Hoe Ziet Een Vulvacarcinoom Eruit

Vulvacarcinoom, ook wel vulvakanker genoemd, is een relatief zeldzame vorm van kanker die zich ontwikkelt in de vulva, de uitwendige geslachtsorganen van de vrouw. Het is cruciaal om te begrijpen hoe een vulvacarcinoom eruit kan zien om vroege detectie en behandeling te bevorderen. Vroege detectie verbetert de kansen op succesvolle behandeling aanzienlijk.

Belangrijkste kenmerken en verschijningsvormen van vulvacarcinoom

Vulvacarcinoom presenteert zich op verschillende manieren. Het is belangrijk om te onthouden dat deze symptomen niet altijd wijzen op kanker, maar altijd door een arts moeten worden onderzocht.

Uiterlijke kenmerken en afwijkingen

Een van de meest voorkomende manieren waarop vulvacarcinoom zich manifesteert, is door een zichtbare verandering in het uiterlijk van de vulva. Dit kan zich uiten in:

Een knobbeltje of zwelling: Dit kan een harde, pijnlijke of pijnloze knobbel zijn. De grootte en vorm kunnen variëren.
Een zweer of wond: Een open zweer die niet geneest, kan een teken zijn van vulvacarcinoom. Deze zweren kunnen bloeden of vocht afgeven.
Veranderingen in de huidskleur: De huid kan rood, wit of donkerder van kleur worden. Soms ontstaan er vlekken die niet eerder aanwezig waren.
Verdikking van de huid: Een gebied van de vulva kan dikker aanvoelen dan normaal.
Wrachtige gezwellen: Hoewel wratten vaak goedaardig zijn (veroorzaakt door HPV), kunnen sommige wrachtige gezwellen kwaadaardig zijn.

Symptomen en ongemakken

Naast de zichtbare veranderingen, kunnen er ook symptomen zijn die minder direct zichtbaar zijn:

Aanhoudende jeuk: Chronische jeuk aan de vulva, die niet reageert op gebruikelijke behandelingen, kan een alarmsignaal zijn.
Pijn of branderig gevoel: Aanhoudende pijn of een branderig gevoel in de vulva.
Bloedingen: Bloedingen die niet gerelateerd zijn aan de menstruatiecyclus, kunnen een teken zijn.
Pijn bij het plassen of geslachtsgemeenschap: Dit kan wijzen op een tumor die druk uitoefent op de urinebuis of andere structuren.
Vergrote lymfeklieren in de lies: De lymfeklieren in de lies kunnen opzwellen als reactie op de aanwezigheid van kanker.

Verschillende typen vulvacarcinoom en hun uiterlijk

Er zijn verschillende soorten vulvacarcinoom, waarvan de meest voorkomende plaveiselcelcarcinoom is. Andere, minder vaak voorkomende typen zijn melanoom, adenocarcinoom en basaalcelcarcinoom. Het uiterlijk kan per type verschillen:

Plaveiselcelcarcinoom: Dit type presenteert zich vaak als een zweer, knobbeltje of wratachtig gezwel.
Melanoom: Melanoom ziet eruit als een donkere, onregelmatige moedervlek die van grootte, vorm of kleur verandert.
Adenocarcinoom: Dit type ontstaat in de klieren van de vulva en kan zich presenteren als een knobbeltje of zwelling.
Basaalcelcarcinoom: Dit type ziet er meestal uit als een kleine, parelmoerachtige bult of een zweer die niet geneest.

Risicofactoren en preventie

Hoewel de exacte oorzaak van vulvacarcinoom niet altijd duidelijk is, zijn er bepaalde risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van deze kanker kunnen verhogen. Vroegtijdige preventieve maatregelen en regelmatige zelfonderzoeken zijn essentieel.

Risicofactoren

Leeftijd: De meeste gevallen van vulvacarcinoom worden gediagnosticeerd bij vrouwen ouder dan 60 jaar.
Humaan papillomavirus (HPV): HPV-infectie is een belangrijke risicofactor, vooral bij plaveiselcelcarcinoom.
Vulvaire intra-epitheliale neoplasie (VIN): VIN is een voorloper van vulvacarcinoom, waarbij abnormale cellen zich op het oppervlak van de vulva bevinden.
Lichen sclerosus: Dit is een chronische huidaandoening die de vulva aantast en het risico op vulvacarcinoom kan verhogen.
Roken: Roken verhoogt het risico op verschillende soorten kanker, waaronder vulvacarcinoom.
Verzwakt immuunsysteem: Vrouwen met een verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door HIV-infectie of immunosuppressiva, hebben een hoger risico.

