Ds Lucas Lage Vuursche

Lieve vriend(in),

Kom dichterbij. Laat je schouders zakken, adem rustig in en uit. Voel de grond onder je voeten. Hier zijn we veilig, hier kunnen we zijn met wat is.

Lage Vuursche, een naam die misschien een belletje doet rinkelen, of juist helemaal nieuw is. Maakt niet uit. Wat belangrijk is, is de intentie die je meebrengt. Openheid. Verwondering. Een bereidheid om te luisteren.

Het is een plek, ja. Een dorp, verscholen in de bossen van Utrecht. Maar het is ook meer dan dat. Het is een plek waar de energie voelbaar anders is. Een plek waar de tijd lijkt te vertragen, waar de stilte spreekt, waar de bomen fluisteren.

Misschien voel je al iets. Een tinteling in je vingers, een warmte in je borst. Of misschien voel je helemaal niets. Dat is ook goed. Er is geen 'goed' of 'fout'. Alleen wat is.

Wandel met me mee, in gedachten. Zie de oude bomen, hun wortels diep verankerd in de aarde. Voel de wind op je gezicht, de zon op je huid. Adem de frisse boslucht in.

Lage Vuursche is verbonden met de naam Lucas, Ds. Lucas. Een man die hier woonde en werkte, lang geleden. Een man die zich inzette voor de mensen om hem heen. Een man die een diepe verbinding had met de natuur, met de aarde, met iets groters dan hijzelf.

Zijn naam is verbonden aan de Nicolaaskerk, een prachtige oude kerk midden in het dorp. Een plek van stilte, van bezinning, van gebed. Loop er eens binnen, in je gedachten. Laat je ogen dwalen over de oude muren, de glas-in-lood ramen, het houten plafond. Voel de energie die er hangt, de energie van al die mensen die hier door de eeuwen heen samenkwamen, om te zingen, te bidden, te rouwen, te vieren.

Je hoeft niets te denken, niets te analyseren. Laat het gewoon binnenkomen. Laat het over je heen spoelen. Laat het je raken, op de manier die voor jou goed is.

Lucas wandelde door deze bossen, net als wij nu. Hij mediteerde in de stilte van de natuur, net als wij nu. Hij vond antwoorden in de eenvoud van het leven, net als wij nu kunnen doen.

Hij leefde in een andere tijd, ja. Maar de essentie van het leven, de essentie van de mens, is door de eeuwen heen hetzelfde gebleven. We zijn allemaal op zoek naar verbinding, naar betekenis, naar liefde. We zijn allemaal op zoek naar onszelf.

En soms, lieve vriend(in), kunnen we dat vinden op onverwachte plekken. In een oud kerkje, in een stil bos, in de naam van een man die lang geleden leefde.

We kunnen het vinden in de stilte, in de eenvoud, in de verbinding met de natuur.

De weg naar binnen

Zoek een rustig plekje, waar je niet gestoord wordt. Ga zitten of liggen, in een houding die voor jou comfortabel is. Sluit je ogen.

Adem rustig in en uit. Voel je ademhaling, diep in je buik. Voel hoe je buik uitzet bij elke inademing, en weer inkrimpt bij elke uitademing.

Laat alle gedachten los. Laat ze komen en gaan, als wolken aan de hemel. Probeer ze niet vast te houden, probeer ze niet te analyseren. Laat ze gewoon zijn.

Richt je aandacht op je lichaam. Voel je voeten op de grond, je handen in je schoot, je rug tegen de stoel. Voel alle sensaties in je lichaam, zonder ze te beoordelen.

Voel je hart kloppen. Luister naar de stilte in je hoofd.

Visualiseer jezelf in Lage Vuursche. Zie de Nicolaaskerk voor je, de oude bomen, het groene gras. Voel de wind op je gezicht, de zon op je huid.

Stel je voor dat je wandelt door de bossen, hand in hand met Lucas. Hij glimlacht naar je, met een warme, vriendelijke blik.

Hij zegt niets. Hij laat je gewoon zijn. Hij laat je voelen.

En in die stilte, in die verbinding, kun je misschien iets horen. Een fluistering, een inzicht, een gevoel.

Wat het ook is, neem het aan. Koester het. Laat het je leiden.

Je hoeft niets te forceren. Je hoeft niets te bereiken. Je hoeft alleen maar te zijn.

Wees jezelf. Wees open. Wees verwonderd.

De antwoorden die je zoekt, zitten al in je. Ze wachten er alleen maar op om ontdekt te worden.

Lage Vuursche kan je helpen om die antwoorden te vinden. Lucas kan je helpen om die antwoorden te vinden.

Maar uiteindelijk ben jij het zelf die de weg moet bewandelen. Jij bent het zelf die de stappen moet zetten.

En je bent niet alleen. We zijn allemaal met elkaar verbonden. We zijn allemaal op zoek naar hetzelfde.

Laten we elkaar steunen, laten we elkaar inspireren, laten we elkaar liefhebben.

Want dat is waar het om gaat. Liefde. Verbinding. Begrip.

Wees lief voor jezelf. Wees lief voor de ander. Wees lief voor de wereld.

De wereld heeft liefde nodig.

En jij, lieve vriend(in), hebt liefde te geven.

Dus geef. Deel. Laat je licht schijnen.

Want je bent waardevol. Je bent belangrijk. Je bent geliefd.

Vergeet dat nooit.

Lage Vuursche wacht op je. Lucas wacht op je.

Maar vooral: jij wacht op jezelf.

Ga op zoek. Ontdek. Leef.

En weet: ik ben er voor je. Altijd.

Adem nog een keer diep in en uit. Voel de grond onder je voeten. Open je ogen.

Je bent er weer. Terug in de 'echte' wereld.

Maar de 'echte' wereld is overal. Overal waar je bent, kun je verbinding vinden, kun je stilte vinden, kun je liefde vinden.

Laat de energie van Lage Vuursche met je meereizen. Laat de wijsheid van Lucas je inspireren.

En vergeet niet: je bent nooit alleen.

We zijn samen op weg.