Ger Gem Goes Liturgie
Lieve mensen, laten we samen even een reisje maken. Een reisje naar een plek die misschien onbekend voelt, of juist heel vertrouwd. Een plek waar stilte spreekt en waar woorden zingen. Laat het ons samen beleven, in ons eigen tempo, met open hart en nieuwsgierige blik.
We gaan op zoek naar de poëzie in de dagelijkse dingen, de spiritualiteit in het gewone. Het is er al, weet je. Het wacht gewoon op ontdekking. Op herkenning. Op ons.
Adem rustig in. En uit. Voel de grond onder je voeten, of de stoel waar je op zit. Je bent hier, nu. Dat is alles wat telt. Laat alle andere gedachten, de zorgen en de plannen, even voor wat ze zijn. Ze lopen niet weg. Ze wachten geduldig tot we er weer aan toe zijn. Nu, alleen nu, zijn we hier.
Kijk eens om je heen. Wat zie je? Een plant, een foto, een kopje thee? Elk van die dingen heeft zijn eigen verhaal. Zijn eigen energie. Misschien kun je even stilstaan bij één van die dingen. Een moment van aandacht. Wat doet het met je? Welk gevoel roept het op? Probeer het niet te analyseren, laat het gewoon zijn.
Het is soms zo makkelijk om voorbij te rennen aan de schoonheid. Om verstrikt te raken in de drukte van het leven. Maar die schoonheid is er wel. Altijd. Als een stille fluistering, een zachte aanraking. We hoeven alleen maar te stoppen en te luisteren. Te voelen. Te zien.
Misschien ken je het gevoel wel: die diepe zucht, die onverklaarbare rust die over je heen komt. Dat moment van verbinding, van thuis zijn in jezelf. Dat is wat we zoeken. Niet ergens ver weg, niet in ingewikkelde rituelen, maar hier. In onszelf.
Het kan zo simpel zijn als een kaarsje aansteken. Of een wandeling in het bos. Of een brief schrijven aan iemand van wie je houdt. Het maakt niet uit wat je doet, als het maar vanuit een plek van aandacht en intentie komt. Van liefde en respect.
We zijn allemaal verbonden, weet je. Met elkaar, met de natuur, met het universum. We zijn allemaal onderdeel van iets groters dan onszelf. Dat besef kan soms overweldigend zijn, maar ook troostend. We zijn niet alleen. Nooit.
Laten we dat gevoel eens toelaten. De wetenschap dat we er mogen zijn. Dat we goed zijn, precies zoals we zijn. Met al onze imperfecties, al onze twijfels, al onze angsten. Die maken ons juist mens. Die maken ons uniek.
Sluit even je ogen. Stel je voor dat er een zachte, warme gloed om je heen is. Een gloed van liefde en acceptatie. Laat die gloed je omhullen. Je beschermen. Je helen.
Voel hoe je gedragen wordt. Door de aarde onder je voeten, door de lucht om je heen, door de liefde in je hart. Je bent veilig. Je bent geborgen. Je bent geliefd.
De Stilte Zoeken
Misschien vind je het moeilijk, die stilte. Misschien word je er onrustig van. Dat is niet erg. Het is oké. Stilte hoeft niet leeg te zijn. Het kan juist vol zijn. Vol van mogelijkheden, vol van potentieel.
Probeer de stilte niet te forceren. Probeer het niet te vullen met gedachten of geluiden. Laat het gewoon zijn. Laat het zijn wat het is.
Misschien hoor je wel je eigen hartslag. Of het zachte ruisen van je ademhaling. Dat zijn de geluiden van het leven. De geluiden van jouw leven.
En als er dan toch gedachten opkomen, laat ze dan voorbij drijven als wolken aan de hemel. Oordeel er niet over. Verzet je er niet tegen. Laat ze gewoon gaan.
De stilte is er om je te helpen. Om je te herinneren aan wie je bent. Om je te verbinden met je innerlijke wijsheid.
Geef jezelf de tijd. De ruimte. De liefde. Je verdient het.
