Verschil Tussen Adhd En Add

De termen ADHD en ADD worden vaak door elkaar gebruikt, wat begrijpelijk is gezien hun overlapping, maar ze zijn niet identiek. Het is cruciaal om het verschil te begrijpen, omdat een correcte diagnose essentieel is voor effectieve behandeling en ondersteuning. Dit artikel duikt diep in de nuances tussen ADHD (Aandachtstekort-/Hyperactiviteitstoornis) en ADD (Aandachtstekortstoornis, een verouderde term die nu valt onder ADHD, primair het inattentieve type), legt de belangrijkste verschillen uit en geeft inzicht in hoe ze zich in het dagelijks leven manifesteren.

Wat is ADHD?

ADHD, of Aandachtstekort-/Hyperactiviteitstoornis, is een neuro-ontwikkelingsstoornis die zich kenmerkt door problemen met aandacht, impulsiviteit en hyperactiviteit. Volgens de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th Edition) zijn er drie subtypes van ADHD:

ADHD, overwegend hyperactief-impulsief type: Gekenmerkt door symptomen van hyperactiviteit en impulsiviteit, met relatief weinig problemen met aandacht.
ADHD, overwegend onoplettend type: Dit is wat vroeger vaak als ADD werd aangeduid. De focus ligt op problemen met aandacht, zoals moeite met concentreren, snel afgeleid zijn, slordigheidsfouten maken en taken moeilijk kunnen afmaken.
ADHD, gecombineerd type: De meest voorkomende vorm, waarbij zowel symptomen van hyperactiviteit/impulsiviteit als onoplettendheid aanwezig zijn.

De diagnose ADHD vereist dat een significante hoeveelheid symptomen aanwezig is voor minstens zes maanden, beginnend vóór de leeftijd van 12 jaar, en dat deze symptomen een aanzienlijke impact hebben op het functioneren in minstens twee verschillende settings (bijvoorbeeld thuis, school, werk).

Wat is ADD (Aandachtstekortstoornis)?

Zoals eerder vermeld, is ADD geen officiële diagnose meer in de DSM-5. De symptomen die vroeger werden geassocieerd met ADD vallen nu onder het ADHD, overwegend onoplettend type. Het belangrijkste kenmerk is een aandachtsprobleem zonder de hyperactiviteit en impulsiviteit die vaak met ADHD worden geassocieerd. Mensen met dit type ADHD kunnen dromerig lijken, moeite hebben met organiseren en plannen, en snel afgeleid zijn. Intern kunnen ze wel rusteloosheid ervaren, maar dit is minder zichtbaar naar de buitenwereld.

Verschillen in Kernsymptomen

Het hoofddistinctie tussen de verschillende presentaties van ADHD ligt dus in de aanwezigheid en de mate van hyperactiviteit en impulsiviteit. Bij het overwegend onoplettende type (voorheen ADD) staan moeite met concentratie, desorganisatie en vergeetachtigheid op de voorgrond. Bij het hyperactief-impulsieve type domineert overmatige bewegelijkheid, moeite met stilzitten en impulsief gedrag. Het gecombineerde type vertoont een mix van beide.

Overzicht van Kernsymptomen:

ADHD, overwegend hyperactief-impulsief type:

Moeite met stilzitten
Overmatig praten
Onrustig bewegen (friemelen, wiebelen)
Moeite met wachten op hun beurt
Antwoorden eruit flappen voordat de vraag is afgemaakt
Anderen onderbreken

ADHD, overwegend onoplettend type (voorheen ADD):

Moeite met aandacht erbij houden
Snel afgeleid zijn
Slordigheidsfouten maken
Taken en activiteiten vermijden die langdurige mentale inspanning vereisen
Spullen kwijtraken
Vergeetachtig zijn in het dagelijks leven
Moeite met organiseren

ADHD, gecombineerd type:

Vertoon zowel symptomen van onoplettendheid als hyperactiviteit/impulsiviteit

Real-World Voorbeelden

Om de verschillen duidelijker te maken, enkele voorbeelden:

Persoon met ADHD, overwegend hyperactief-impulsief type: Een kind dat constant rondrent in de klas, moeite heeft om stil te zitten tijdens de les, andere kinderen onderbreekt en impulsieve beslissingen neemt zonder na te denken over de consequenties. Een volwassene die moeite heeft om vergaderingen bij te wonen zonder te friemelen of te praten, die constant van baan wisselt omdat hij/zij zich snel verveelt, en die impulsief aankopen doet.
Persoon met ADHD, overwegend onoplettend type (voorheen ADD): Een student die moeite heeft om zich te concentreren op studiemateriaal, snel afgeleid is door omgevingsgeluiden, slordige aantekeningen maakt en vaak huiswerkopdrachten vergeet. Een volwassene die moeite heeft met het beheren van zijn/haar tijd, deadlines mist, en die zich vaak overweldigd voelt door de hoeveelheid taken die hij/zij moet voltooien. Ze kunnen ook moeite hebben met het volgen van instructies en het afmaken van projecten.

