verschillende details en nuances dan in de Bijbel.

Voorbeeld: Het verhaal van Abraham die zijn zoon (in de Bijbel Isaac, in de Koran een niet nader genoemde zoon, door veel islamitische geleerden geïdentificeerd als Ismaël) offerde aan God, komt in beide heilige boeken voor, al is de interpretatie en betekenis enigszins anders.

Openbaring en Vervalsing (Tahrif)

Een cruciaal aspect van het Koranische perspectief op de Bijbel is het concept van tahrif, wat vaak wordt vertaald als vervalsing, corruptie of wijziging. Volgens de Koran zijn de oorspronkelijke boodschappen van God, zoals geopenbaard aan Mozes en Jezus, in de loop der tijd veranderd of verkeerd geïnterpreteerd door mensen.

Betekenis: Dit betekent niet per se dat moslims geloven dat de huidige Bijbel compleet onwaar is. Het betekent eerder dat ze geloven dat de zuivere, originele boodschap door menselijke interpretatie en toevoegingen is verdund of vervormd. De Koran ziet zichzelf als een correctie en voltooiing van deze eerdere openbaringen.

Specifieke Voorbeelden en Interpretaties

Om dit te illustreren, zijn hier enkele specifieke voorbeelden van hoe de Koran omgaat met Bijbelse thema's:

De Goddelijkheid van Jezus

Een van de grootste verschillen tussen de Koran en de Bijbel is het begrip van de goddelijkheid van Jezus. De Koran beschouwt Jezus (Isa) als een profeet, een belangrijke boodschapper van God, maar niet als God zelf, noch als de Zoon van God in de christelijke zin. De Koran verwerpt de Drie-eenheid (Vader, Zoon en Heilige Geest) als een vorm van shirk (afgoderij), het toeschrijven van partners aan God, wat als de grootste zonde in de islam wordt beschouwd.

Koran (Soera 5:72): "Voorwaar, zij die zeggen: 'Allah is de Messias, de zoon van Maria,' begaan ongeloof."

De Kruisiging van Jezus

De Koran presenteert een verschillend verslag van de kruisiging van Jezus. Sommige interpretaties suggereren dat Jezus niet daadwerkelijk gekruisigd is, maar dat het slechts zo leek. Andere interpretaties suggereren dat iemand anders in zijn plaats werd gekruisigd. Het centrale punt is dat Jezus niet op een vernederende manier is gestorven, maar door God is opgenomen.

Koran (Soera 4:157-158): "En omdat zij zeiden: 'Wij hebben de Messias, Jezus, zoon van Maria, de boodschapper van Allah, gedood,' – en zij doodden hem niet en kruisigden hem niet, maar het werd hun zo voorgesteld. En voorwaar, zij die daarover van mening verschillen, verkeren zeker in twijfel daarover. Zij hebben er geen kennis van, zij volgen slechts een vermoeden. En zij hebben hem niet met zekerheid gedood. Neen, Allah heeft hem tot Zich opgeheven. En Allah is Almachtig, Alwijs."

Het Oude Testament: Wetten en Verbonden

De Koran verwijst naar de wetten die aan Mozes zijn gegeven, maar moslims geloven dat deze wetten specifiek waren voor de Israëlieten en niet noodzakelijkerwijs bindend zijn voor moslims. De Koran presenteert een nieuwe wetgeving, de Sharia, die volgens moslims de perfecte en laatste richtlijnen van God zijn.

Belangrijk: Dit betekent niet dat moslims het Oude Testament volledig negeren. De ethische en morele lessen, evenals de verhalen over profeten, worden nog steeds gewaardeerd.

Waarom Verschillen? Verschillende Perspectieven

De verschillen tussen de Koran en de Bijbel komen voort uit verschillende theologische perspectieven en opvattingen over de aard van God, de rol van profeten en de openbaring zelf. Moslims geloven dat de Koran de letterlijke woorden van God zijn, zoals geopenbaard aan Mohammed door de engel Gabriël (Jibril). Ze beschouwen de Koran als de laatste en meest volledige openbaring, die eerdere openbaringen corrigeert en aanvult.

De Rol van Mohammed

De Koran benadrukt de rol van Mohammed als de laatste profeet in een lange lijn van profeten die God heeft gestuurd. Moslims geloven dat Mohammed de zegel der profeten is, wat betekent dat er geen andere profeet na hem zal komen. Zijn boodschap wordt beschouwd als universeel en geldig voor alle mensen, in alle tijden.

Implicaties voor Interreligieuze Dialoog

Het begrijpen van het Koranische perspectief op de Bijbel is essentieel voor een vruchtbare interreligieuze dialoog tussen christenen en moslims. Het erkennen van de gemeenschappelijke basis – de gedeelde profeten, de monotheïstische overtuiging – kan een fundament vormen voor wederzijds respect en begrip. Tegelijkertijd is het belangrijk om de verschillen te erkennen en te respecteren, zonder te proberen ze te bagatelliseren of te ontkennen.

Praktisch: In plaats van te discussiëren over wie gelijk of ongelijk heeft, kan men zich richten op het verkennen van de verschillende interpretaties van dezelfde verhalen en thema's. Dit kan leiden tot een dieper begrip van zowel de overeenkomsten als de verschillen tussen de twee religies.

De Uitdaging van Tahrif

Het concept van tahrif kan een struikelblok vormen in de dialoog, omdat christenen zich soms beledigd voelen als moslims suggereren dat de Bijbel vervalst is. Het is belangrijk om te onthouden dat de islamitische geleerden verschillende interpretaties hebben van wat tahrif precies inhoudt. Sommigen interpreteren het als een bewuste vervalsing, terwijl anderen het zien als een onbedoelde vervorming door menselijke interpretatie en vertaling.

Tip: In plaats van te focussen op de vraag of de Bijbel "vervalst" is, kan men zich concentreren op de verschillende interpretaties van de Schrift en de redenen achter deze verschillen.

Conclusie

De Koran erkent de Bijbel als een goddelijk geïnspireerde tekst, maar beschouwt zichzelf als de laatste en meest volledige openbaring van God. De Koran presenteert een eigen interpretatie van Bijbelse verhalen en thema's, vaak met verschillen in details en theologische accenten. Het begrijpen van dit complexe perspectief is cruciaal voor het bevorderen van wederzijds respect en begrip tussen christenen en moslims. Door de overeenkomsten te erkennen en de verschillen te respecteren, kunnen we een basis leggen voor een vruchtbare dialoog en een vreedzame co-existentie.

Het bestuderen van de Koran in relatie tot de Bijbel is een levenslange reis. Het vereist openheid, respect en een bereidheid om te leren van de ander. Hopelijk heeft dit artikel je een startpunt gegeven om deze fascinerende en belangrijke reis te beginnen.