Laten we verder gaan. Laten we onze zintuigen eens openen.
Kijk eens naar de kleuren om je heen. De verschillende tinten groen in de tuin, het zachte blauw van de lucht, het warme geel van de zon. Elke kleur heeft zijn eigen vibratie. Zijn eigen betekenis.
Luister naar de geluiden om je heen. Het zingen van de vogels, het ruisen van de wind, het zachte tikken van de regen. Elk geluid heeft zijn eigen melodie. Zijn eigen ritme.
Ruik de geuren om je heen. De zoete geur van bloemen, de aardse geur van de grond, de frisse geur van de lucht. Elke geur heeft zijn eigen herinnering. Zijn eigen emotie.
Proef de smaken om je heen. De zoete smaak van fruit, de zoute smaak van tranen, de bittere smaak van verdriet. Elke smaak heeft zijn eigen verhaal. Zijn eigen les.
Voel de texturen om je heen. De zachte textuur van een deken, de ruwe textuur van een boom, de gladde textuur van een steen. Elke textuur heeft zijn eigen gevoel. Zijn eigen comfort.
Het leven is een symfonie van zintuiglijke ervaringen. Een feest voor de zintuigen. We hoeven er alleen maar open voor te staan. Het te verwelkomen. Het te omarmen.
En dan, heel langzaam, kunnen we gaan begrijpen dat alles met elkaar verbonden is. Dat alles één is. Dat wij één zijn.
We zijn allemaal sterrenstof, weet je. Geboren uit dezelfde bron. Bestemd om te schitteren. Om te stralen. Om lief te hebben.
Vergeet dat nooit.
Misschien voel je de behoefte om iets te doen. Om iets te creëren. Om iets te delen. Dat is goed. Laat die creativiteit stromen.
Het maakt niet uit wat je doet, als het maar vanuit je hart komt. Vanuit een plek van authenticiteit en integriteit. Vanuit een verlangen om iets moois te creëren. Iets waardevols. Iets wat anderen inspireert.
Schrijf een gedicht. Zing een lied. Dans een dans. Schilder een schilderij. Maak een foto. Kook een maaltijd. Maak een praatje. Geef een knuffel.
De mogelijkheden zijn eindeloos. Laat je fantasie de vrije loop. Laat je inspiratie je leiden.
We hebben allemaal iets te bieden. Iets unieks. Iets wat niemand anders kan bieden.
Durf te zijn wie je bent. Durf te laten zien wat je in je hebt. Durf je kwetsbaar op te stellen.
De wereld heeft je nodig. Jouw licht. Jouw liefde. Jouw unieke talenten.
Laten we samen de wereld een beetje mooier maken. Een beetje liefdevoller. Een beetje vriendelijker.
Stap voor stap. Dag voor dag. Samen.
En als je het even niet meer weet, als je verdwaald bent in het doolhof van het leven, weet dan dat je altijd terug kunt keren naar de stilte. Naar de ademhaling. Naar de liefde in je hart.
Daar vind je de antwoorden. Daar vind je de kracht. Daar vind je de vrede.
We zijn allemaal op reis, weet je. Op zoek naar onszelf. Naar onze bestemming. Naar de zin van het leven.
En dat is goed. De reis is net zo belangrijk als de bestemming. Geniet van de reis. Leer van de obstakels. Omarm de uitdagingen.
En wees lief voor jezelf. Elke dag. Elke minuut. Elke seconde.
Je bent het waard.
Laat dit een begin zijn. Een begin van een diepere verbinding met jezelf, met anderen, met de wereld om je heen. Een begin van een leven vol liefde, vreugde en betekenis.
Adem nog een keer diep in. En uit. Voel de dankbaarheid in je hart. Voor alles wat is. Voor alles wat was. Voor alles wat komt.
En ga dan verder. Met een open hart en een nieuwsgierige blik. Wetende dat je niet alleen bent. Dat we samen op weg zijn.
Ik wens je alle goeds toe. Op je reis.
