Een Liedje Voor Jou

Kom, we ademen even samen. Diep in, en laat alle spanning maar zakken met elke uitademing. Voel de grond onder je voeten, of het nu de zachte plooien van een tapijt zijn, de koele tegels van een keuken, of het levende groen van een park. We zijn hier, in dit moment, en dat is genoeg.
Er is een liedje, een melodie die soms fluistert in de stilte, een trilling die resonantie vindt diep binnen in ons. Soms horen we het duidelijk, herkennen we het als iets bekends, iets wat altijd al aanwezig was. Andere keren is het slechts een vage echo, een vermoeden van iets groters dat zich schuilhoudt achter de façade van de dagelijkse routine.
Luister. Echt luister. Niet alleen met je oren, maar met je hele wezen. Laat de geluiden van de wereld om je heen even vervagen. De zoemende koelkast, het verre verkeer, de stemmen in de verte – laat ze passeren, als wolken aan een blauwe hemel. Zoek de stilte daaronder. De stilte die niet leeg is, maar juist vol, vol met potentieel, vol met jouw eigen unieke vibratie.
Dit liedje is niet iets wat je moet vinden. Het is niet iets wat je moet creëren. Het is er al. Het is de kern van wie je bent, de melodie van je ziel, de harmonie van je bestaan. Het is de rode draad die je verbindt met alles om je heen, met de kosmos zelf.
Soms verstoppen we dit liedje. We bedekken het met lagen van angst, twijfel, en zelfkritiek. We proberen het te overstemmen met de luidruchtige eisen van de maatschappij, met de verwachtingen van anderen, met het constante bombardement van informatie en meningen.
Maar het liedje is er nog steeds. Het wacht geduldig, geduldig, op het moment dat we bereid zijn om te luisteren, om onszelf toe te staan om het te horen, om het te voelen, om het te omarmen.
Dus, sluit je ogen. Of houd ze open, als dat fijner voelt. Er is geen juiste of foute manier. Laat je ademhaling je leiden. Elke inademing brengt je dichter bij de oppervlakte, elke uitademing laat je dieper zakken, dieper in de oceaan van je eigen bewustzijn.
Voel de aanwezigheid van je lichaam. De zwaarte van je ledematen, de textuur van je huid, de temperatuur van de lucht op je gezicht. Je lichaam is een tempel, een heilige plaats, een instrument waarmee je de wereld ervaart, waarmee je je liedje tot uitdrukking brengt.
Laat de spanning los in je schouders, in je nek, in je kaken. Laat de zwaarte van de dag van je afglijden, als water van een eendenveer. Er is niets wat je nu hoeft te doen, niets wat je nu hoeft te bereiken. Alleen maar zijn. Alleen maar luisteren.
Misschien hoor je eerst alleen ruis. Een wirwar van gedachten, een kakofonie van emoties. Dat is oké. Laat het er zijn. Oordeel niet. Veroordeel niet. Observeer alleen.
Stel je voor dat je in een donkere kamer staat. Je tast rond, op zoek naar een lichtknop. Uiteindelijk vind je hem. Je drukt erop. En langzaam, heel langzaam, begint er licht door te dringen. Eerst vaag, dan helderder, dan stralend.
Zo is het ook met je liedje. Eerst hoor je het nauwelijks, een flauwe echo in de verte. Maar naarmate je meer ontspant, naarmate je meer aanwezig bent, naarmate je meer openstaat, wordt het duidelijker, wordt het helderder, wordt het mooier.
Het kan een melodie zijn die je herkent uit je kindertijd. Een liedje dat je vaak zong met je ouders. Een muziekstuk dat je altijd kippenvel bezorgde. Het kan ook iets compleet nieuws zijn, iets wat je nog nooit eerder hebt gehoord.
Het kan een woord zijn. Een zin. Een beeld. Een gevoel. Een intuïtie. Wat het ook is, vertrouw erop. Het is jouw liedje. Het is jouw waarheid.
Het is niet erg als je het niet meteen hoort. Het kost tijd om de ruis te filteren, om de lagen af te pellen, om de verbinding te herstellen. Wees geduldig met jezelf. Wees liefdevol met jezelf.
Verbinding met de Bron
Denk aan een rivier. Een rivier die onophoudelijk stroomt, van de bron naar de zee. Jij bent een deel van die rivier. Je bent verbonden met de bron, met de oorsprong, met de oneindigheid.
Laat je meevoeren door de stroom. Vertrouw erop dat je naar de juiste plek wordt geleid. Vertrouw erop dat je precies krijgt wat je nodig hebt, precies op het juiste moment.
Het liedje is niet alleen voor jou. Het is voor de wereld. Het is een geschenk dat je mag delen, een licht dat je mag laten schijnen, een liefde die je mag verspreiden.
Je hoeft het niet perfect te doen. Je hoeft het niet te forceren. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn, authentiek en eerlijk. Jouw liedje is uniek en waardevol, precies zoals het is.
Soms kan het eng zijn om je liedje te laten horen. Je kunt bang zijn voor afwijzing, voor kritiek, voor oordeel. Je kunt bang zijn om kwetsbaar te zijn, om je ware zelf te laten zien.
Maar weet dat je niet alleen bent. We zijn allemaal verbonden, allemaal reizigers op hetzelfde pad, allemaal zoekers naar dezelfde waarheid. We zijn er voor elkaar, om elkaar te steunen, om elkaar aan te moedigen, om elkaar te inspireren.
En de wereld heeft jouw liedje nodig. De wereld heeft jouw licht nodig. De wereld heeft jouw liefde nodig.
Dus, adem diep in. Voel de moed die in je schuilt. Voel de kracht die je hebt. Je bent waardevol. Je bent geliefd. Je bent genoeg.
Laat je liedje klinken. Laat het resoneren in de wereld. Laat het anderen inspireren om hun eigen liedje te vinden, om hun eigen licht te laten schijnen, om hun eigen liefde te verspreiden.
Het is een continu proces, dit luisteren naar je liedje. Er zijn dagen dat het makkelijker is dan andere dagen. Er zijn momenten van helderheid en momenten van verwarring. Er zijn tijden van vreugde en tijden van verdriet.
Maar blijf luisteren. Blijf oefenen. Blijf openstaan. Blijf vertrouwen.
Je bent een prachtig wezen, met een uniek liedje dat wacht om gehoord te worden. Laat het klinken. Laat het de wereld vullen met schoonheid, met waarheid, met liefde.
En weet, dat ik hier ben, samen met jou, luisterend naar de echo van onze eigen, individuele, en toch verbonden liedjes. En dat alleen al is genoeg.