Preventie

HPV-vaccinatie: Vaccinatie tegen HPV kan beschermen tegen de typen HPV die het meest geassocieerd worden met vulvacarcinoom.
Regelmatige zelfonderzoeken: Door de vulva regelmatig te onderzoeken, kunnen veranderingen vroegtijdig worden opgespoord.
Veilige seks: Het gebruik van condooms kan het risico op HPV-infectie verminderen.
Stoppen met roken: Stoppen met roken vermindert het risico op vulvacarcinoom en andere gezondheidsproblemen.
Behandeling van lichen sclerosus: Effectieve behandeling van lichen sclerosus kan het risico op kanker verminderen.
Regelmatige gynaecologische controles: Laat je regelmatig controleren door een gynaecoloog.

Diagnose en behandeling

Als er een vermoeden is van vulvacarcinoom, zijn er verschillende diagnostische tests die kunnen worden uitgevoerd. De behandeling is afhankelijk van het stadium van de kanker en andere factoren.

Diagnose

Lichamelijk onderzoek: De arts zal de vulva en de omliggende gebieden onderzoeken.
Biopsie: Een klein stukje weefsel wordt verwijderd en onderzocht onder een microscoop. Dit is de enige manier om vulvacarcinoom met zekerheid vast te stellen.
Colposcopie: Een colposcoop is een instrument met een vergrootglas dat wordt gebruikt om de vulva en de vagina te onderzoeken.
Beeldvormend onderzoek: MRI-scans, CT-scans en PET-scans kunnen worden gebruikt om de omvang van de kanker te bepalen en te controleren of de kanker zich heeft verspreid.

Behandeling

Operatie: De meest voorkomende behandeling is het chirurgisch verwijderen van de tumor en de omliggende weefsels.
Radiotherapie: Radiotherapie gebruikt hoogenergetische straling om kankercellen te doden.
Chemotherapie: Chemotherapie gebruikt medicijnen om kankercellen te doden. Dit wordt vaak gebruikt bij meer gevorderde stadia van vulvacarcinoom.
Gerichte therapie: Gerichte therapie richt zich op specifieke kenmerken van de kankercellen om ze te doden.
Immunotherapie: Immunotherapie helpt het immuunsysteem om de kankercellen te herkennen en aan te vallen.

Real-world voorbeelden en data

Volgens cijfers van het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL) worden er jaarlijks ongeveer 250 nieuwe gevallen van vulvacarcinoom gediagnosticeerd in Nederland. De overlevingskansen zijn sterk afhankelijk van het stadium waarin de kanker wordt ontdekt. Bij vroege detectie is de vijfjaarsoverleving meer dan 90%, terwijl dit bij latere stadia aanzienlijk lager is.

Een casus: Mevrouw Jansen, 68 jaar, merkte een kleine, pijnlijke zweer op haar vulva op. Ze dacht aanvankelijk dat het een irritatie was, maar na een paar weken ging ze naar haar huisarts omdat de zweer niet genas. Na een biopsie werd vulvacarcinoom vastgesteld. Dankzij de vroege diagnose kon de tumor succesvol chirurgisch worden verwijderd. Mevrouw Jansen is nu al vijf jaar kankervrij.

Conclusie en oproep tot actie

Het is cruciaal om je bewust te zijn van de mogelijke verschijningsvormen van vulvacarcinoom en om bij de minste twijfel een arts te raadplegen. Vroege detectie is van levensbelang en verbetert de kansen op een succesvolle behandeling aanzienlijk. Regelmatige zelfonderzoeken, vaccinatie tegen HPV en een gezonde levensstijl kunnen het risico op vulvacarcinoom verkleinen. Wacht niet af, neem de controle over je gezondheid en wees alert op veranderingen in je lichaam! Informeer jezelf en bespreek eventuele zorgen met je huisarts of gynaecoloog.