Impact op het Dagelijks Leven

De verschillende presentaties van ADHD kunnen een diverse impact hebben op het dagelijks leven. Mensen met het hyperactief-impulsieve type kunnen te maken krijgen met sociale problemen als gevolg van hun impulsiviteit en moeite met het respecteren van andermans grenzen. Ze kunnen ook meer risico lopen op ongelukken en verwondingen. Mensen met het onoplettende type (voorheen ADD) kunnen worstelen met academische en professionele prestaties, moeite hebben met het onderhouden van relaties en zich chronisch gefrustreerd en inadequaat voelen.

Diagnose en Behandeling

Een correcte diagnose is cruciaal voor een effectieve behandeling. De diagnose ADHD wordt gesteld door een gekwalificeerde professional, zoals een psychiater, psycholoog of kinderarts. De diagnose omvat een grondige evaluatie van de symptomen, de ontwikkelingsgeschiedenis, het schoolverslag en eventueel psychologische tests. Het is belangrijk om andere mogelijke oorzaken van de symptomen uit te sluiten, zoals leerproblemen, angststoornissen of depressie.

De behandeling van ADHD is vaak een combinatie van:

Medicatie: Stimulerende middelen (zoals methylfenidaat en amfetamine) en niet-stimulerende middelen (zoals atomoxetine) kunnen helpen om de aandacht te verbeteren, impulsiviteit te verminderen en hyperactiviteit te controleren.
Gedragstherapie: Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan mensen met ADHD helpen om hun gedrag te veranderen, hun organisatorische vaardigheden te verbeteren en copingstrategieën te ontwikkelen. Ouderbegeleiding kan ouders helpen om effectievere opvoedingsstrategieën te leren.
Psycho-educatie: Informatie en educatie over ADHD kunnen mensen met ADHD en hun families helpen om de stoornis beter te begrijpen en te leren hoe ze ermee om kunnen gaan.
Aanpassingen op school of werk: Het creëren van een gestructureerde omgeving, het bieden van extra tijd voor taken en het verminderen van afleidingen kunnen mensen met ADHD helpen om succesvol te zijn op school of werk.

Data en Onderzoek

Uit onderzoek blijkt dat ADHD een prevalentie heeft van ongeveer 5% bij kinderen en 2,5% bij volwassenen. De symptomen van ADHD kunnen aanzienlijk variëren van persoon tot persoon, en de impact van de stoornis op het dagelijks leven kan afhangen van de ernst van de symptomen, de aanwezigheid van andere psychische aandoeningen en de beschikbaarheid van behandeling en ondersteuning.

Een studie gepubliceerd in het Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry toonde aan dat kinderen met ADHD, overwegend onoplettend type, vaker leerproblemen en sociale problemen ervaren dan kinderen met ADHD, overwegend hyperactief-impulsief type. Een andere studie, gepubliceerd in het Archives of General Psychiatry, vond dat volwassenen met ADHD een verhoogd risico lopen op stemmingsstoornissen, angststoornissen en middelenmisbruik.

Conclusie

Hoewel de term ADD niet meer officieel wordt gebruikt, is het belangrijk te onthouden dat er verschillende presentaties van ADHD bestaan, elk met unieke kenmerken en uitdagingen. Het is essentieel om een juiste diagnose te stellen om de juiste behandeling en ondersteuning te bieden. Als u vermoedt dat u of uw kind ADHD heeft, is het belangrijk om professionele hulp te zoeken. Een vroege diagnose en behandeling kunnen een aanzienlijk positief effect hebben op het leven van mensen met ADHD.

Neem actie: Raadpleeg een arts of psycholoog als u zich zorgen maakt over mogelijke ADHD-symptomen. Zoek naar informatie en steungroepen om meer te leren over ADHD en om in contact te komen met anderen die dezelfde ervaringen delen. Met de juiste behandeling en ondersteuning kunnen mensen met ADHD hun potentieel volledig benutten en een succesvol en bevredigend leven leiden.