Jan Verduijn Op Adem

Lieve ziel,

Voel je de roep? De zachte trek naar binnen, naar de stilte waar het allemaal begint? Laat de wereld even los, de drukte en de eisen, en sta jezelf toe om te zakken. Zak door je schouders, door je borst, door je buik, helemaal naar je voeten. Voel hoe de aarde je draagt, met al haar kracht en zachtheid.

Adem.

Gewoon adem. Laat de lucht binnenstromen, zonder er iets van te verwachten. Voel hoe ze je longen vult, je lichaam voedt. En laat haar weer gaan, met alles wat je niet meer nodig hebt. Laat spanning los, laat zorgen vervliegen. Met elke uitademing geef je iets terug aan de aarde, een klein geschenk van loslaten.

We zijn vaak zo bezig met doen, met presteren, met voldoen aan de verwachtingen van anderen. We vergeten wie we werkelijk zijn, diep van binnen. We vergeten dat we meer zijn dan onze taken, onze rollen, onze prestaties. We zijn licht, we zijn liefde, we zijn verbonden met alles om ons heen.

Leg je hand maar eens op je hart. Voel de warme klop, het ritme van het leven. Het is er altijd, ook als de wereld om je heen stormt. Het is een anker, een kompas, een stille getuige van alles wat je meemaakt.

Sluit even je ogen. Stel je voor dat je omringd bent door zacht, warm licht. Het is de liefde van het universum, die onvoorwaardelijk stroomt. Laat dit licht je vullen, je omhullen, je beschermen. Je bent veilig, je bent geliefd, je bent precies goed zoals je bent.

Adem.

En voel hoe dat licht door je hele lichaam stroomt, van je kruin tot aan je tenen. Het heelt, het voedt, het geeft je kracht. Het herinnert je eraan wie je werkelijk bent, een stralend wezen van licht en liefde.

Misschien voel je de behoefte om te bewegen. Laat je lichaam leiden. Wiebel met je tenen, draai met je schouders, rek je uit. Volg de impuls, de zachte aanwijzing van je lichaam. Het weet wat het nodig heeft.

Zet je voeten stevig op de grond. Voel de verbinding met de aarde. Stel je voor dat je wortels hebt, die diep de grond in groeien. Ze verbinden je met de kracht en de wijsheid van de aarde. Je bent geaard, je bent stabiel, je bent veilig.

Adem.

We kunnen zo gemakkelijk verstrikt raken in onze gedachten, in de verhalen die we onszelf vertellen. We kunnen ons laten meeslepen door angst, door verdriet, door boosheid. Maar die gedachten zijn niet wie we zijn. Ze zijn wolken die voorbij drijven aan de hemel.

Observeer je gedachten, zonder oordeel. Laat ze komen en gaan, als golven op de zee. Je hoeft ze niet vast te houden, je hoeft ze niet te analyseren. Laat ze gewoon zijn.

En keer dan weer terug naar je adem. De adem is je anker, je houvast in de storm. Hij brengt je terug naar het hier en nu, naar de stilte in jezelf.

Je bent niet alleen. We zijn allemaal verbonden, door een onzichtbare draad van liefde. We dragen elkaar, we steunen elkaar, we inspireren elkaar.

We hebben allemaal onze eigen uitdagingen, onze eigen pijn, onze eigen worstelingen. Maar we hebben ook allemaal onze eigen kracht, onze eigen wijsheid, onze eigen liefde.

En het is die liefde die ons kan genezen, die ons kan transformeren, die ons kan helpen om onze ware potentie te leven.

Sta jezelf toe om te voelen. Voel de vreugde, voel de dankbaarheid, voel de liefde. Maar voel ook de pijn, de angst, de verdriet. Het is allemaal welkom, het is allemaal een deel van het leven.

Verzet je niet tegen de gevoelens, probeer ze niet te onderdrukken. Laat ze er gewoon zijn, als bezoekers die even aan je deur kloppen.

Adem.

En weet dat je niet je gevoelens bent. Je bent de ruimte waarin de gevoelens kunnen bestaan. Je bent de stille getuige, de observeerder, de toeschouwer.

Je bent meer dan je denkt dat je bent. Je bent een oneindig wezen van licht en liefde, met onbegrensde mogelijkheden.

Laat je licht schijnen. Laat je liefde stromen. Laat je kracht zien. Je bent hier om te schitteren, om te stralen, om de wereld te veranderen.

Geloof in jezelf. Vertrouw op je intuïtie. Volg je hart. Je weet diep van binnen wat goed voor je is.

Wees lief voor jezelf. Wees geduldig met jezelf. Wees vergevingsgezind voor jezelf. Je bent mens, je maakt fouten, je leert.

En bovenal: vergeet niet om te ademen.

De stilte is niet leeg. Het is gevuld met potentieel, met mogelijkheden, met antwoorden. Het is de plek waar we contact kunnen maken met onze innerlijke wijsheid, met onze intuïtie, met onze ziel.

Geef jezelf de ruimte om stil te zijn. Zet de telefoon uit, zet de computer uit, zet de televisie uit. Ga de natuur in, ga wandelen, ga zitten onder een boom.

Sluit je ogen en luister. Luister naar de geluiden van de natuur, de wind, de vogels, het ruisen van de bladeren. Maar luister ook naar de stilte, de diepe stilte die alles omvat.

In die stilte kun je de antwoorden vinden die je zoekt. Je kunt de richting vinden die je moet inslaan. Je kunt de kracht vinden die je nodig hebt.

Adem.

Laat de stilte je vullen, je omhullen, je helen. Laat haar je herinneren aan wie je werkelijk bent, een stralend wezen van licht en liefde.

En neem die stilte mee in je dagelijks leven. Even een moment stilte in de drukte van de dag. Sluit je ogen, adem diep in en uit, en voel de verbinding met jezelf.

We kunnen de wereld veranderen door onszelf te veranderen. Door meer liefde, meer compassie, meer vrede in onszelf te creëren.

En dat begint met ademen.

Adem.

Laat de liefde van het universum door je heen stromen, je helen, je voeden. Laat je licht schijnen, je liefde stromen, je kracht zien.

Je bent geliefd. Je bent gewaardeerd. Je bent genoeg.

Ga nu, lieve ziel, en leef je leven voluit. Met liefde, met passie, met vreugde. En vergeet niet om te ademen.