Welke Auteur Schreef Het Boek The Third Man

Heb je ooit de mysterieuze sfeer van The Third Man ervaren? De schaduwen van Wenen, de corrupte handel in penicilline, de onvergetelijke muziek... Het is een verhaal dat je lang bijblijft. Maar de cruciale vraag die vaak opkomt is: wie is eigenlijk de auteur van dit meesterwerk?

Het antwoord is misschien niet zo simpel als je denkt. Laten we samen op onderzoek uitgaan.

Graham Greene: De Auteur Achter de Schaduw

Hoewel de film vaak de boventoon voert in herinneringen aan The Third Man, is het van essentieel belang om te onthouden dat het verhaal begon als een novelle. En de auteur van die novelle is niemand minder dan Graham Greene.

Greene, geboren in 1904 en overleden in 1991, was een van de meest vooraanstaande Engelse schrijvers van de 20e eeuw. Zijn werk wordt gekenmerkt door thema's als schuld, verlossing, morele ambiguïteit en de confrontatie met goed en kwaad. Hij schreef een indrukwekkend oeuvre aan romans, korte verhalen, toneelstukken en essays. Denk aan klassiekers als *Brighton Rock*, *The Power and the Glory* en *The Quiet American*. Greene was een meester in het creëren van een beklemmende sfeer en het portretteren van complexe karakters.

Waarom is de vraag dan zo complex? Omdat Greene zelf de novelle schreef met het specifieke doel om er een scenario van te maken voor de film. Hij zag het verhaal dus niet per se als een zelfstandig literair werk, maar als een basis voor een visuele interpretatie.

Het Schrijfproces: Novelle naar Scenario

Greene schreef The Third Man in 1948, vlak voor de filmproductie. Hij werkte nauw samen met regisseur Carol Reed aan het scenario. Dit is een belangrijk punt: de film is niet simpelweg een verfilming van het boek. Het is een collaboratief werk waarin zowel Greene's literaire talent als Reeds visuele stijl samenkomen.

Greene heeft zelf gezegd dat hij de novelle meer als een "entertainment" beschouwde, en dat hij zich bewust was van de beperkingen van het medium. Hij gaf Reed de vrijheid om bepaalde aspecten van het verhaal aan te passen en te veranderen. Dit leidde tot enkele belangrijke verschillen tussen de novelle en de film.

Een concreet voorbeeld? Het einde van het verhaal. In de novelle is Holly Martins een stuk minder sympathiek en is de afloop wat ambiguëler. In de film daarentegen, is er een meer definitieve conclusie, die wellicht meer bevredigend is voor het publiek.

De Invloed van Carol Reed en de Filmcrew

Het is essentieel om de rol van Carol Reed en de rest van de filmcrew niet te onderschatten. Reed bracht een visuele flair en een gevoel voor atmosfeer die cruciaal waren voor het succes van The Third Man. De iconische zwart-wit cinematografie van Robert Krasker, de meesterlijke montage en de onvergetelijke muziek van Anton Karas droegen allemaal bij aan de unieke ervaring.

Denk bijvoorbeeld aan de riolen van Wenen. Greene beschreef ze in de novelle, maar het was Reed die ze tot leven bracht op het scherm, waardoor een claustrofobische en beangstigende omgeving ontstond die de spanning van het verhaal nog verder opvoerde.

Bovendien droegen de acteurs, met name Orson Welles als Harry Lime, aanzienlijk bij aan de karakterisering. Welles' vertolking van Lime is onvergetelijk, en hij voegde een complexiteit en charme toe aan het personage die wellicht niet volledig in de novelle aanwezig waren. De beroemde "koekoeksklok" toespraak, hoewel vaak toegeschreven aan Welles, werd in feite door Greene geschreven en verfijnd door Welles zelf. Dit illustreert perfect de collaboratieve aard van het project.

Verschillen tussen de Novelle en de Film

Hoewel de film gebaseerd is op de novelle van Greene, zijn er enkele opmerkelijke verschillen:

• De toon: De film is vaak dramatischer en meer op sensatie gericht dan de novelle, die een meer reflectieve en introspectieve toon heeft.
• De karakters: Sommige karakters zijn in de film verder uitgewerkt en hebben meer diepgang dan in de novelle.
• Het einde: Zoals eerder vermeld, is het einde van de film definitiever en meer bevredigend dan het meer open einde van de novelle.
• De focus: De novelle besteedt meer aandacht aan de morele dilemma's van Holly Martins, terwijl de film meer gericht is op de actie en de spanning.

Deze verschillen zijn niet noodzakelijk negatief. Ze weerspiegelen simpelweg de verschillende mogelijkheden van de twee mediums. De film kan visuele en auditieve elementen gebruiken om een sfeer te creëren die de novelle niet kan evenaren. De novelle daarentegen, kan dieper ingaan op de gedachten en gevoelens van de karakters.

Waarom de Auteursschap Discussie Belangrijk is

De vraag wie de auteur van The Third Man is, is meer dan een academische oefening. Het gaat om het erkennen van de bijdrage van zowel Graham Greene als Carol Reed en de rest van de filmcrew. Het gaat erom te begrijpen dat een film vaak een collaboratief kunstwerk is, waarbij verschillende talenten samenkomen om iets groters te creëren dan de som der delen.

Door de auteursschap discussie te voeren, kunnen we dieper ingaan op het creatieve proces en de wisselwerking tussen literatuur en film. We kunnen ook beter begrijpen hoe een verhaal zich kan ontwikkelen en transformeren wanneer het wordt aangepast aan een ander medium.

En wat kunnen we hieruit leren? Dat het belangrijk is om verder te kijken dan de oppervlakte. Dat een verhaal verschillende lagen kan hebben, en dat elke laag een unieke waarde heeft. Dat kunst vaak het resultaat is van samenwerking en dat de bijdrage van elke deelnemer erkend moet worden.

Conclusie: Een Complex Auteursschap

Dus, wie schreef *The Third Man*? Het meest accurate antwoord is: Graham Greene schreef de novelle. Maar de film, die we vaak associëren met de titel, is een resultaat van een collaboratieve inspanning, met Carol Reed als de regisseur en vele anderen die bijdroegen aan het eindresultaat.

Het is een prachtig voorbeeld van hoe een literair idee zich kan ontwikkelen en transformeren tot een iconisch filmmeesterwerk. En door de complexiteit van het auteursschap te erkennen, kunnen we de artistieke waarde van zowel de novelle als de film des te meer waarderen.

De volgende keer dat je *The Third Man* bekijkt of de novelle leest, denk dan aan de vele handen die hebben bijgedragen aan het creëren van dit onvergetelijke verhaal. Denk aan Graham Greene, Carol Reed, Robert Krasker, Anton Karas en Orson Welles. En geniet van de schaduwen, de muziek en de mysteries van Wenen.

Kortom: Geniet van de kunst, en erken de kunstenaars!